Embedded Files
THE USE OF SPEECH ACTS FOR GIVING MOTIVATION IN THE KING’S STUTTERING THERAPY IN THE “THE KING’S SPEECH” MOVIE
Speech acts are one of linguistic feature that describes actions performed via utterances which need theory of giving motivation for the further and specific effect of speaker commanding indirectly. The stuttering therapy is kind of psychology disorder. Giving motivation is one of psychology disorder treatment, such as stuttering problem. This study focuses on how the influence of giving motivation elements through speech acts correlating with the successful commanding of Lionel to make The King do the steps of stuttering therapy. This research uses descriptive qualitative method using the main theory of speech acts by J. R. Searle (1972) and theory of giving motivation by Daniel Goleman (1995). The data analysis requires the process of (1) ordering the data based on each sub sections speech acts and giving motivation; (2) explaining the influence of giving motivation through speech acts. The result shows that this study has found elements of giving motivation by using speech acts used by Lionel Logue in the movie. They are initiative, commitment, optimism, and personal drive. Each of the strategies has their own function and effect to interlocutor depending on the topic and meaning.
Lees verder>>>
CONCLUSION
This research found that speech acts are used by Lionel Logue to The King in purpose of giving motivation during stuttering therapy process. The use of speech acts itself varies according to the topic and meaning that Lionel means in the conversation This study shows that speech acts which are used by Lionel Logue are representative, directive, commissive, expressive, and declarative. Each speech acts represent the topic and the meaning of Lionel’s utterance. Some of Lionel’s speech acts strategy are unsuccessful. This condition happens beacuse the intended meaninf of the utterance. He uses the other stratgey which is giving motivation to give command indirectly.
In the discussion section, it can be seen clearly that Lionel Logue as therapist give command during the stuttering therapy. Although he uses speech acts strategy, Lionel also uses giving motivation to deliver the intended meaning of giving command in order to avoid the gap between Lionel and The King. He uses the elements of giving motivation, such as initiative, commitment, optimism, and personal drive.
While on the other hand, the lack of using speech acts for giving motivation are the unsuccessful impact of giving command. Lionel changes some speech acts strategy and elements of giving motivation to give command indirectly to The King. Lionel can influence The King mind to do the stuttering therapy and avoid the social status gap between them.
Leerstoel Logopediewetenschap
Vrijdag 18 april 2014 maakte NVLF de benoeming bekend van dr. Ellen Gerrits als bijzonder hoogleraar op de bijzondere leerstoel Logopediewetenschap. In dit video-interview geeft Ellen Gerrits een eerste reactie op deze bekendmaking en licht zij het belang toe van haar hoogleraarschap voor de logopedie.
Ellen Gerrits plaatste enige tijd geleden dit antwoord op Ouders Online bij deze vraag
Is een psycholoog nodig bij de behandeling van stotteren?
http://www.ouders.nl/vraagbaken/is-een-psycholoog-nodig-bij-de-behandeling-van-stotteren-8-jr
Ik heb een dochter van 8 jaar die al jaren stottert. De logopedist zegt dat ze een muur om zich heen bouwt en ze moeten daar eerst doorheen kunnen prikken voor ze verder kunnen. Ze hebben het nu over een kinderpsycholoog. Wat moet ik hier nu mee?
Antwoord
Ik deel uw twijfels; een kinderpsycholoog wordt namelijk niet vaak ingeschakeld bij een stotterbehandeling.
Uit uw vraag kon ik helaas niet opmaken of uw dochter behandeld wordt door een gekwalificeerd stottertherapeut. Dat is belangrijk, aangezien stottertherapie een specialisatie binnen de logopedie is. Niet elke logopedist is dus optimaal deskundig op het gebied van stotteren.
Een goede stottertherapeut is een logopedist die de tweede fase opleiding Stottertherapie in Rotterdam heeft afgerond, en lid is van de Nederlandse Vereniging voor Stotter Therapeuten (NVST).
Als uw logopedist niet gespecialiseerd is in stottertherapie, adviseer ik u om een second opinion te vragen bij een echte stottertherapeut (zie de adressen en websites onderaan deze pagina).
Hieronder zal ik aangeven wat er in het algemeen gebeurt bij een stottertherapie, en waarom daar in principe geen psycholoog bij nodig is.
Therapie bij stotteren
De therapie bij stotteren – voor oudere kinderen en volwassenen – bestaat in eerste instantie uit:
het in kaart brengen van het stotterprobleem;
het werken aan de (eventuele) angst voor het stotteren;
het verminderen van vecht- en vluchtgedrag.
Deze activiteiten vinden plaats totdat het stotteren rustig verloopt. Dit wordt het zogenaamde kernstotteren genoemd. Vervolgens kunnen er bepaalde vloeiendheidsbevorderende technieken worden aangeleerd.
Psychologische aspecten
Therapie bij stotteren richt zich dus niet alleen op de spraakmotoriek (het onvloeiend of haperend spreken), maar bevat ook 'psychologische' aspecten. De aanpak van deze psychologische aspecten is van belang bij kinderen die al langer stotteren en die negatieve ervaringen hebben opgedaan tijdens het spreken.
Door negatieve reacties van gesprekspartners, kan het kind een negatief beeld krijgen van het eigen spreken en kan er angst voor bepaalde spreeksituaties ontstaan. Dit kan weer leiden tot vermijdingsgedrag. Het kind wil bijvoorbeeld geen vragen beantwoorden in de klas.
Emoties en verwachtingen bespreekbaar maken
Het bespreekbaar maken van emoties en verwachtingen omtrent het spreken is een belangrijk onderdeel van de therapie. Hiervoor kunt u gewoon terecht bij de stottertherapeut. Meestal is het niet nodig om (ook) een kinderpsycholoog in te schakelen.
Er zijn overigens wel enkele kinderpsychologen die zich gespecialiseerd hebben in stotterbehandeling.
Vroeg starten
De behandeling van stotteren kan het beste zo vroeg mogelijk starten; kinderen van 2-4 jaar hebben de beste vooruitzichten. Hoe jonger het kind is, hoe meer mogelijkheden er nog zijn om het spreken op een natuurlijke wijze bij te sturen.
Het spreken van het jonge kind reageert nog dusdanig op invloeden uit de omgeving, dat verandering van die omgeving al een heel positief effect heeft.
Vanaf 6-7 jaar is stotterbehandeling minder succesvol en duurt de behandeling langer. Het is belangrijk om hulp te zoeken zodra het kind langer dan 3 of 4 weken regelmatig stottert. (Zie ook: de interactieve stottertest op Ouders Online.)
Meer informatie
Informatie over stottercentra in Bloemendaal, Den Bosch, Gouda, Oestgeest, Twente, Zutphen en Zwolle.
Informatie van de Nederlandse Vereniging voor Stotter Therapie met adressen van stottertherapeuten.
Informatie over de Nederlandse Stottervereniging Demosthenes.
Informatie van de Belgische belangengroep voor stotteraars.
Stotter Informatie Centrum
tel.: 030 - 233 33 36
e-mail:
Ik wens u veel succes!
Ellen Gerrits
is spraak-taalpatholoog en logopedist, en werkzaam in het Academisch Ziekenhuis Maastricht.
Reacties
Stichting Support stotteren ...:
Mij lijkt het een goede en logische suggestie die de logopediste van uw dochtertje doet.
Uit uw bericht maak ik op dat uw dochtertje erg gesloten is en "een muur omzich heen heeft gebouwd". In stottertherapieën wordt er vanuit gegaan dat "een muur om zich heen bouwen", ontstaat als gevolg van stotteren.
Dit vind ik eenzijdig. Het kan namelijk ook andersom zijn. Problemen met het toelaten van menselijke contacten (een muurtje om zich heen bouwen) kunnen er ook al zijn geweest, voordat het stotteren zich openbaarde. In dat geval kan stotteren een symptoom zijn van een onderliggend probleem in het toelaten van contacten met andere mensen.
Dit hoeft geen "zware kost" te zijn :-), maar moet eerste verholpen worden, alvorens de logopediste verder kan met haar therapie. In "het toelaten van andere mensen" zijn (kinder-)psychologen gespecialiseerd.
Misschien kan ik het met een metafoor verduidelijken?
Een paar jaar geleden hebben mijn man en ik een nieuwe keuken laten plaatsen. De keuken zelf werd door de keukendealer geplaatst. Voor het verleggen van de elektriciteitsbedrading en de gas- en waterleidingen heeft de keukendealer afzonderlijk een electricien en een loodgieter ingehuurd. Dit had als reden dat de keukendealer aangaf alles te weten van het in elkaar schroeven van keukenkastjes, e.d., maar dat hij niet de bekwaamheden bezat om leidingen te verleggen. Als 'hoofdaannemer' heeft de keukenleverancier met de 'onderaannemers' afgestemd hoe de leidingen aangelegd moesten worden, waarna de keuken moeiteloos geplaatst kon worden.
U kunt het vanuit een soortgelijk perspectief zien: waar de logopediste vakman is in 'spraakmotoriek' is de psycholoog vakman in 'het doorprikken van muren die mensen om zich heen bouwen'. Zo heeft ieder zijn vak met z'n eigen specialisme.
Na het volgen van meerdere stottertherapieën heb ik zelf ook baat gehad bij psychotherapie. Psychotherapie gaf mij veel inzicht. Dit hoor ik spontaan van meer mensen die stotteren. Waar ik vroeger dacht dat alles dat met 'psychologen' te maken had, maar eng was, vond ik het zelfs zo boeiend, dat ik daarin een 4-jarige HBO-avondstudie heb gevolgd. Mijn verhaal schrijf ik inmiddels als gediplomeerd 'psychosociaalwerker' (ik geef zelf geen therapie).
Stottertherapeuten en logopedisten zijn in samenwerking met de Nederlandse stottervereniging Demosthenes bezig met het ontwikkelen van een "Richtlijn stotteren". Bij het tot stand komen van die richtlijn werd een focusgroep in het leven geroepen waarin een aantal mensen die stotteren en een aantal ouders van stotterende kinderen zaten. Als betrokken ervaringsdeskundige was ik één van de deelnemers van de focusgroep. Het verraste mij dat in de focusgroep als meest belangrijke verbeterpunt (gedeelde eerste plaats) door de andere stotteraars en ouders van stotterende kinderen werd genoemd:"meer samenwerking met psychologen, e.d."
Waar de logopediste van uw dochtertje merkt te weinig kennis en vaardigheden te hebben om de muur rondom uw dochtertje te doorbreken, wil zij daarvoor de specialistische hulp van een "vakman", een kinderpsycholoog, inroepen om uw dochtertje te helpen om toegankelijker te worden naar andere mensen toe. Als dit succesvol lukt, zal uw dochtertje gelukkiger worden en heeft de therapie van de logopediste meer kans van slagen.
Samenwerking tussen: logopedisten/stottertherapeuten en andere disciplines, zoals psychologen, wordt ook door de stotteraars en ouders van stotterende kinderen uit de focusgroep aanbevolen.
Stichting Support Stotteren
Page updated
Google Sites
Report abuse