Kubisme

Stijl in de schilderkunst tussen 1907 en 1914 die een keerpunt betekende tussen de kunst die de geziene werkelijkheid representeert en een kunst met geabstraheerde en abstracte vormen waarbij de vorm belangrijker is dan de inhoud. Pablo Picasso, Georges Braque en Juan Gris zijn bekende vertegenwoordigers van deze kunstrichting. Het werk van Paul Cézanne vormde het uitgangspunt voor het kubisme met de primitieve kunst. Men kan de kubistische kunststijl in twee fasen indelen zoals het analytisch kubisme tot 1912 en het synthetisch kubisme tot 1914. In het eerste geval werd een voorwerp geanalyseerd, waarna de afzonderlijke onderdelen als geometrische vormen het werk beheersen. Omstreeks 1912 begonnen Picasso en Braque met het maken van collages van uitgeknipt en opgeplakt materiaal waaraan enkele lijnen werden toegevoegd om de compositie te voltooien. Letters, woorden, krantenknipsels en ander materiaal waren belangrijke vormelementen. Dit synthetische werk wil geen individuele onderdelen weergeven, maar een samenvoeging of synthese van de verschillende elementen bewerkstelligen. Het kubisme heeft internationaal veel invloed en navolging gehad op onder andere De Stijl en het Russische constructivisme. Het oorlogsmonument in kubistisch-expressionistische stijl De verwoeste stad van Ossip Zadkine in Rotterdam vormt een bekend Nederlands voorbeeld van kubisme.