De mens is een eenheid
Alle menselijke functies werken tezamen. De mens is een ondeelbare eenheid. Men kan de mens beschouwen als een mozaïek. Een mozaïek is opgebouwd uit een grote hoeveelheid verschillende steentjes, die zeker zonder betekenis zijn wanneer men niet het gehele patroon ziet. Zo moet men ook de mens zien: Als een eenheid, als ondeelbaar en de gehele mens openbaart zichzelf in al zijn aspecten door dat wat hij doet. Zo zullen wij de problemen of symptomen waaraan iemand lijdt pas dan begrijpen als wij deze zien als deel van de gehele persoonlijkheid en niet geïsoleerd als iets dat op zichzelf staat .
In de omgang met zichzelf komt men eerder tot innerlijke vrede als men ophoudt zichzelf in twee ikken op te delen, in een “goed ik” en in een “slecht ik”, die voortdurend met elkaar in strijd zijn.