นายสะอูดี  ยูนุธ์  ชาวบ้านตำบลบาราโหม เล่าว่า มีครอบครัวหนึ่งมีสมาชิกครอบครัวประกอบด้วยแม่และลูกชาย ซึ่งครอบครัวนี้ยึดอาชีพประมงพื้นบ้านเพื่อเลี้ยงครอบครัว โดยลูกชายมีหน้าที่ออกเรือเพื่อหาปลาทุกวัน ผู้เป็นแม่มีหน้าที่ส่ง ข้าวปลาอาหารให้ลูกชาย อยู่มาวันหนึ่ง ลูกชายเห็นว่าเลยเวลาอาหารเที่ยงมามากแล้ว ทำไมแม่ยังไม่เอาข้าวมาส่งเหมือนทุกวัน  จนเวลาผ่านเลยไป ผู้เป็นแม่ก็ได้ปรากฏตัว ณ ท่าเรือที่ลูกกำลังรอข้าวเที่ยงจากแม่อย่างหิวโหย ทันใดที่แม่ส่งสำหรับข้าวให้ลูกชาย ลูกชายมีอาการโมโหทันที  เนื่องจากว่าตนเองนั้นหิวข้าว แต่แม่กลับพาขนมจีนมาให้แทนข้าว  ด้วยความที่ลูกชายโมโหหิว เลยเอาขนมจีนที่แม่พามา เขวี้ยงลงไปในทะเล จากเหตุการณ์ดังกล่าวชาวบ้านมีความเชื่อว่า ขนมจีนที่ลูกชายเขวี้ยงลงไปทะเลในวันนั้น กลายเป็นสาหร่ายที่มีลักษณะเป็นเส้นๆคล้ายเส้นผม ที่มาจากขนมจีน จึงเป็นที่มาของชื่อ ส่าหร่ายผมนาง ที่เรียกมาจนถึงปัจจุบัน

ต้องนำสาหร่ายผมนาง มาตากแดดให้น้ำแห้งเสียก่อน  สาหร่ายแต่ละสีมีความต่างเรื่องจำนวนวันการตากแดด  ขึ้นอยู่กับขนาดของเส้นสาหร่าย  ที่มีความหนา การอุ้มน้ำมากน้อยเพียงใด สาหร่ายสีดำและสีเขียวเมื่อนำไปตากแดด 2 วัน สีของสาหร่ายจะเปลี่ยนเป็นสีขาวและเมื่อตากแดด 5 วัน จะกลายเป็นสีม่วง สาหร่ายผมนางจะมีกระจายอยู่ในอ่าวอันดามันทั่วทุกที่  โดยทั่วไปลักษณะการเกาะของสาหร่าย จะเกาะเปลือกหอย หิน ทราย หรืออยู่แบบอิสระและมักจะพบบ่อยที่สุดคือเกาะอยู่กับหินหรือรากไม้ สาหร่ายผมนางอาจขึ้นรวมกับสาหร่ายชนิดอื่นหรือขึ้นตามลำพังชนิดเดียวก็ได้ นอกจากนี้ยังสามารถพบสาหร่ายผมนางได้ตามบริเวณป่าชายเลนโดยจะอยู่บริเวณน้ำตื้นหรือบริเวณทรายปนโคลน