Kinetische kunst

Richting in de beeldende kunst die de beweging in het kunstwerk centraal stelt. Maakte opgang in de jaren vijftig en zestig. Men kan kinetische kunstwerken globaal indelen in beweegbare en bewegende werken; de beweegbare worden door toevallige factoren (zoals de wind of het ingrijpen van de kijker) in beweging gezet, terwijl de bewegende door een motor of natuurkrachten worden aangedreven. Hoewel al in het begin van deze eeuw beweging als centraal gegeven binnen een kunstwerk werd bestudeerd, volgden verregaande experimenten vanaf de jaren vijftig. Talloze groepen hebben zich met kinetische kunst beziggehouden, maar ook individuele kunstenaars van wie Calder, Pan en Tinguely kunnen worden genoemd.