Blokkade
Hoe ervaart iemand die stottert zijn blokkade?
Kunstenaar brengt het in beeld
http://www.bndestem.nl/regio/breda/bredanaar-wint-prijs-voor-film-over-stotteren-1.4059730
‘Een beeldervaring over mijn stotteren, de angst voor een klank en mijn strijd daarmee.’ Meer introductie heeft het filmpje van David Stevens, student aan de Bredase kunstacademie AKV|St.Joost, eigenlijk niet nodig. In enkele fragmenten deelt hij het gevoel van verstikkend isolement.
De kracht van het filmpje zit hem niet in het filmen van de blokkade, maar in het verbeelden van de ervaring. Een stil gevecht, ver weg van de vloeiende wereld. “Wat me het meest stoort aan stotteren is dat mijn gedachtes al een kilometer verder zijn dan mijn spraak”, zegt Stevens (21) tegen nrc.nl
De tweedejaars student fotografie stottert eigenlijk al zo lang hij zich kan herinneren. “Ik praat vaak een hele tijd vloeiend en sla dan ineens vast. Daarom komt het soms nogal heftig binnen bij mensen. Ze verwachten het totaal niet. Ze denken dat ik een of andere attack krijg als ik helemaal verkramp.” Dat zorgt soms wel voor hilarische situaties, relativeert hij.
Voorlezen is een ramp, legt Stevens uit. “Dan kun je geen synoniemen bedenken voor het woord waarbij je moet stotteren. Je zit dan vast aan de letterlijke tekst.”
Als hij vast zit gaat er een “gigantische hoeveelheid gevoelens” door hem heen. “Schaamte, angst, onzekerheid.” Daarin zit het “afsluiten van de buitenwereld” wat hij verbeeldde. “Ik stotter op zo’n moment eigenlijk met heel mijn lichaam, vrij intens. Als je dan in die tunnel van emoties komt, wil je daar zo snel mogelijk uit om weer vloeiend verder te kunnen praten. Acceptatie speelt hierbij een grote rol, ik heb mijn stotteren nog niet geaccepteerd en daarom vecht ik er zo heftig tegen.”
ARGUMENTEN ACHTERWEGE LATEN OMDAT JE STOTTERT
Stevens hecht eraan te benadrukken dat de film niet bedoeld is om medelijden te wekken. Enkel om de ervaring te delen. “In mijn directe omgeving vonden mensen het erg aangrijpend, omdat ik zo eindelijk eens kon laten zien hoe dat nu voelt.” Hoe je als luisteraar ‘moet’ reageren verschilt per situatie, vervolgt Stevens. “Het is het fijnste als mensen je de tijd geven. Gokken maakt het erger: mensen die een klank horen en dan elk woord roepen wat ik mogelijk bedoel.”
Het ongemak dat David Stevens van zijn stotteren ondervindt gaat verder dan die tijdelijke kramp. “Ik houd bijvoorbeeld erg van inhoudelijke discussies, maar het is soms erg vermoeiend als je een specifiek argument even achterwege laat omdat je weet dat je er zwaar bij gaat stotteren. Soms heb je er gewoon even geen zin in.”
In zijn werk heeft hij gelukkig ook oog voor de mooie dingen in het leven. “Are we capable to define beauty, do we know when we see it? It is my quest to look for beauty in the events that life gives us, everyday and always”, luidt de introductie op zijn kunstsite davidstevens.nl