Sonnet 117

Shakespeare

Accuse me thus: that I have scanted all

Wherein I should your great deserts repay,

Forgot upon your dearest love to call,

Whereto all bonds do tie me day by day;

That I have frequent been with unknown minds,

And given to time your own dear-purchas'd right;

That I have hoisted sail to all the winds

Which should transport me furthest from your sight.

Book both my wilfulness and errors down,

And on just proof surmise accumulate;

Bring me within the level of your frown,

But shoot not at me in your waken'd hate;

⁠ Since my appeal says I did strive to prove

⁠ The constancy and virtue of your love.

Vertaling van Jules Grandgagnage (2021)

Beschuldig me maar, want alles heb ik verkwist

Waarmee ik mijn schuld aan jou betalen zou;

'k Verzuimde zelfs mijn grootste liefdesplicht,

Die mij voor het leven dagelijks bindt aan jou.

Verwijt me dat ik met vreemden heb verkeerd,

Mijn tijd verspilde en jouw recht vergat,

Naar elke wind mijn zeilen heb gekeerd

Die mij zo ver van jou hebben gebracht.

Boek al mijn zonden, mijn dwarsheid en gebreken,

Voeg alles bij het bewijs van schuld en richt

Je toornig fronsen op mijn zondig wezen,

Maar koel je haat voor je je pijl afschiet.

Want mijn verdediging luidt dat ik wou bewijzen

Dat men standvastigheid in jou moet prijzen.