Nazwami są wyrażenia, które w zdaniu o postaci "A jest B" mogą odgrywać rolę podmiotu bądź orzecznika (czyli stać na miejscu symboli A lub B w zdaniu podmiotowo-orzecznikowym - Marek jest piłkarzem; Przystojny mężczyzna jest kierowcą autobusu). Nazwami są rzeczowniki (samolot, masło, pies), rzeczowniki z przydawką (wspaniały bohater), a także niektóre zaimki (ja, ty, on, ona, ten, ta, to, tamten).
Nazwy można orzec o przedmiotach (o niektórych zgodnie z prawdą, a o niektórych nie - Wisła jest rzeką, Warszawa jest rzeką). Jeśli nazwę orzekamy o przedmiocie zgodnie z prawdą, to ów przedmiot jest desygnatem nazwy. Zbiór wszystkich desygnatów nazwy stanowi jej zakres (nazwa oznacza swoje desygnaty i symbolizuje swój zakres). Oprócz zakresu nazwy mają znaczenie - jest nim pojęcie związane z nazwą (jest to zbiór wszystkich cech, przysługujących wspólnie wszystkim desygnatom danej nazwy). Może być tak, że nazwy oznaczają ten sam przedmiot, lecz mają różne znaczenie (stolica Polski / największe miasto nad Wisłą). Niektóre nazwy są wieloznaczne (zamek) i w przypadku takich nazw mówimy, że nazwa oznacza swoje desygnaty przy określonym jej znaczeniu.
Z uwagi na liczność zakresu nazwy dzielą się na ogólne, jednostkowe i puste. Nazwa jest ogólna, jeśli oznacza więcej niż jeden desygnat (piłkarz). Nazwa jest jednostkowa, jeśli ma jeden i tylko jeden desygnat (najwyższy człowiek, Mickiewicz). Jeśli nazwa nie oznacza żadnego desygnatu, to jest pusta (jednorożec, bazyliszek, skrzydlaty człowiek, bramkarz drużyny surferów, Kraken).
Obejrzyj sobie ten tutorial na Youtube.
Supozycja - to rola znaczeniowa, jaką przypisujemy danej nazwie. Nazwy mogą występować w trzech supozycjach:
supozycja prosta - nazwa dotyczy konkretnych desygnatów (mówimy o konkretnym ptaku: Patrz, ten kurczak uciekł z kurnika);
supozycja formalna - nazwa dotyczy zbioru wszystkich desygnatów (mówimy o gatunku: Kurczak często gości na stołach Polaków);
supozycja materialna - nazwa dotyczy samego wyrazu i jest umieszczona w cudzysłów (mówimy o wyrażeniu: "kurczak" ma siedem liter).
Między nazwami mogą zachodzić następujące stosunki zakresowe:
zamienność
nadrzędność
podrzędność
krzyżowanie
wykluczanie
Między zakresami S i P zachodzi:
stosunek zamienności wtedy i tylko wtedy, kiedy każdy desygnat nazwy S jest desygnatem nazwy P i każdy desygnat nazwy P jest desygnatem nazwy S;
stosunek podrzędności wtedy i tylko wtedy, kiedy każdy desygnat nazwy S jest desygnatem nazwy P, ale istnieją takie desygnaty nazwy P, które nie są desygnatami nazwy S;
stosunek nadrzędności wtedy i tylko wtedy, kiedy każdy desygnat nazwy P jest desygnatem nazwy S, ale istnieją takie desygnaty nazwy S, które nie są desygnatami nazwy P;
stosunek wykluczania wtedy i tylko wtedy, kiedy żaden desygnat nazwy S nie jest desygnatem nazwy P (i na odwrót);
stosunek krzyżowania wtedy i tylko wtedy, kiedy istnieją desygnaty nazwy S, które są zarazem desygnatami nazwy P, istnieją desygnaty nazwy S, które nie są desygnatami nazwy P, oraz istnieją desygnaty nazwy P, które nie są desygnatami nazwy S.
By określić stosunek między zakresami nazw S i P, należy odpowiedzieć na następujące pytania:
Czy istnieją S, które nie są P?
Czy istnieją S, które są P?
Czy istnieją P, które nie są S?
Nazwy puste nie wchodzą w stosunki zakresowe. Nazwy indywidualne (poszczególnych osób bądź rzeczy) mogą być puste (Kraken) bądź jednostkowe. Nie pozostają w stosunku krzyżowania się oraz podrzędności względem innych nazw.