Context
Edmund, de natuurlijke zoon van de graaf van Gloster, beklaagt zich over hoe de maatschappij bastaardkinderen behandelt.
(King Lear, Act I, scene 2)
Shakespeare
EDMUND:
This is the excellent foppery of the world, that,
when we are sick in fortune,--often the surfeit
of our own behavior,--we make guilty of our
disasters the sun, the moon, and the stars: as
if we were villains by necessity; fools by
heavenly compulsion; knaves, thieves, and
treachers, by spherical predominance; drunkards,
liars, and adulterers, by an enforced obedience of
planetary influence; and all that we are evil in,
by a divine thrusting on: an admirable evasion
of whoremaster man, to lay his goatish
disposition to the charge of a star! My
father compounded with my mother under the
dragon's tail; and my nativity was under Ursa
major; so that it follows, I am rough and
lecherous. Tut, I should have been that I am,
had the maidenliest star in the firmament
twinkled on my bastardizing!
"Dit is de hoogste dwaasheid van de wereld"
(King Lear, Act I, scene 2)
Vertaling: Jules Grandgagnage
EDMUND:
Dit is de hoogste dwaasheid van de wereld,
dat, bij tegenslag door eigen schuld,
we de oorzaak van onze rampen leggen
bij de zon, de maan en de sterren.
Het is alsof we schurken zijn uit noodzaak,
narren onder hemelse dwang; schelmen,
dieven en verraders door de invloed der sferen;
dronkaards, leugenaars en overspeligen
door een gedwongen gehoorzaamheid
aan planetaire machten; en dat al onze slechtheid
uiteindelijk een goddelijke oorzaak heeft.
Een schitterend excuus voor hoerenlopers
en geile bokken: de sterren dwongen mij!
Mijn vader paarde met mijn moeder
onder de Drakenstaart, en mijn geboorte
was onder de Grote Beer, waardoor ik ruw en wellustig ben.
Ach, onzin: ik zou geweest zijn wat ik nu ben, zelfs al had
de maagdelijkste ster toegezien op de verwekking
van deze bastaard!