Εν φρέατι κυσί μάχεσθαι

Δύναμη

Δύναμη εσύ που στέλνεις τα σημάδια

Κι από τον άλλο κόσμο έρχεσαι

Και μου μιλάς,

Γιατί αφήνεις την ζωή μου άδεια

Από αγάπη ανθρώπων

Κι από έρωτα.

Όλα στα λέω – τίποτα δεν κρύβω –

Εσύ είσαι πρώτα – στο νου μου –

Φύση και κόσμος –

Αγάπη και μίσος –

Σκοτάδι και φως μου –

Θέλω να με δεις.

Βάζω στολίδια και λάμπω σαν ήλιος,

Σκεπάζω το σώμα με ουράνια μυστικά

Γίνομαι άνθη και φτερά πεταλούδας –

Σε σένα πλησιάζω με τόση αγωνία

Και το άγγιγμα σου επιθυμώ.

Στέκεις σαν ξένος

Σκληρός σαν βράχος

Και με κοιτάς.

Παρατηρείς που χορεύω

Στων συννέφων την πορεία

Και στα φύλλα των δέντρων.

Κρατώ την ανάσα το άγγιγμα σου

Περιμένοντας.

Γράφτηκε στις 6 Ιουνίου 2010

Είμαστε εδώ

Είμαστε εδώ, ζωντανοί, για να νικήσουμε το παρελθόν

Και να αλλάξουμε το μέλλον.

Είμαστε εδώ, στην ρωγμή του χρόνου

Συμμαζεμένοι από τις εποχές τις περασμένες

Και τις ερχόμενες

Γνωρίζουμε τα πριν και τα μετά.

Διαφεντεύουμε το τώρα

Μια απειροελάχιστη πιθανότητα

Που συνεχώς ξεγλιστράει μέσα από τα χέρια μας.

Γνωρίζουμε και τον τρόπο

Που το τώρα γίνεται πάντα

Που η στιγμή γίνεται αιώνας

Εμείς οι δημιουργοί του κόσμου

Βρισκόμαστε εδώ, συμμαζεμένοι από τις εποχές

Για να νικήσουμε

Ότι μας ακυρώνει

Και σκοτώνει την ζωή.

Είναι και κάποιοι άλλοι εδώ

Απολιθώματα μιας περασμένης εποχής

Οστά ενός σώματος γερασμένου

Που ανιχνεύουν την ζωή

Ότι καινούριο έρχεται σαν πιθανότητα

Από τον χώρο του αλλού

Μια χαμένη ελπίδα με μάτια θλιμμένα

Που λέει ανάστησε με

Πρόσθεσε ζωή στη γη

Δώσε Θεέ μου ανάσα στο σώμα

Να πετάξει ξανά ελεύθερο

Ανάστησε με

Δες την ομορφιά μου

Την αγάπη μου

Την νεότητα μου.

Είναι και κάποιοι άλλοι εδώ

Του θανάτου καταραμένοι δούλοι

Εκείνοι που μισούν την ζωή

Και φθονούν την ελευθερία των άλλων.

Εκείνοι οσμίζονται την κάθε πιθανότητα

του τώρα να ανυψωθεί στο πάντα

και παντού

κι έρχονται με την λεπίδα του χάρου απειλητικά,

πλησιάζουν κρυφά οι προδότες,

σκλαβώνουν και κάνουν το τώρα παρελθόν

παγώνουν το μέλλον

ακυρώνουν την ζωή

κι ακόμα κανείς δεν έχει καταλάβει το γιατί,

άραγε γιατί.

ειμαστε παλι εδω

Ανδρέα

Γράφτηκε την 1η Μαρτίου 2010