Therapie en zelfhulp
V O O R W O O R D
Deze brochure is geschreven als oriëntering voor hen die therapeutische of raadgevende hulp zoeken. De hier vermelde ideeën zijn wellicht voor menig lezer een steun bij het innemen van een nieuw standpunt en bij het verlaten van een doodlopende weg, waardoor men met succes in een nieuwe richting kan gaan. Op dit “gaan” komt het aan. Weten, dat niet wordt omgezet in daden, is nutteloos. Ideeën die men als goed onderkent, maar die men niet naleeft, worden tot een last.
Wij wensen de lezer de moed toe om eerlijk tegenover zichzelf te staan en zijn eigen “geval” ook eens minder serieus te nemen. Wie weet breekt er dan een glimlach door.
THERAPIE EN ZELFHULP
Niet iedereen die bij het oplossen van zijn levenstaken moeilijkheden ondervindt, heeft therapie nodig. De grote vraag naar therapie is ook lange tijd een uitdrukking geweest van onze hoogconjunctuur en neemt met deze ook weer af. Werken en plichtsbetrachting en het dienen van de gemeenschap zijn voor de meeste bewoners van onze planeet, die niet in zulke gunstige omstandigheden leven dat zij zich een therapie kunnen veroorloven, klaarblijkelijk een goede hulp bij het overwinnen van persoonlijke moeilijkheden.
Als ons lijden bepaalde grenzen overschrijdt, als de prijs die wij voor bepaalde vastgelopen verstandhoudingen moeten betalen, te hoog wordt, dan is therapie een mogelijke weg om ons opnieuw te oriënteren. De meeste therapieën beloven echter te veel. Veel therapiezoekenden verwachten dat men met zijn problemen naar de therapeut kan gaan die deze problemen dan voor hen oplost. Dit is een misverstand. Men kan net zo min verwachten dat de therapeut problemen voor zijn patiënten oplost als dat men kan verwachten dat men gedurende een therapie een grote persoonlijkheidsverandering kan doormaken, waardoor men daarna dan als herboren is. De grote wonderen in de psychotherapie mogen misschien hier en daar in de boeken van de grote psychotherapeuten voorkomen; in het leven van het individu is psychotherapie het begin van een lange en zeker interessante weg naar zelftherapie. Dat wij de weg “lang” noemen is geen pessimistisch gezichtspunt, want zolang men zich met de grondbegrippen waarop de therapie is gebouwd bezighoudt, maakt men ook vorderingen en daarbij wordt iedere, objectief gezien nog zo kleine vooruitgang subjectief beleefd als een groot succes. Dit versterkt de moed en het gemeenschapsgevoel en maakt het leven de moeite waard.
Iedere psychologie, ook de Individualpsychologie, geeft een beeld van de mens, een persoonlijkheidstheorie. Het geeft op zich nog geen mogelijkheden op een wetenschappelijke grondslag te bewijzen dat een persoonlijkheidstheorie juist is. Wie dan ook een therapie zoekt, zal uiteindelijk geen besluit nemen op grond van wetenschappelijk vastgestelde waarheden. Hij zal voor een bepaalde therapeutische richting kiezen omdat hij vertrouwen heeft in de therapeut of omdat het theoretische model hem bevalt. Hier volgen, kort samengevat, enige principes van het Individualpsychologische denkmodel.