Het is nog niet helemaal ten einde, maar we kunnen stellen dat 2020 een jaar was waarin alles anders verliep ten opzichte van voorgaande jaren. Grote evenementen, zoals de Olympische Spelen en het EK voetballen werden gecanceled. De voorjaarsklassiekers in het wielrennen kregen een najaarsversie, en de grote rondes werden ook verplaatst naar het najaar. Hetzelfde geldt voor de F1. Zo kunnen we nog wel even doorgaan.
Wereldwijd zijn er nu ( half november 2020) meer dan 1.300.000 slachtoffers te betreuren die gestorven zijn aan het Covid-19 virus. Dat zijn alleen geregistreerde overledenen, in werkelijkheid zijn het er véél meer.
Wij zijn blij dat we toch nog deze wandeltocht konden voltooien. Het geeft toch een fijn gevoel als je er even tussenuit kunt. Drenthe was daarvoor een goede keuze. Een provincie met veel natuurschoon, mooie wandel- en fietspaden en natuurlijk hunebedden. Graven uit een ver verleden, elk hunebed heeft natuurlijk zijn eigen verhaal. Maar wat is het verhaal? Dat maakt ze wel fascinerend.
Deze 2 hunebedden ( D21 en D22) symboliseren enigszins deze vraag, als we kijken hoe ze beiden tegen eikenbomen leunen. Bomen die er 5.000 jaar geleden ongetwijfeld nog niet stonden.
Wat ons tijdens de tocht opviel is dat we langs veel oorlogsmonumenten kwamen, de provincie hecht opvallend veel waarde aan het verleden. Dat kunnen we wel waarderen.
Langs de route liggen niet veel horecagelegenheden, helaas, wij houden wel van een koffiepauze met iets erbij. Maar in dit geval maakte dat niet veel uit. Ze moesten toch dicht zijn vanwege de corona-maatregelen waartoe ons kabinet besloot.
We hebben genoten van deze tocht in het gastvrije en mooie Drenthe. En laten we hopen dat in 2021 alles weer een beetje “normaal” wordt.
Einighausen, november 2020
Tiny en Jack van de Berg