Embedded Files
Όσο κι αν μοιάζει, δεν αναφέρομαι στους παλαιοημερολογίτες Ορθόδοξους, εκείνους που ακολουθούν το Ιουλιανό ημερολόγιο ! Σε αυτη την σελίδα τοποθετώ μια επιλογή από ποιήματα που έγραψα στα ημερολόγια μου από το έτος 1984 μέχρι 1988. Τα περισσότερα από αυτά γράφτηκαν στην Θεσσαλονίκη. Χρειαστηκε να περάσουν αρκετά χρόνια για να καταλάβω τί ήθελε να πει ο ποιητής. Θα μπορούσα να τα πω προφητικά ποιήματα. Μήπως όμως δεν είναι όλα τα ποιήματα προφητικά; Ανάλογα το βάθος τους και το ύψος τους, αναφέρονται σε γεγονότα που ήδη συμβαίνουν ή που θα συμβούν στην ζωή μας, μιλώντας σε μια γλώσσα που ελάχιστοι την κατανοούν. Τότε η ποίηση αυτή ήταν για μένα μια ακατανόητη γραφή, και φυσικά θεωρούσα ότι η έμπνευση αποκάλυπτε κάποια συναισθηματικά περιεχόμενα. Τώρα γνωρίζω ότι ο ποιητής γνώριζε πολύ καλά τι έλεγε και αναφερόταν σε πολύ συγκεκριμένες καταστασεις και περιστατικά.
Είναι λοιπόν φανερό ότι αυτό που αποκαλούμε έμπνευση, εμπεριέχει και την διαίσθηση και την ενόραση κι ακόμα για να το πούμε ποιο καθαρά την προόραση. Ένα ανώτερο μέρος του εαυτού μας, βλέπει πολύ μπροστά και μερικοί από μας, όταν γράφουμε στο χαρτί τα συναισθήματα μας, στην πραγματικότητα καταγραφουμε καταστάσεις που τις γνωρίζουμε ασυνείδητα και συμβαίνουν είτε στο παρόν αλλά πίσω από την πλάτη μας, είτε θα συμβούν στο μέλλον.
Δεν θα αναφερθώ στο είδος της γραφής. Εύκολα μπορει κανεις να καταλάβει πως γράφτηκαν με επιρροές από αμερικάνικη συγχρονη ποίηση, όπως Κέρουακ και Μπαρόουζ. Το αστικό περιβάλλον που έζησα εκείνα τα χρόνια ήταν το κυρίαρχο.
Στις 30 Μαρτιου του 1987 εγραψα ενα ποίημα που το ονόμασα απο τοτε αυτοβιογραφία. Εχω την εντύπωση ότι περιγραφει με αρκετή ακρίβεια τα γεγονότα.
ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ
Δώσαμε την ζωή μας στο θεό και την πούλησε στο διάβολο.
Ένα σαπημένο κατάρτι σηκώνεται στον ορίζοντα.
Πριν πλησιάσει η πλώρη την ακτή,
Τα πτώματα κολυμπούν στα λευκά κύματα.
Η αμμουδιά ζωσμένη στην αλμύρα
Θα ψήσει τις μυρωδιές.
Αυτό που θα μείνει, θα λυμαίνεται από τους φοίνικες.
Καθώς θα περάσουν διαδοχικά οι εποχές
Η ιστορία εκφυλίζετε.
Κάπου στο κέντρο της παραπλανητικής ροής
Κρύβεται ένας θάνατος.
Πριν από την στιγμή που αρμόζει
Βρέθηκα ο ευνοούμενος των καιρών.
Λίγο μετά αρπάχτηκα από την πλώρη κι έφυγα.
Κάπου ανάμεσα στα χέρια μου
Λειώνουν τα τελευταία κομμάτια ενός ναυαγίου.
Η ευκαιρία σύρθηκε στους ορίζοντες
Σαν φωτεινή άμαξα.
Ήταν πια ώρα που αργά διαπιστώνει κανείς όσα παράλειψε.
Η μακρινή από τους ανέμους της ευωδίας αποκάλυψη
Και η ανταύγεια της χρωματιστής χρειάς
Ενός ανώφελου πειρατισμού
Κρυσταλλώνονται ακριβώς κάτω από τις κινήσεις
Ενός σπασμωδικού οργασμού.
Των τελευταίων οραμάτων οι χρησμοί
Απλώνονται σαν αγαλλίαση γύρω.
Πρώτα πεθαίνει η ζωή, έπειτα οι εικόνες
Συνεχίζοντας να δίνουμε την ζωή μας σε ένα θεό
Κι αυτός να την πουλάει στο διάβολο.
30 – 3 – 87
και κάποια κείμενα από το ημερολόγιο του 1987
ΑΠΟΣΥΝΘΕΤΩ ΤΙΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
ΤΟ ΜΙΣΟΣ
ΤΟ ΠΕΔΙΟ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ
Page updated
Google Sites
Report abuse