Dla Kochanej Firanki wierszyk o Heciu.

„ Firanka i Heciorek ”

Firaneczka – nasza sympatyczna koniara

To nie żadna „szkółkowa” niezdara,

Tylko jeździec zawodowy ze stajni – Złotej Podkowy!

W każdych zawodach startuje,

W piątki heciowy boks pucuje,

A gdy niedziela nadchodzi,

Firaneczka na skokówkę przychodzi.

Dzięki niej Hecio zawody wygrywa,

Umiejętności ciągle mu przybywa.

Zawsze wyczyszczony, piękny, zadbany,

Na występy obowiązkowo uczesany.

Niech się wstydzą prywatne konie,

Które przychodzą ze słomą w ogonie!

Gumiś – choć „grubaśna parówa”,

Pod Firanką jak pocisk zasuwa-

- pędzi, sprawnie zmienia chody,

Zwinnie skacze przez przeszkody.

Mimo, iż czasami pobrykuje,

To miło patrzeć, jak ten duet po hali szarżuje!

W końcu to jej wychowanek,

Tak samo jak nasz mały Tulipanek.

Na obu maluchach Firanka jeździła

I wielu rzeczy ich nauczyła.

Jednak liczne sukcesy jej nie zmieniły,

Aga to człowiek skromny, sympatyczny, miły,

I chyba każdy moje zdanie podziela,

Że w Firance dobrego masz przyjaciela!