Shakespeare

As a decrepit father takes delight,

To see his active child do deeds of youth,

So I, made lame by Fortune's dearest spite

Take all my comfort of thy worth and truth.

For whether beauty, birth, or wealth, or wit,

Or any of these all, or all, or more

Entitled in thy parts, do crowned sit,

I make my love engrafted to this store.

So then I am not lame, poor, nor despised,

Whilst that this shadow doth such substance give,

That I in thy abundance am sufficed,

And by a part of all thy glory live.

Look what is best, that best I wish in thee,

This wish I have, then ten times happy me.

Vertaling door Jules Grandgagnage (2015)

Zoals een manke vader zich verheugt

In het dartele spel van zijn stoutmoedig kind,

Zo schep ik, zelf door het Lot verlamd, nog vreugd

In al wat ik in u aan waarde vind.

Waar aard of geest of geld of zuiver schoon

Of één ervan of alle of nog meer

In u gezeteld zijn als op een troon,

Daar plant ik ook de loot van mijn liefde neer.

Niet langer lam, veracht of armoedig,

Doordat uw schijn mijn wezen vulling geeft,

Zolang uw weelde in mij overvloeit

En voor een deel uw glorie in mij leeft.

Wat u ook maar wenst, het is u gegund,

Mijn grootste geluk is uw wens vervuld.