Odoorn - Emmen

31 augustus 2020   

Er zijn ruim 6 weken verstreken sinds we de laatste etappe liepen. Het heeft zijn redenen. Omdat veel Nederlanders vanwege de coronacrisis er voor kiezen de vakantie in eigen land te vieren waren de hotels en B&B’s in deze periode nagenoeg allemaal vol. Zeker in Drenthe. Een andere reden was de hittegolf. Net zoals vorig jaar kregen we een lange periode met temperaturen ruim boven de 30 °C. Maar nu kunnen we weer. Gisteren kwamen we aan in Emmen, we verblijven in een klein enigszins gedateerd hotelletje ( maar wel netjes) in het centrum van de stad.

We staan al vroeg op, zodat we op tijd aan de wandeltocht van vandaag kunnen beginnen. Na het ontbijt lopen we naar het busstation dat bij het station ligt. De bus brengt ons rechtstreeks naar Odoorn. Het is nog net geen 9:00 u. We wandelen in de richting van de kerk, waarvan het oorspronkelijke gebouw uit de middeleeuwen stamt. De huidige kerk werd in de 19e eeuw gebouwd, maar er zijn nog delen van de oude oorspronkelijke kerk te zien. Bij de kerk gaan we naar links over de Valtherweg, die we na een paar honderd meter naar rechts verlaten. Vervolgens komen we op een onverhard pad tussen akkers dat naar een klein bosje leidt: we komen bij hunebed D34. 

Het maakt niet veel indruk. Tiny meent een gezicht te zien in de grote deksteen op het eind. Er schijnt vroeger nog een hunebed hier te hebben gelegen, waar nog minder van over  was. De stenen die er nog lagen zijn gebruikt voor de reconstructie van hunebed D49.

We lopen terug naar de Valtherweg en maken een uitstapje naar het Eppiesbergje. Dit is een grafheuvel die stamt uit ca. 2500 v.C. Volgens archeologen bevond zich hier een groot urnenveld. Vanuit het Eppiesbergje lopen we naar Valthe, waar volgens Jack een uitstekend stekje is om te pauzeren: bij bakker Kuipers. Tiny heeft daar wel oren naar en inderdaad: als we in het dorp zijn zien we de bakkerij aan onze rechterhand. Het is lekker weer, dus genieten we op het kleine terras van koffie met gebak.

Na deze aangename pauze volgen we de Schoolstraat naar het agrarische buitengebied van Valthe. Via een onverhard pad komen we bij een kruising van zandpaden waar we naar rechts gaan. Ongeveer 100 mtr verder komen we bij de hunebedden D36 en D37, die tussen enkele bomen liggen.

Ze worden wel de “Valther Tweeling” genoemd. Vooral D37 heeft geleden onder de tand des tijds.

De wandeling gaat verder door enkele bospassages en tussen agrarische velden. We maken enkele haakse bewegingen totdat we bij de rand van het Valtherbos komen. Hier volgen we een pad naar links en gaan dan 100 mtr verder rechts het bos in. We komen bij het “Onderduikershol”. 

Dit “hol” was een onderaardse ruimte van 6 bij 3 mtr, bedekt met stammen, takken en bladeren. Hier verbleven in de 2e wereldoorlog 16 Joodse onderduikers, verscholen voor de Duitse bezetters. De Joden overleefden de oorlog, echter enkele verzetsstrijders werden verraden en door de Duitsers gefusilleerd. Het “hol” is gedeeltelijk herbouwd, een plek om na te denken over een stuk geschiedenis die dichter bij ons ligt dan de tijd waarin de hunebedbouwers leefden. 

We vervolgen de tocht over het pad naar rechts en komen op een open plek waar hunebed D35 ligt. 

Het ligt in de nabijheid van een mooi heideveld en een “pingo” ( oftewel een gletscherkuil). Na een korte pauze lopen we dwars door het bos verder in zuidelijke richting. Onderweg kruisen we een fietspad. Drenthe is een provincie waar je prima kunt fietsen door bossen en over de heide. Na ruim 3 kilometer ligt links van ons een heideveld. Hier bevindt zich de hunebeddrieling D38, D39 en D40. 

Een mooie locatie, midden in een bos een heideveld met hunebedden. Wij aanschouwen het onder een heldere blauwe hemel.

We steken een fietspad over en komen op een zandpad. We naderen Emmen, maar zullen nog een grote lus maken door de Emmerdennen en het stadsdeel Emmerhout. Via brede, maar ook smallere paadjes komen we bij het Haantjeduin. Dit is een van de hoogste heuvels van Drenthe op het zuidelijke deel van de Hondsrug. Zoals de naam al zegt bestaat dit mooie plekje uit stuifzand. Iets verder komen we bij een klein meertje waar we kort pauzeren. 

Een rustig plekje met uitzicht op een idyllisch bruggetje.

Uitgerust gaan we verder richting Emmerhout. We steken een asfaltweg over en via een breed pad komen we op een fietspad dat we verder volgen. Dan twijfelen we; zitten we wel goed? We raadplegen google-maps en zijn er van overtuigd dat we een drukke doorgaande weg moeten oversteken. Dit doen we, en na enig oponthoud zitten we toch weer op de juiste route. Via een fietspad door de wijk langs grasvelden en woonhuizen komen we bij hunebed D46. 

Het hunebed ligt op een plantsoen in een woonwijk. Het werd in de vorige eeuw gerestaureerd, evenals het een paar straten verder gelegen hunebed D47.

We vinden het jammer dat de plantsoenen/grasvelden waar ze op liggen klein zijn; met zoveel groen en waterpartijen in de nabijheid had de gemeente deze historische monumenten iets meer kunnen bedienen.

Vanuit hunebed D47 gaat de route terug naar de Emmerdennen, het bosgebied tussen Emmerhout en Emmen. Via een smal slingerend paadje komen we weer bij de drukke verkeersweg die we oversteken. We zijn een beetje verbaasd over deze keuze van de route want er is op deze plek geen oversteekplaats. Aan de overzijde komen we bij het Zandmeer. We lopen links van het meer en gaan een smal paadje in. Dit eindigt bij een doorgaande weg die we ook weer oversteken. Aan de overzijde “beklimmen” we een helling en volgen we de route. Althans, dat denken we. Maar er wordt getwijfeld. Bij een kruising informeren we bij een wandelaar naar de juiste route. Deze heer wijst ons de weg naar het laatste hunebed van de dag. We hoeven alleen maar het fietspad naar links te volgen.

We volgen zijn advies en komen bij hunebed D45 dat indruk maakt: 18,5 mtr lang! Het werd ooit bezocht door koning Lodewijk Napoleon, de jongere broer van de Franse keizer Napoleon.

Vanuit het hunebed lopen we door naar Emmen waar de etappe van vandaag eindigt bij het station. Het was een fijne afwisselende route.

’s Avonds eten we in een Italiaans restaurant in het centrum. Het valt op dat er in Drenthe veel Italiaanse restaurants zijn, en……. dat er veel Limburgs bier geschonken wordt! 

Meer foto's:

Lees verder   Emmen - Noord-Sleen