ΝΗΠΤΙΚΑ ΛΟΓΙΑ

Η λέξη νηπτικά προέρχεται απο το ρήμα νίπτω, δηλαδή καθαρίζω με νερό, πλύνω και στην χριστιανική φιλοσοφία σημαίνει τον καθαρισμό της καρδιάς από τα πάθη και τα λάθη. Είναι γνωστή η φράση

ΝΙΨΟΝΑΝΟΜΗΜΑΤΑΜΗΜΟΝΑΝΟΨΙΝ

που είναι γραμμένη στην κρήνη έξω απο τον ναό της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη.

Ονόμασα ΝΗΠΤΙΚΑ μια συλλογή από ποιήματα που είχα γράψει το 2003 όταν βρισκόμουν υπό την επιρροή μιας χριστιανής ψυχής που με βοήθησε πολύ στην νήψη της καρδιάς μου. Η νήψη είναι μια διαδικασία απαραίτητη για εκείνον που θέλει να δει την αλήθεια του εαυτού του και την πραγματικότητα της ζωής του. Η θεραπεία του τυφλού, τον οποίο ο Χριστός άλλοιψε με λάσπη και του έπλυνε τα μάτια, για μένα συμβολίζει αυτή ακριβώς την διαδικασία. Καρδιά που δεν έχει πλυθεί είναι τυφλή και ζει μακριά από κάθε πραγματικότητα και δεν είναι δυνατόν να δει ποτέ αυτό που χρειάζεται, πως να μπορέσει να το αποκτήσει. Αρχή της νήψεως είναι η ταπεινότητα.

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ ιδ 11 : πας ο υψων εαυτον ταπεινωθήσετε και ο ταπεινων εαυτον υψωθησεται.

Η καθαριότητα της καρδιάς, έχει περισσότερη σημασία από κάθε άλλη καθαριότητα. Ο ασβεστωμένος τάφος ή το ποτήρι που είναι απέξω καθαρό ήταν οι παρομοιώσεις του Χρσιτού για τους υποκριτές και εκείνους που τηρούσαν τα έθιμα και τους τύπους αλλά μισύσαν τον πλησίον τους.

Ο ΛΕΛΟΥΜΕΝΟΣ ΟΥΚ ΕΧΕΙ ΧΡΕΙΑΝ

ΕΙ ΜΗ ΤΟΥΣ ΠΟΔΑΣ ΝΙΨΑΣΘΑΙ

Τι πλύνεις και ξαναπλύνεις τα χέρια σου;

Νίψον καρδία, καθάρισε λογισμό, παύσε οργή, δάμασε κακία, αγάπησε την ψυχή σου και η ζωή θα επιστρέψει στο στήθος σου ως βαθιά ανάσα, η δύναμη θα αναστήσει το κορμί σου και ποιός αλήθεια θνητός θα σου αποσπάσει την χαρά από το βάθος των κυτάρων σου;

ΠΡΟΣΕΥΧΗ

ΠΑΤΕΡΑ μας που κατοικεις στους ουρανούς

πάνω από τ'άσπρα σύννεφα

αγια τονομα σου προσευχη

η βασιλεια σου εντος μας ναρθει

το θελημα σου εδω να γεννηθει

κατω στη γη οπως ψηλα στον ουρανο.

της καθε μερας τον αρτο δώρησε

κι οσα Σου χρωσταμε χάρησε μας

οπως και μεις ταφησαμε

πισω στο χρονο τα παλια

σε πειρασμο πια μη μας βαζεις

αλλα σωσε μας απο τον ΠΟΝΗΡΟ

ΟΔΟΣ ΕΡΗΜΟΥ

Τί βγήκατε στην έρημο να δείτε

καλάμια ο άνεμος που τα σαλεύει;

αλλά τί βγήκατε να δείτε;

άνθρωπο ντυμένο στα μαλακά τα ρούχα;

ιδού εκείνοι που τα φορούν

βρίσκονται στα παλάτια των βασιλιάδων.

αλλά τί βγήκατε να δείτε;

προφήτη;

ναι,

σας λέω λοιπόν και περισσότερο από προφήτη.

αυτός είναι για τον οποίο γράφτηκε:

Ιδού εγώ θα στείλω άγγελο

μπροστα στο πρόσωπο σου

δρόμο θα στρώσει φωτεινό

για να διαβούν τα βήματα σου.

Μην λοιπόν μεριμνάτε για το αύριο,

το αύριο θα μεριμνήσει μόνο του

για όσα το αφορούν,

αρκετή είναι η κακία της σημερινής ημέρας.

ΘΑΜΑΡΤΙΑ

Θεέ μου συγχώρεσε με που παλεύω

ο άπιστος τη μάταιη ύλη μάχομαι

με νύχια και με δόντια τα μάτια

τυφλώνω της καρδιάς

το μίσος τρέφω με θυμό

τα στήθη αγκαλιάζω με λύπη

στην ψυχή φέρνω απελπισία

στο νου μου κτίζω ο δειλός

τ΄ αόρατο κορμί

μέσα στην αμαρτίΑ.

Ορθός ή ορθούμενος.

(Μάρκος Αυρήλιος Τα εις εαυτόν 7-ιβ΄)

ΧΡΗΣΤΟΣ ΙΧΘΥΣ

Θαλάσσιον τι φυτόν ο κόσμος

εις άλμην ζων και αναπνών

το γουν οψάριον παστόν

βαπτίζεται και βρώσιμον γίνεται

χρηστόν.

ΑΞΙΑ

Ο ταπεινότερος πάντων

κατανοεί τα πάντα

και τα κυβερνά με την αγάπη του

και η θέληση των υπερήφανων

είναι η αιώνια δύναμη του.

“κόσμος τε γαρ εις εξ απάντων,και θεός εις διά πάντων και ουσία μία, και νόμος εις, λόγος κοινός πάντων των νοερών ζώων και αλήθεια μία, είγε και τελειότης μία των ομογενών και του αυτού λόγου μετεχόντων ζώων”

Μάρκος Αυρήλιος. Τα εις εαυτόν Βιβλίο 7-θ΄

ΤΟ ΟΝΟΜΑ

Πόθεν ο πατήρ σου και τις εστίν;

Ηλθαν οι φτωχοί ρωτώντας: πως απέκτησες τόσα πλούτη και πολλά κατέχεις αγαθά;

Δούλεψες; Εμπορεύθηκες; Με τον κόπο σου τα έκτισες; Μήπως τύχη καλή σε βοήθησε, ή θεός ή κληρονόμησες την περιουσία του πατέρα σου;

Ήλθαν οι αμαθείς ρωτώντας: που συνάντησες την γνώση και πολλά γνωρίζεις; Μελέτησες βιβλία; Ανέκρινες πνεύματα; Μήπως κάποιος άγγελος σου αποκάλυψε την γνώση τ΄ ουρανού ή ο πατέρας σου σε δίδαξε από την σοφία των γειρατειών του;

Ηλθαν εκείνοι που με μισούν και μ΄ ανέκριναν λέγοντας: από πού είναι ο πατέρας σου; και ποιο είναι το όνομα του;

Αυτοί είναι οι εχθροί του πατρός μου. Κατέχουν τα πάντα και γνωρίζουν τα πάντα, τον εαυτό τους όμως δεν τον γνώρισαν.

Λατρέψτε τον Ένα, τον αγέννητο, τον άγνωστο που υπάρχει στην καρδιά σας κι όταν ο Υψιστος θελήσει θα σας ψιθυρίσει το όνομα του στο αυτί.

Όνομα εστί σημασια ενός των πολλών. Όθεν ανόητον εστι το νομίζειν τον Θεόν, ένα όντα και μόνον, άλλον έχει όνομα. Το γαρ Θεός τούτο σημαίνει, τον άναρχον, τον τα πάντα ποιήσαντα δια τον άνθρωπο.

Αγιος Αντώνιος Φιλοκαλία Παραινέσεις ρξβ΄

ΜΑΚΑΡΙΣΜΟΙ

ΑΠΕΙΡΗ Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ

Μακάριοι οι φωνασκούντες και οι υβρίζοντες γιατί λένε πολλά αλλά κρύβουνε λίγα στις καρδιές τους και οι καρδιές τους θρέφονται από την φτώχια. Αυτοί κρίνονται μπροστά στους ανθρώπους και αυτοί θα πεινάσουν τον καιρό της μαρτυρίας και θα μετανοήσουν και ο Κύριος θα τους θερίσει ως ώριμα στάχυα. Ουαί στους αντιλέγοντες υπερηφανευόμενοι για την δική τους πραότητα και γνώση.

Μακάριοι οι αισχροί και οι θρασύτατοι των ανθρώπων γιατί τα λάθη τους είναι φανερά και αποκεκαλλυμένα στα μάτια όλων, αυτοί θα πληρώσουν εδω στη γη και θα μαρτυρήσουν και έως εσχάτου θα μετανοήσουν συντριμένοι από τις πληγές τους. Ουαί σε αυτούς που θα τους κρίνουν υπερηφανευόμενοι για την δική τους δικαιοσύνη και ευσέβεια.

Δες, όλοι οι άνθρωποι είναι κακοί και αυτό το γνωρίζει καλύτερα από εμάς ο θεός. Ο θεός όμως μεριμνά για τους αμαρτωλούς, φροντίζει για τους κολασμένους, αγαπά παρομοίως τον καλύτερο και τον χειρότερο, γιατί εσύ παραπονιέσαι και κατακρίνεις τα έργα του αδερφού σου και ορθή δόξα διδάσκεις, νομίζεις δεν βλέπει ο Κύριος το κάρφος μέσα στα μάτια σου;

Ποιός θα καταμετρήσει την πίστη των ανθρώπων και ποιός θα ζυγίσει την υποκρισία τους; Παντογνώστης, πνεύμα θείο δικάζει ψυχές και τα μάτια των θνητών δεν βλέπουν την δικαιοσύνη, ούτε αυτιά ασυνέτων ακούουν ετυμηγορία θεού.

Η πίστη του άπιστου και ταπεινού, προσκύνησε είδωλο φθηνό και ευτελές και το άψυχο εθαυματούργησε. Η ελπίς του απελπισμένου ασθενή φίλησε εικόνα αγίου φθαρμένη και παλαιά και το δάκρυ θεράπευσε αυτόν. Γυνή αμαρτωλή άγγιξε ιμάτιο με τις άκρες των δαχτύλων της και ο Κύριος έστρεψε το βλέμμα του προς την άφωνο κραυγή της καρδιάς.

ΑΝΘΡΩΠΟΣ

“άνθρωπος λέγεται, ή ο λογικός, ή ο διορθωθήναι ανεχόμενος, ο γαρ αδιόρθωτος απάνθρωπος καλείται, ότι τούτο των απανθρώπων εστί, και φευκταίοι εισίν οι τοιούτοι, τοις γαρ κακία συζώσιν, ουκ έξεστιν εν αθανάτοις γενέσθαι ποτέ.’

Μέγας Αντώνιος Παραινέσεις ιγ΄ Φιλοκαλία

Η ΨΥΧΗ

κρύο ατσάλι σαν φίδι

άγγιγμα ψυχής χαρωπό

στο πυρ ρίχνει παν κλημα

μη φέρων τούτο καρπό

ΟΔΟΣ ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ

Μας γέννησε ο πόθος τ΄ουρανού

στην καρδιά μας ηδονή και θάνατος.

Μας ξυπνάει ο ήλιος του Θεού,

η χαρά και ο Υιός ο Αθάνατος.

Μας γέννησε ο πόνος της Μητρός

της ελπίδας μας πότισε το θάρρος.

Μας ξυπνάει της πίστης το φως

το κορμί μας δεν νικάει ο χάρος.

Αθάνατες ψυχές που κυβερνάτε

τη θνητή των σωμάτων ζωή

με υπομονή το δρόμο τραβάτε

του Σωτήρος την αγία πομπή.