Waarde van middenrif-training en DF

Ikzelf (Adrie) kan zeker, uit eigen ervaring, de waarde van middenriftraining volkomen onderschrijven.

Het helpt om je adem krachtig te ondersteunen. Daardoor gaat het spreken beter, bouw je meer zelfvertrouwen op en straal je een moedige levenshouding uit.

Wat we nodig hebben is een ademtechniek die je in staat stelt om spontaan te leren ademen.

Het is goed te weten dat je als hele mens ademt. Niet alleen je buik, borst, of middenrif, maar alles tezamen.

Om dit te begrijpen hoef je slechts jezelf en anderen gade te slaan in rust en beweging én in de veelvuldige reacties in diverse levenssituaties.

Bij spanningen adem je niet meer vrijuit:

• Als er een beroep op je wordt gedaan waartoe je niet bereid bent, dan adem je uit; je ademt echter diep in als je daartoe wel bereid bent.

• Als je in het nauw gebracht wordt dan trek je je op jezelf terug. Je ademt niet meer vrijuit, maar als de situatie een gunstige wending neemt dan leef je weer op en krijg je spontaan een diepe inademing.

Angst en spanning reageren het eerst in je benedenpool, waardoor die wordt geblokkeerd.

Vandaar de uitdrukking: “Hij knijpt 'm” of "Hij aarzelt" etc.

Je leeft als mens in een wereld van wisselingen waarop je als ademend wezen reageert. Je kunt je ademfunctie dus niet los van je hele menszijn beschouwen.

De plaats waar de adem in ons beweegt is dus nauw verbonden met onze psychische houding.

• De flankademing is de uitdrukking van zelfvertrouwen, gevoel van eigenwaarde, zelfstandigheid, zelfvertrouwen.

• De borstademing is de uitdrukking van het streven, het zelfbehoud, het willen, het sterk gericht zijn op iets, het domineren.

En dat is nu precies waarom ik vind dat de Del Ferro methode niet voor iedereen geschikt is.

Je kunt niet, zoals Del Ferro leert, de flankademhaling (is bewust) van jezelf eisen omdat de ademing een uitdrukkingsvorm is van je innerlijke houding ten opzichte van bepaalde situaties.

Het enigste wat je kunt – en moet doen, doen is 'de toestand' veranderen. Zowel je lichamelijke als je geestelijke toestand!

De juiste psychische ademing komt voort uit de beweging van het middenrif.

Zij wordt, als alles in orde is, niet tot stand gebracht maar komt en gaat helemaal vanzelf.

Is de beweging van het middenrif niet in orde, dan wordt zij overgenomen door een beweging van de hulpspieren, die, ‘meer naar boven’ zitten.

Waar je tegelijk met het versterken van de middenriffunctie aan moet werken is het verwerven van zelfkennis.

In een goede stottertherapie zul je samen met je therapeut zowel aan je psyche als aan je fysieke conditie werken, omdat het één niet zonder het andere werkzaam is.

Klik voor meer mogelijkheden voor het werken aan je mentale houding op:

Het andere standpunt http://docs.google.com/Doc?id=dxdmq6m_362f2nrgb

Omgaan met jezelf http://docs.google.com/Doc?id=dxdmq6m_361c43bx8

Werken aan stotteren http://docs.google.com/Doc?id=dxdmq6m_380c7hxkk

Zuigoefeningen worden door zangers veel gedaan ter versterking van het middenrif. De instromende lucht wordt door een vernauwing bij de lippen wat tegengehouden. Deze weerstand wordt door een grotere activiteit van het middenrif overwonnen. Het middenrif wordt door deze oefening versterkt. Om de hulpspieren uit te schakelen, maakt men tijdens dit zuigen bewegingen met de schouders, nek, armen etc. (Door tijdens de oefening deze bewegingen aandachtig gade te slaan oefent men tevens in de bewustwording.) Een plotseling te grote belasting, dus overbelasting, van het middenrif heeft een tegengestelde uitwerking. We dienen het middenrif dus langzaamaan, volgens een hiërarchie, meer te laten doen.

Over zuigoefeningen heb ik op dit forum al eerder een topic geplaatst, kijk ophttp://www.demosthenes.nl/phpBB2/viewtopic.php?p=892

Adrie

Bron: Demosthenes discussieforum 08/05/2004, 20:55