Emmen - Noord-Sleen

1 september 2020     

We hebben redelijk geslapen. Na het ontbijt checken we uit bij het hotelletje en lopen we naar het station waar we aan het vervolg van de tocht beginnen. We volgen de route naar rechts, lopen voor enkele winkels langs en gaan naar rechts langs een redelijk drukke straat. Deze steken we iets verder over. We bevinden ons nu in een wijk waar mooie huizen liggen. De wandeling door deze buurt eindigt bij de drukke randweg Noordeind/Odoornerweg die we oversteken. Aan de overzijde volgen we een pad dat naar hunebed D43 leidt.

Hier kijken we toch wel van op! Dit hunebed lijkt wel een siamese tweeling. We zien 2 hunebedden omgeven door één grote steenkrans van 40 mtr lang. Dit maakt indruk op ons, ofschoon we al wisten dat dit een bijzonder graf zou zijn. Héél apart!

We lopen terug naar de drukke weg en steken deze weer terug over. We volgen de weg zo’n 700 mtr in noordelijke richting en steken hem weer over.

We komen bij hunebed D41 dat vlak langs de drukke Odoornerweg ligt. Ongetwijfeld was het hunebed er eerder. Het is geen groot hunebed, maar het ziet er wel gaaf uit. Het werd al in 1809 onderzocht waarbij mooie duidelijke tekeningen werden gemaakt. Vanuit het hunebed volgen we een paadje langs een bomenrij. Het pad gaat over in een asfaltweggetje, links ligt de Emmeres met zijn akkers. We verlaten het weggetje ruim 1 km verder bij een bosje. We gaan links af over een smal verhard weggetje. Dit verhard weggetje verlaten we na zo’n 300 mtr, we lopen het bosje in over een smal pad dat ons naar hunebed  D42 brengt. 

Het ziet er gehavend uit, er ontbreken meerdere dekstenen en ook randstenen. Midden in het toch wel grote hunebed staat een boom. Na het bezoek aan dit hunebed lopen we terug naar het weggetje dat we verder volgen. Bij een T-kruising gaan we rechtsaf en vervolgens bij een kanaal naar links. We wandelen naar het buurtschap Westenesch. Hier ligt het enige hunebed dat in particulier bezit is. In het buurtschap aangekomen zien we dat dit wel een mooie omgeving is: mooie boerderijen. 

Echter D44 oogt niet als een echt hunebed, jammer. We zien één deksteen op enkele draagstenen. Ongetwijfeld heeft dit graf door de eeuwen heen veel geleden. Wie weet wat er allemaal mee gebeurd is; bevond zich vroeger hier een wei? Of een varkenskot? Maar ja, kun je het de agrariërs kwalijk nemen? Zij wisten destijds waarschijnlijk niet dat die stenen onderdeel van een graf waren.

We lopen terug naar het kanaal en volgen dit in noordelijke richting. Het is het Oranjekanaal dat ooit werd gegraven om turf af te voeren. Bij een brug houden we even een korte pauze. Het is hier rustig, we zien alleen een enkele watervogel. En het is wederom mooi wandelweer. 

Uitgerust steken we de brug over en volgen het kanaal nu aan de andere zijde. Na een flauwe bocht naar links lopen we onder de Hunebed Highway door. Langs het water zit een enkele visser, turend naar de dobber of hij beet heeft. Bij de Hullen verlaten we het kanaal, wij gaan linksaf en meteen weer naar rechts over een graspad. Dit pad loopt naar links langs een sloot. Het doet ons een beetje denken aan het Zuiderzeepad, graspaden zijn niet onze favoriete ondergrond. “Gelukkig lopen er hier geen schapen”, merkt Tiny op. We steken bij een dam de sloot over en blijven vervolgens nog 2 km langs het water lopen. Een beetje eentonig. Het pad eindigt bij een doorgaande weg die we oversteken; daarna gaan we even naar links en vervolgens naar rechts over een weg langs een zwembad. Hier ligt de boswachterij Sleenerzand. Achter het zwembad gaan we naar links. Dit weggetje leidt ons naar de verkeersweg N381 waar we via een tunnel onderdoor lopen. We komen nu in Noord-Sleen. We passeren de brink en houden weer een korte pauze op een druk bezet terras.

Normaliter is hier het einde van deze dag-etappe. We hebben echter besloten om nog een stukje door te lopen, omdat het vervolg van de route toch langs de bushalte komt. 

Dus vervolgen we onze tocht na een half uurtje door het dorp, waar ook mooie boerderijen liggen. Met strodaken. Daarna wandelen we tussen de akkers. We zien nog veel aardappelvelden, en een enkele maïsveld. We steken een asfaltweg over en moeten dan naar links een doodlopende weg in. Hier liggen nog 2 hunebedden.

We komen eerst bij hunebed D51 dat links van het weggetje ligt. Er ontbreken meerdere dekstenen. Het blijkt dat D50 een eindje verderop ligt. 

Dit is een tamelijk groot en gaaf hunebed. Tiny merkt op dat er maar 7 pannen op het hunebed liggen, terwijl volgens het boekje er 8 moeten zijn. Ze bedoelt natuurlijk dekstenen. Tsja, er waren oorspronkelijk 8 dekstenen.

We lopen door tot aan de rotonde waar de bushalte is. Met de bus gaan we terug naar Emmen. 

Meer foto's:

Lees verder   Noord-Sleen - Meppen