11 Amerongen – Langbroek 18 kilometer
Maandag, 17 oktober 2011 (161,5 – 221)
Waardering 7; Trekvogel 0
Eerst kwam het Pieterpad,
Toen kwam de Vogeltrek.
Acht jaar zijn wij
Nu al samen op pad.
Onze conditie dus
Onoverwinnelijk;
Wij hebben enkel
Hosanna’s gehad!
Om tien uur ontmoetten we elkaar op het Amstelstation. We hadden een prachtig weekend achter de rug en de verwachting was dat het vandaag nog prima weer zou zijn, maar dat daarna de regen zou toeslaan. We gingen naar het tweede perron en kwamen onderweg Frank tegen, die met ons mee zou reizen tot Utrecht. We kletsten een beetje na over het prachtige weekend dat we achter de rug hadden, het 40 jarig jubileum van de LWM. Voor we het wisten waren we in Utrecht en moesten we afscheid nemen. Rob eb ik konden op het zelfde perron blijven staan om over te stappen op de sprinter naar Maarn.Hier moesten we de bus nemen naar Amerongen via Doorn. We stonden eerst op de halte de verkeerde kant op, maar gelukkig konden we dit nog op tijd corrigeren. We stapten uit in Amerongen en wandelden naar het punt waar we een jaar gelden onze tocht beëindigd hadden. We namen de draad op en liepen een paar honderd meter verder tegen kasteel Amerongen aan, een oud slot, dat we rechts om moesten passeren. Via een asfaltweg wandelden we verder naar het landgoed Zuylensteyn. Onze weg voerde om het landgoed heen en aan de andere zijde keerden we via een kaarsrechte boomomzoomde laan weer terug naar de Lekdijk. Deze volgden we een paar honderd meter, waarna we weer rechts af sloegen over het landschap Kolland.
Van hier wandelden we over de Gooyerdijk naar het prachtig gelegen landgoed Broekhuizen. Ons pad ging door een parkachtige aanleg en kwam na verloop van tijd uit op de weg naar Darthuizen, die we volgden. Van hier werd de weg wat saaier. Maar bij boerderij “het Boompje” werd het traject gelukkig weer interessanter. Weliswaar een lange, kaarsrechte weg, maar omzoomd door bomen en met mooie vergezichten. We kwamen uit bij het buiten Groenesteyn en moesten nu een stukje de autoweg volgen. Bij Sandenburg maakte ons pad nog een klein omweggetje, omdat dat nu eenmaal mooier was, maar daarna volgden we definitief de autoweg tot het dorp Langbroek.
Hebben thans
De bus verlaten.
Vóór ons ligt het
Avontuur.
Dus wij lopen
Ongehinderd
En genietend
Uur na uur
Eerst een stukje
Uiterwaarde,
- Blij zijn wij op weg
Gegaan -,
Langs kasteeltje
Amerongen
Volgen wij
Wit-rode baan.
Even verder
Ligt een landhuis.
Dat hoort zeker
Bij de top.
Zijn barokke
Tuinontwerpen
Maken onze
Tocht geen flop.
Nog wat verder
Ligt er hakhout,
Dat is uitgegroeid
Tot bos.
En dit bos heet
“Bezemstelen”
Rijk aan kruiden,
Rijk aan mos.
Langbroek is onze
Bestemming,
Dorpje dat er
Wezen mag.
Nu een rustig
Autoritje,
Einde van de eerste
Dag.
We wandelden langs de N227 in de richting van Doorn tot we de bushalte gevonden hadden. Hier hoefden we slechts een kwartiertje te wachten.
De bus kwam op tijd en bracht ons in een kwartiertje, langs het kasteeltje waar de keizer van Duitsland zijn laatste jaren gesleten had, naar Doorn Postkantoor. We stapten uit en wandelden naar Plein 1923, waar we bij café de Notabelen een biertje dronken.
Van hier wandelden we naar de Emmalaan, een tochtje van minder dan tien minuten. Onze gastvrouw was een oude SDAP’ster van onze leeftijd, die ons in het bezit stelde van een leuk, maar nogal gammel tuinhuisje, achter in haar tuin tegen de begraafplaats aan. Toch was het al met al, - op het eco-toilet na- best acceptabel.
We installeerden ons en tegen half acht gingen we naar de vlak bij gelegen Chinees, waar we heel behoorlijk konden eten. Om negen uur waren we weer thuis, waar we nog wat tv keken en lazen. Ca. tien uur vertrokken we naar bed, Rob op de vliering en ik beganegronds in een soort kinderbedje.
Huize Doorn
Het is zo’n honderd jaar geleden
Dat Kaiser Wilhelm ’s afgetreden.
Hij ligt hier in een sarcofaag.
Geen mens herinnert zich nog graag zijn dommigheden.
Hij woonde hier in ballingschap,
Hij hakte hout, en dat heel rap.
Zijn landgoed werd een steppe kaal,
Een slagveld. Nee, op zó een schaal was dat geen grap.