Bouwkunst

Concipiëren van ruimtevormen: ontwerpen en uitvoeren van bouwwerken, aanleggen en opbouwen van steden, stadswijken, straten en pleinen. Bij de bouwkunst hoort bouwkunde. Techniek voor het tot stand brengen van bouwwerken, in het bijzonder ruimten waarin mensen verblijven (huizen, scholen, fabrieken, enz.). Men onderscheidt deze burgerlijke bouwkunde van o.a. weg- en waterbouwkunde, mijnbouwkunde, scheepsbouwkunde en andere gespecialiseerde technieken. Bij bouwkunde zijn veel vakgebieden betrokken: constructieleer, materialenkennis, wetskennis, organisatieleer, financiering, enzovoorts, wat tot tal van bouwkundige beroepen heeft geleid: aannemer, architect, bouwkundig tekenaar, constructeur, adviseur, enz. Bouwkunde bleef tot het eind van de vorige eeuw gebaseerd op eeuwenoude technieken. Daarna kwamen nieuwe technieken op, vooral gebaseerd op staal en beton als bouwmateriaal. Vroeger werd het woord bouwkunst meer gebruikt, dat nu voornamelijk nog voor de esthetische kant van het bouwen wordt gebruikt.