รู้รักภาษาไทย

วัน จันทร์ ที่ ๒๑ เดือน พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๕๙ แรม ๗ ค่ำ เดือน ๑๒

ขอเสนอคำว่า ลักษณนาม

ลักษณนาม (อ่านว่า ลัก-สะ–หฺนะ-นาม) คือ คำบอกลักษณะของคำนาม. ในภาษาไทย เมื่อมีคำนาม มีคำบอกจำนวน เช่น ๓ ๔ ๕ หรือคำบอกกำหนด เช่น นี้ นั้น มาขยาย ต้องมีคำลักษณนามประกอบด้วย เช่น นักเรียน ๓ คน. ปลา ๔ ตัว. ต้นไม้ต้นนี้. บ้านหลังนั้น. คำว่า คน ตัว ต้น หลัง เป็นคำลักษณนาม

คำลักษณนามในภาษาไทยต้องสอดคล้องกับคำนาม เมื่อใช้คำนามว่า คน เช่น คนไทย คนดี คนอ้วน คนตาย. ลักษณนามต้องเป็นคำว่า คน เช่น คนดีคนหนึ่ง. คนอ้วน ๓ คน. คนตาย ๒ คน. ถ้าคำนามเป็น ศพ ร่าง ซาก ลักษณนามก็จะเปลี่ยนไปตามคำนามนั้น ๆ เช่น ศพ ๒ ศพ. ร่าง ๓ ร่าง. ซากสัตว์ ๓ ซาก. การใช้ว่า คนตาย ๓ ศพ จึงไม่ถูกต้อง ต้องใช้ว่า คนตาย ๓ คน มีศพ ๓ ศพ จึงจะถูก

คำว่า ลักษณนาม ณ เณร ไม่ประวิสรรชนีย์

ที่มา : บทวิทยุรายการ “รู้ รัก ภาษาไทย” ออกอากาศทางสถานีวิทยุกระจายเสียงแห่งประเทศไทย เมื่อวันที่ ๓๑ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๕๐ เวลา ๗.๐๐-๗.๓๐ น.