Dag 15

Hilversum - Weesp 24 kilometer

Zaterdag, 12 oktober 2009

(271,5 -111)

(gefietst Weesp - Hilversum)

Waardering 8

Vandaag moest Elly de hele dag voor de Zonnebloem optreden als hostess tijdens het theatertournee en aangezien het, in tegenstelling met wat de weerprofeten voorspelden prima weer was, stapte ik om twaalf uur op mijn fietsje en reed naar Diemen, waar ik mijn vaste Trekvogelboekje ophaalde. Via het Diemerbos, waar de eerste voorbereidingen voor de renovatie werden getroffen, reed ik naar Driemond, stak daar het Amsterdam Rijnkanaal over en pikte aan de andere kant het laatste stukje van de route op, die ik in mei met Rob had gelopen.

Ik fietste dwars door Weesp, was af en toe de route even kwijt, omdat het met de fiets toch lastiger is, dan lopend, dat zou ik ook straks nog wel ervaren.

De route kwam weer uit bij de autoweg Amsterdam – Hilversum; ik stak over en kwam op een landelijk fietspad terecht, de Aesveldse weg. Na een kilometer of twee ging dit fietspad over in een grasweg, die redelijk berijdbaar was. Hier ontmoette ik een aantal Trekvogelaars! Bij Overdam bereikte ik de Vecht. Ik moest rechtsaf en reed een kilometer of drie verder naar Nichtevecht. Hier was de oversteek per pont gepland: een aantal oudere Nichtevechtenaren zaten genoegelijk onder een boom te kletsen. Eén van het stond op en ging me voor naar de pont, een vierkant geval waar een fiets of drie opkon. Op mijn vraag wat de overtocht kostte, bleek het gratis te zijn!

Aan de overkant gekomen moest ik dezelfde drie kilometer die ik zojuist langs de vecht gefietst had, weer terug. Dat ging zo door tot Hinderdam. Hier moest ik de sluis over die de Vecht van de Ankeveensche plas scheidt. Meteen over de sluis moest ik rechtsaf, het Googpad op. Na honderd meter begon links de Dammerkade, een graspad, dwars door de plas heen, waar je eigenlijk niet mocht fietsen. Er waren behoorlijk wat wandelaars, die al dan niet met een Trekvogelpboekje in de hand op pad waren.

De Dammerkade was zeker een kilometer of drie lang en aan het eind was een fiestssluis, waar ik niet dan met de grootste moeite doorheen kon.

Nu fietste ik de Stichtse kade, die kaarsrecht, dwars door de Ankeveense polder voerde, tot ’s Graveland. Hier kwam ik op bekend terrein: ik passeerde Schaep en Burgh en daarna het landgoed Boekestein. Bij de toegangspoort van Boekestein ging ik naar binnen, langs het bezoekercentrum en dwars over het parkachtige terrein, dat ik aan de achterkant weer verliet. Nu volgde een stuk bos, waar het af en toe een beetje lastig fietsen was. Mij tocht eindigde tenslotte bij café het Pandje, aan de rand van Hilversum, dat echter gesloten was.

Ik stak met mijn pad nog het spoor over, daarna reed ik in de richting van het centrum van Hilversum.

Bij het station was behalve de normale zaterdagse markt ook nog een soort braderie aan de gang. Ik at een broodje en dronk een biertje. Daarna reed ik naar het station, kocht netjes ook een kaartje voor mijn fiets en reed tien minuten later met de sprinter naar Diemen.

Het stuk, dat ik gereden had, was beslist de moeite waard, maar zou, gelopen, een hele tippel zijn geweest!