Μια φορά κι έναν καιρό, σε ένα μεγάλο δάσος, το λιοντάρι, ο βασιλιάς των ζώων, αρρώστησε πολύ. Φοβόταν ότι θα πεθάνει και κάλεσε όλα τα ζώα του δάσους να έρθουν να τον βοηθήσουν να γίνει καλά.

Όλα τα ζώα ήρθαν και του είπαν τις ιδέες τους, αλλά κανένα δεν ήξερε την απάντηση. 

Τελικά, ήρθε και η σειρά του λύκου.

- Βασιλιά μου, είπε ο λύκος με σοβαρό ύφος, δεν ξέρω κάποιο γιατρικό για την αρρώστια σου. Αλλά η αλεπού ξέρει από φάρμακα! Αλλά δεν ήρθε στην πρόσκλησή σου. Άκουσα ότι χάρηκε που αρρώστησες και δεν τη νοιάζει αν πεθάνεις.

Ο λύκος είπε αυτά τα λόγια γιατί ήθελε να βλάψει την αλεπού.

- Ώστε έτσι! φώναξε θυμωμένο το λιοντάρι. Βρείτε την αμέσως και φέρτε τη μπροστά μου. Θα της κόψω τη γλώσσα!

Ο λύκος χάρηκε πολύ, νομίζοντας ότι θα κάνει κακό στην αλεπού. 

Όμως, ένα πουλάκι πέταξε γρήγορα και βρήκε την αλεπού.

- Ο λύκος σε κατηγόρησε και το λιοντάρι θέλει να σου κόψει τη γλώσσα για τιμωρία, της είπε το πουλάκι.

- Ευχαριστώ, καλό μου πουλάκι, είπε η αλεπού. Μην ανησυχείς, θα τα καταφέρω.

Η αλεπού μάζεψε μερικά βότανα και πήγε με θάρρος στο σπήλαιο του λιονταριού. Όταν την είδε το λιοντάρι, έβγαλε ένα δυνατό βρυχηθμό.

- Που ήσουν; φώναξε. Δεν άκουσες ότι σε κάλεσα να έρθεις;

- Ναι, βασιλιά μου, είπε η αλεπού με ηρεμία. Το έμαθα πως είσαι άρρωστος και γι' αυτό πήγα να μαζέψω βότανα για να σε κάνω καλά.

Ο θυμός του λιονταριού έπεσε αμέσως.

- Ώστε γι' αυτό άργησες; της είπε. Καλά έκανες. Θα γίνω καλά με αυτά τα βότανα;

- Ναι, βασιλιά μου, είπε η αλεπού. Αλλά χρειάζεται να τα βράσεις μαζί με μια γλώσσα λύκου για να γίνει τέλειο το φάρμακο.

- Και βέβαια ξέρω που θα βρω γλώσσα λύκου! φώναξε το λιοντάρι. Θα κόψω τη γλώσσα του λύκου που με εξαπάτησε.