De eerste “dag van het socialisme” had nog geen antwoord gegeven (zoals u HIER kunt lezen) op de vraag: Wat is socialisme nu eigenlijk?
Maar de PVDA (via haar kader Jo Cottenier) weet na dertig jaar het antwoord (hier)te formuleren! Lees verder hier
Volgens mij gaat de tweede Dag Van Het Socialisme meer tegenstellingen opwerpen dan eenheid brengen, als BINNEN de deelnemende organisatie, de PVDA, er al geen duidelijke ondubbelzinnige eensgezinde opstelling bestaat....Lees verder hier.
De PVDA pleit voor: Socialisme door “naar de kern te gaan van de economie” met ordewoorden “die haar mogelijkheden in de verf zetten”. (Lees hier verder)
Twee keer een Dag van het Socialisme waarbij dan De Ronde Tafel van Socialisten tot stand kwam en waarbij antwoord moest komen op de vraag “Wat is Socialisme” en “Hoe komen wij tot Socialisme”....(lees hier verder)
Peter Mertens, auteur van “Hoe durven ze?...” (EPO, december 2010), is in zijn boek een kleinburger, die droomt van een ideale maatschappij, maar die niet van plan is een strategie te ontwikkelen om daar te komen. Hij droomt in termen van “algemeen aanvaarde” definities (“socialisme”...) die in zijn droom wellicht “een andere invulling” krijgen, maar is daar tegelijk héél vaag en héél algemeen over. Hij stelt ook niet een strategie voor om daar zo snel mogelijk te geraken.(lees hier verder)
Wat dan wél “de woorden” zijn van de PVDA en waarom de PVDA “afstand neemt van de woorden van Bossuyt” (een erkende PVDA-er, die al artikels schreef in Solidair en Marxistische Studies en daar dus wel “de standpunten van de PVDA” mocht verwoorden, die Russisch kent, PVDA-expert is inzake de val van het communisme in het Oostblok, de - voormalige – S.U.) en wie weet in de PVDA méér over Noord-Korea en heeft duidelijker “standpunten over het socialisme”? Peter Mertens, Boudewijn Deckers of Peter Franssen ...of Jo Cottenier misschien of Herwig Lerouge?....
Wat voor de PVDA dan echt “socialisme” is, ... bij Peter Mertens vinden we het niet, alleen dat Cuba en Noord-Korea geen voorbeelden zijn voor hem.
China is dat blijkbaar wél, voor Boudewijn Deckers en Peter Franssen. (Lees hier meer)
April 2005: een plaatselijk middenkader van de PVDA komt mij een briefje afgeven: ik wordt onmiddellijk uit de PVDA gezet.
Het was het eindpunt van een heel proces, waarover ik elders of anders nog wel eens een keer een boekje over zal opendoen....
In 2006 zond ik mijn standpunt nog eens door, nu over hoe ik dacht dat communisten zouden moeten meedoen aan de komende gemeenteraadsverkiezingen (die van 2006), ALS men had beslist om mee te doen.
De titel doet niet toevallig denken aan een boek van Lenin..... (lees hier verder)
De PVDA-werking wordt bepaald door het ritme van de opeenvolgende VERKIEZINGEN. Heel de werking wordt afgestemd op “het IMAGO van de PVDA aanlokkelijk maken”..... om het doel-kiespubliek te verlokken er in laatste instantie op te STEMMEN.
“ PVDA-voorzitter Peter Mertens windt er geen doekjes om. Prioriteit nummer één voor de komende gemeenteraadsverkiezingen is een verkozene halen in Antwerpen, Luik en Brussel (Molenbeek).(lees hier verder)
Heeft het socialisme eigenlijk ooit ergens bestaan, Kunnen we ergens nog iets van leren, kan een PVDA-lid nog wel “iets” verdedigen?Wat ooit “het reële bestaande socialisme” WAS (de Sovjet-Unie onder Stalin en China onder Mao) kan en mag als zodanig NIET verdedigd worden, door iemand van de PVDA. Het “reëel bestaande socialisme” zoals het nu bestaat (in Noord-Korea en Cuba) verdedigen is een “dogmatische reflex”, die door de huidige PVDA bestreden wordt. “Cuba verdedigen tegen al te simplistische aanvallen” kan nog wel, maar Noord-Korea verdedigen “tegen al te simplistische aanvallen” kan NIET (“je zet jezelf daarmee buiten de PVDA”) Stalin en Mao zijn misdadigers of/en beulen (“de niet te verdedigen executies onder het Sovjetregime”)
Peter Mertens “heeft respect” voor rol die de communistische partij gespeeld heeft in de antifascistische strijd ZONDER dat ze verder het kapitalisme in vraag hebben gesteld, En verder gaf het BESTAAN van “het communisme” (de Sovjet-Unie)aan de “socialisten” een belangrijke rol in strijd TEGEN het communisme, waarmee ze een leidende rol hadden in het tot stand komen van HERVORMINGEN, “de verworvenheden” zoals “sociale zekerheid, het algemeen stemrecht,,,,,,” (waarvoor “socialisten” of sociaaldemocratische partijen gesteund werden door ....de CIA na de 2e WO) (Lees hier verder)
Mensen, die de standpunten van de PVDA op alle vlak analyseren en hiertegenover een eigen goed geargumenteerd standpunt innemen (vanuit een zelfgekozen communistisch of proletarisch klasse-standpunt)...wel, die zijn (zelfs BINNEN de PVDA bij haar leden en kaders) op één hand te tellen!
Een DEBAT of DISCUSSIE voeren hierover wordt dan wel moeilijk, aangezien niemand kan (of durft) een goed geargumenteerde discussie voeren. Elk voorgesteld debat wordt dan ook afgeblokt.(lees hier verder)
Vroeger bestempelde de PVDA een aantal organisaties als zijnde "trotskistisch". "Trotskistisch" hield in, "anti-revolutionair", "anti-communistisch", en als in feite, een links of/en “marxistisch”-KLINKEND geformuleerd REFORMISME. Hun marxistisch-klinkende fraseologie was behalve op citaten van Marx en Lenin dan ook nog gebaseerd op citaten van Trotski, wiens analyses bij de PVDA niet als marxistisch geboekt stonden. De "trotskisten" bestempelden de PVDA dan weer als "stalinistisch"(lees hier verder)
Als een interview over “Socialisme” met Peter Mertens op de website zelf van de PVDA wordt geplaatst, geld dit als richtlijn: DIT is het standpunt van de PVDA over “socialisme”. Wie, als PVDA-lid iets anders zegt of beweert, “stelt zichzelf buiten de PVDA”, laat dat duidelijk zijn!Cuba zien als “reeël bestaand socialisme” is dogmatisme, “Cuba verdedigen tegen al te simplistische aanvallen” is wél toegestaan.....Maar Noord-Korea “verdedigen tegen al te simplistische aanvallen” ...en “je plaatst jezelf buiten de PVDA”. Niet de Sovjet-Unie na de Oktoberrevolutie (zeker niet dat van de “misdadiger” Stalin), niet Cuba (dat van Fidel Castro kan géén “rolmodel” zijn) en zeker niet Noord-Korea, kunnen dienen als te bestuderen waard als experimenten in “(ooit) reëel bestaand socialisme”.....Voor de PVDA kan dit wél voor het HUIDIGE China (dat van Deng Xiaoping als "rolmodel"....) Maar zeker niét het China van de “gauchist”, “utopisch socialist”....”misdadiger” Mao
Peter Mertens liegt en misleidt, profiterend van het gebrek aan kennis van het marxisme bij de “oudere” leden en van de onwetendheid inzake kennis van marxisme en geschiedenis van de communistische beweging en die van AMADA en PVDA bij de “nieuwere” leden. (lees hier de argumenten en de concrete bewijzen)
De partij-leden/sypathisanten zijn overtuigd dat de PVDA “intern” marxistisch en revolutionair is, en slechts tactisch, “naar de massa's”, een programma van hervormingen propageert. Maar dan schort er toch serieus iets aan die “interne marxistische vorming” (Lees hier verder)
Wat Peter Mertens ook zegt of schrijft in de media, alles wordt bejubeld door partijleden als “marxistisch maar niet dogmatisch”, “communistisch maar niet belerend” en door de “burgerlijke” media welwillend geraporteerd. De”nieuwe” PVDA zou nog altijd “revolutionair en marxistisch”(maar dan eerder “intern”) en zou vooral haar TAKTIEK (“naar de massa's”) hebben herzien.(Lees hier verder)
De hele ideologie en politieke lijn van de « vernieuwde » PVDA vindt zijn oorsprong in een maoistische lijn (een opportunistische lijn die zich baseert op citaten uit de werken van Mao, vooral die bijeengebracht zijn in het Rode Boekje) die op het Vijfde Congres vande PVDA in 1995 staat tegenover een revolutionaire lijn op het zelfde congres, een opportunistische lijn die door de afgevaardigden niet is opgemerkt en bestreden. Hierdoor zijn de 2 elkaar bestrijdende lijnen naast elkaar blijven staan....Die «maoistische» lijn staat in de congresdokumenten verwerkt in het boek «Partij van de revolutie» in Hoofdstuk III, deel 3, onder naar het maoisme verwijzende titel «De massalijn».
Die lijn is gebruikt om de PVDA af te stemmen op deelname aan verkiezingen om verkozenen te halen… de Resolutie van 1999..(lees hier verder)
Peter Mertens en ander woordvoerders van de PVDA proberen gerust te stellen dat hoewel “tactisch naar de massa's” niet de “intern verworven grote revolutionaire strategieën” en de “intern verworven marxistische inzichten” uitgebreid wordt gepropageerd, de interne consolidatie er wel zou zijn, door marxistische vorming.
Hier een voorbeeld van zo'n “interne consolidatie via marxistische vorming rond revolutionaire strategie”.(lees hier verder)
...Geschreven door een PVDA-militant IN een aanbevolen EIGEN studie en vormingsblad Marxistische Studies...: als de PVDA zich terug vindt in de BWP die "bij haar oprichting nog socialistische principes had", dan is de "nieuwe" PVDA (van 2008) nét zoals de BWP vanàf haar oprichting: reformistisch! (lees het hier)
Door de PVDA op haar 8e congres te doen aansluiten bij de BWP (“vanaf haar oprichting toen zij nog socialistische principes had”), en “principieel marxistisch naar binnen maar soepel naar buiten”, wordt de PVDA, in nabootsing van het “marxisme” van Vandervelde, door Peter Mertens, tot een volwaardige partij.....van de 2e Internationale gemaakt......en de meerderheid van de leden volgen Peter Mertens (en blijkbaar de vele sympathisanten die menen dat hij de “weg uit het kapitalisme naar het socialisme”) in zijn “Vandervelde-marxisme”.(lees het uitgebreid hier)
In 2008 zegt Peter Mertens géén enkele affiniteit te hebben met Stalin en dat de USSR op geenéén manier een te bestuderen model is waar bruikbare lessen kunnen worden getrokken voor de eigen revolutionaire strategie. De PVDA zegt Peter Mertens in 2008, gaat terug naar de “oorspronkelijke socialistische principes van de BWP”.
In 2008 maakt nationaal kader van de PVDA, Herwig Lerouge een tekst naar aanleiding van de Oktoberrevolutie dan 90 jaar geleden......(lees hier verder)
Een interview in De Standaard met Peter Mertens wordt zondermeer overgenomen op de website van de PVDA -zonder commentaar of rechtzetting dus heeft het karakter van partijlijn.
Peter Mertens in zijn boeken gebruikt grote woorden als “socialisme 2.0”, maar hier zegt hij dat hij in feite schrijft “over herverdeling anno nu”.
En waarom moet er meegedaan worden met vooral parlementsverkiezingen:” Zolang we niet in het parlement zitten, blijven wij een vrijwilligerspartij. Wij hebben geen fondsen om onze werking te financieren.”
Maar er zijn nog meer zaken waarover Peter Mertens spreekt met blijkbaar het gezag van “partijlijn”. Het zegt iets over de heersende ideologie bij de meerderheid van kaders en leden, dat dit zo kritiekloos geslikt en verder gepropageerd wordt.(Lees verder hier)
In een interview in De Standaard refereert Peter Mertens naar “een balans” die hij schreef:
“Peter Mertens. ‘Toen wij in 2003 samen met Dyab Abou Jahjah naar de kiezer trokken onder de naam Resist, zijn wij inderdaad keihard met de neus tegen de muur gelopen. Dat was er echt volledig naast. We hadden al geen kiezers te veel en toen is de helft nog vertrokken.'(...) ...(Z)olang het over de achterstelling van de allochtone gemeenschap ging, klopte het plaatje. Het probleem is dat de campagne toen meer ging over de oorlog in Irak en het Midden-Oosten dan over de problemen hier bij ons. In dat opzicht waren wij afgeweken van onze corebusiness, en dat mag je als partij nooit doen. (...) ‘Ik heb toen voor de partij de eerste balans opgemaakt na de verkiezingen. En dat werd mij door de toenmalige partijleiding zeer kwalijk genomen. Een half jaar lang hebben wij gedebatteerd over de toekomst van de partij. De mensen die toen doctrinair met teksten van Lenin begonnen te zwaaien, hebben de partij verlaten. De mensen die vonden dat wij ons moesten herbronnen, zijn gebleven. Toen hebben wij onze dogmatische vleugel verloren.'1”
Ik heb toen in 2003 een exemplaar in handen gekregen, ik heb dat ingescand met letterherkenning (ik heb dat met nog enkele partijteksten gedaan) om ze zo digitaal te kunnen bewaren...(de nog resterende "typefouten" zijn nog een gevolg van deze "inscanning"; de gekleurde beklemtoning zijn van mij) (Lees hier verder)
De “problemen” die de PVDA nu aangeeft met Frank Hosteaux te hebben, zijn in feite een gevolg van het verregaand opportunisme dat de PVDA totaal heeft overwoekerd.
Eén voorbeeld: ALS men als communistische partij meedoet met verkiezingen, en men schuift leden naar voor om op een lijst te staan (waarbij men rekening houdt eventueel verkozen te worden en dus “parlementair werk” zal moeten doen, zijn dat juist die leden, militanten of kaders met de meest revolutionaire ideologie, standvastigheid en JUIST NIET “frontfiguren”, “stemmenkanonnen”, “bekendheden” (lees hier verder)
Ik startte, ergens in 2008, een blog “wetenschappelijksocialisme.blogspot.com” om een analyse te maken van het revisionisme (burgerlijke politieke lijn vervat in pseudomarxistische frases) waarin de PVDA degenereerde. Met behulp van documenten van de PVDA zélf geef ik antwoord op: Hoe gebeurde die evolutie, waar ligt (liggen) de oorza(a)k(en), wie is hieraan schuldig?Later probeerde ik de verworven inzichten door te geven binnen de internationale communistische beweging: “de PVDA als leermeester van het negatieve voorbeeld”. Ik groepeer nu artikels (daarom die datums in de titels van de “hoofdstukken”) en geef die door in de vorm
van algemeen downloadbare (of op het scherm te openen) pdf-files.
Hier dokumenten in het Nederlands
Dokument "Boudewijn Deckers verburgerlijkt PVDA-kader" (hier te openen of/en te downloaden als pdf-file)
Dokument " De PVDA: "Hervorming eerst, niet het socialisme" (hier te openen of/en te downloaden als pdf-file)
Dokument "Was DAT de erfenis van mei' 68" (hier te openen of/en te downloaden) als pdf-file)
Dokument "Is een debat over China in/met de PVDA mogelijk?" (hier te openen of/en te downloaden als pdf-file)
Dokument "Marxisme of revisionisme nr 1" (bespreking van boekje "Op Mensenmaat" van Peter Mertens) (hier te openen of/en te downloaden als pdf-file)