ศาลเจ้าแม่ลิ้มกอเหนี่ยว หรือ ศาลเจ้าเล่งจูเกียง ตั้งอยู่เลขที่ 63 ถนนอาเนาะรู ตำบลอาเนาะ ภายในประดิษฐานเจ้าแม่ลิ้มกอเหนี่ยว (ภาษามลายูปัตตานีว่า โต๊ะแปะกงแมะ หรือโตะกงแมะ) พระหมอ เจ้าแม่ทับทิม โดยมีตำนานที่ยึดโยงกับสถานที่และโบราณสถานอื่น ๆ ศาลเจ้าเล่งจูเกียง และองค์เจ้าแม่ลิ้มกอเหนี่ยว" คือ ศูนย์รวมความเชื่อ ความศรัทธา ที่มีความสำคัญยิ่ง สำหรับชาวไทยเชื้อสายจีนในจังหวัดปัตตานี รวมถึงชาวไทยและต่างประเทศ โดยมีความเชื่อว่า "เจ้าแม่ลิ้มกอเหนี่ยว" มีต้นกำเนิดในจังหวัดปัตตานี เป็นเทพเจ้าแห่งความเมตตา โชคลาภและค้าขาย จึงเป็นความผูกพันกับวิถีชีวิตของชาวไทยเชื่อสายจีนเป็นอย่างมาก ต่างยกย่องนับถือในความบริสุทธิ์ ทรงคุณธรรม และความกตัญญูกตเวที
ศาลเจ้าเล่งจูเกียงก่อตั้งขึ้นโดยชาวจีนในเมืองปัตตานีเมื่อปี พ.ศ. 2117 ยุคจักรพรรดิว่านลี่แห่งราชวงศ์หมิงตรงกับรัชกาลสมเด็จพระมหาธรรมราชาแห่งกรุงศรีอยุธยา เดิมมีชื่อว่าศาลเจ้าซูก๋ง เพราะมีโจ๊วซูก๋งหรือพระหมอเป็นเทพหลักของศาล ต่อมาได้รับการบูรณะและจัดงานสมโภชโดยหลวงสำเร็จกิจการจางวาง (ตันจงซิ่น) เมื่อปี พ.ศ. 2407 หลังจากนั้นพระจีนคณานุรักษ์ (ตันจูล่าย) ได้อัญเชิญเจ้าแม่ลิ้มกอเหนี่ยวจากบ้านกรือเซะมาประดิษฐานในศาล และตั้งชื่อศาลใหม่ว่า "ศาลเจ้าเล่งจูเกียง" แต่นิยมเรียก "ศาลเจ้าแม่ลิ้มกอเหนี่ยวเป็นศาลเจ้าที่เก่าแก่ที่สุดในไทยในปัจจุบัน
ศาลเจ้าแม่ลิ้มกอเหนี่ยว หรือ ศาลเจ้าเล่งจูเกียง ตั้งอยู่เลขที่ 63 ถนนอาเนาะรู ตำบลอาเนาะ ภายในประดิษฐานเจ้าแม่ลิ้มกอเหนี่ยว (ภาษามลายูปัตตานีว่า โต๊ะแปะกงแมะ หรือโตะกงแมะ) พระหมอ เจ้าแม่ทับทิม โดยมีตำนานที่ยึดโยงกับสถานที่และโบราณสถานอื่น ๆ ศาลเจ้าเล่งจูเกียง และองค์เจ้าแม่ลิ้มกอเหนี่ยว" คือ ศูนย์รวมความเชื่อ ความศรัทธา ที่มีความสำคัญยิ่ง สำหรับชาวไทยเชื้อสายจีนในจังหวัดปัตตานี รวมถึงชาวไทยและต่างประเทศ โดยมีความเชื่อว่า "เจ้าแม่ลิ้มกอเหนี่ยว" มีต้นกำเนิดในจังหวัดปัตตานี เป็นเทพเจ้าแห่งความเมตตา โชคลาภและค้าขาย จึงเป็นความผูกพันกับวิถีชีวิตของชาวไทยเชื่อสายจีนเป็นอย่างมาก ต่างยกย่องนับถือในความบริสุทธิ์ ทรงคุณธรรม และความกตัญญูกตเวที
ศาลเจ้าเล่งจูเกียงก่อตั้งขึ้นโดยชาวจีนในเมืองปัตตานีเมื่อปี พ.ศ. 2117 ยุคจักรพรรดิว่านลี่แห่งราชวงศ์หมิงตรงกับรัชกาลสมเด็จพระมหาธรรมราชาแห่งกรุงศรีอยุธยา เดิมมีชื่อว่าศาลเจ้าซูก๋ง เพราะมีโจ๊วซูก๋งหรือพระหมอเป็นเทพหลักของศาล ต่อมาได้รับการบูรณะและจัดงานสมโภชโดยหลวงสำเร็จกิจการจางวาง (ตันจงซิ่น) เมื่อปี พ.ศ. 2407 หลังจากนั้นพระจีนคณานุรักษ์ (ตันจูล่าย) ได้อัญเชิญเจ้าแม่ลิ้มกอเหนี่ยวจากบ้านกรือเซะมาประดิษฐานในศาล และตั้งชื่อศาลใหม่ว่า "ศาลเจ้าเล่งจูเกียง" แต่นิยมเรียก "ศาลเจ้าแม่ลิ้มกอเหนี่ยวเป็นศาลเจ้าที่เก่าแก่ที่สุดในไทยในปัจจุบัน