Dag 12

12 Langbroek - Austerlitz 16 kilometer

Dinsdag, 18 oktober 2011 (177,5 – 205)

Waardering 7,5 ; Trekvogel 4

Vannacht had het behoorlijk geregend. We stonden dus niet voor dag en dauw op, maar om 9 uur zaten we toch wel aan het ontbijt, terwijl het nog steeds regende. We hadden met enige afschuw van het eco-toilet gebruik gemaakt en met meer vreugde van de douche, hoewel die een beetje verstopt leek.

Om kwart voor elf wandelden we naar het Plein 1923 voor koffie, waar we besloten in verband met de weersomstandigheden het stuk Langbroek – Doorn, dat voornamelijk over open asfaltwegen zou gaan, te laten zitten en in plaats daarvan maar meteen te beginnen aan het stuk Doorn - Austerlitz. Voor we vertrokken kocht Rob nog een paraplu en ik schermesjes, die ik vergeten was, en daarna verlieten we Doorn in de richting van ons nachtverblijf. De weg dook een bos in, dat ons genoeg bescherming bood, zodat de paraplu dicht kon blijven. Voor we het wisten waren we bij Maarn, waarvan we een buitenwijk doorkruisden. Vanhier ging het verder door het bos in de richting van Austerlitz. Juist in dit bos, zagen we veel paddestoelen. Vlak voor Austerlitz stonden we nog even in dubio, of we de piramide met bijbehorende horeca zouden bezoeken, maar we kwamen tot een ander besluit, namelijk dat we, na Austerlitz, verder zouden lopen in de richting van Lage Vuursche om de laatste dag wat korter te lopen. Rob kreeg namelijk die dag Nora te logeren en hij wilde een beetje vroeg thuis zijn.

Aldus gedaan. In Austerlitz was niets te beleven: geheel uitgestorven. Bij een muziektent gingen we even zitten om een boterhammetje te eten en een slok water te drinken, maar daarna ging het weer snel verder. Eerst de Schoolstraat, dan de Schoollaan; toen passeerden we de N224, en kwamen we uit in het bos, dat wij kenden van het Pinksterkamp in Austerlitz. Bij het Witte Huis ging de weg naar rechts en we passeerden ons heideveldje, waar al heel wat LWM aktiviteiten hadden plaatsgevonden, en daarna het veld waar onze “Slag bij Austerlitz“ was uitgevochten. Na een aantal kilometers liep de weg dood tegen het Militaire Luchtvaartmuseum Soesterberg. Hier moesten we omheen en die weg was niet echt een feest. Maar aan alles komt een eind en zo ook aan deze weg. Maar hiermee was ons onheil helaas niet afgewend.

De dichtstbijzijnde bushalte bleek (hierover had ik onder het lopen al gemeimerd, paranormale gaven?) omhangen met een oranje zak, wegens buiten gebruik.

Ik wendde mij tot de nabij gelegen dierenartspraktijk voor nadere info, maar helaas konden ze me niet helpen. Ze wisten zelfs nog niet dat de bus niet reed. Dus wandelden we verder naar de Amersfoortse Straat en hier vonden we een aansluiting op bus 56, die ook nog eens vijf minuten later arriveerde! De terugtocht duurde meer dan drie kwartier. Na aankomst in Doorn gingen we naar de nabij gelegen AH waar we ons in het bezit stelden van bier, wijn en chips. Daarna strompelden we naar ons huisje. Van onze gastvrouw kregen we te horen, dat er een ernstige verstopping in onze riolering was geconstateerd, (wat we al vermoed hadden) en dat we morgen met veel voorzichtigheid moesten douchen. De loodgieter was vandaag al geweest, maar aangezien hij de plek van de verstopping niet kon vinden, zou hij morgen terugkomen om te gaan graven en verder te zoeken.

Voor ons weinig interessant. We fristen ons een beetje op en begaven ons later naar de “Notabelen”, waar we een uitstekend menu aten. Daarna keken we nog met moeite naar de wedstrijd Ajax – Dynamo Zagreb; en toen was het de hoogste tijd!