Dag 10

10 Rhenen - Amerongen 14 kilometer

Woensdag, 7 juli 2010 (179,5 – 203)

Waardering 7 ; Trekvogel 0

Om acht uur waren we gepakt en gezakt, en aangezien het brede balkon nog in de schaduw lag, besloten we toch maar beneden te gaan eten. We werden door onze gastvrouw in de eetkamer gelaten, compleet met oranje schemerlamp en we kregen een eenvoudig maar royaal ontbijt, waarbij zelfs de aardbeien niet ontbraken. We praatten nog wat na over de voetbalwedstrijd van gisterenavond en daarna kwam de oud-hoogleraar nog een praatje met ons maken.

Om half negen waren we weg, voor de laatste keer. We wilden vroeg in Amsterdam zijn, en gezien de korte afstand die we vandaag moesten gaan, zou dat wel lukken.

We wandelden de Bergweg naar links af, keken uit over de glooiiende velden en vonden na een paar honderd meter ons rood witte teken. De weg voerde eerst door het stadsbos, en daarna vervolgden we onze weg door de heuvels, op de scheidslijn met het rivierdal. Het eerste stuk ging nogal moeizaam over een lange, mulle zandweg. Aan het eind keken we van de heuvel af aan de landzijde. Daarna ging de weg verder, slingerend door een nogal open bos. Na verloop van tijd passeerden we een autoweg en een scoutingkamp en daarna volgde een productiebos, waar we kaarsrechte wegen van respectievelijk 600 meter, twee kilometer en 1000 meter moesten volgen. Uiteindelijk eindigden we bij een autoweg met pannenkoekenhuis, dat echter nog gesloten was. Zonder koffie verder dus!. We volgden nu een smal pad, ingeklemd tussen de autoweg en de uiterwaarde. Links van ons zagen we het kasteel Amerongen opdoemen en de kerktoren. Na een kwartier eindigde ons pad bij de dorpsgrens van Amerongen. We liepen naar de autoweg toe en vonden daar de autoweg en de bushalte. We deden onze rugzakken af en gingen zitten wachten op de eerste bus die zou komen, over ruim een half uur. Hiermee konden we naar Utrecht, maar Rob gaf er na een rit van meer dan een half uur de voorkeur aan om bij station Driebergen-Zeist uit te stappen en verder de trein te nemen. Maar eerst dronken we een pilsje/kopje koffie in de wachtkamer, als afscheid van onze vijfdaagse wandeltocht.

Volgend jaar verder, richting Amsterdam!

Eind van het pad alweer.

Dan met de bus gegaan

Naar het station en dan snel

In de trein.

Morgen weer werken, en

Liespijnvergetende,

Blijven wij denken

“Wat was het toch fijn!”