Wervelfracturen

Wervelfracturen op jonge leeftijd zijn bijna altijd het gevolg van een hoog energetisch trauma en gaan vaak gepaard met manifeste zenuwbeschadiging. Op oudere leeftijd kan men de oorzaak vaak terugvinden in een banale val of kunnen er zelfs spontane wervelfracturen optreden bij uitgesproken osteoporose.

De diagnose wordt vaak op een klassieke Röntgenopname gesteld, soms geconfirmeerd met een CT of botscan. Een MRI wordt gevraagd indien er vermoeden is van zenuwuitval.

De behandeling is afhankelijk van het type van fractuur en van het al dan niet aanwezig zijn van zenuwuitval.

Conservatieve behandeling bestaat uit het dragen van een corset gedurende +/- 3 maanden.

Als operatieve behandeling kan met een mini-invasieve techniek, de wervelhoogte terug worden gecorrigeerd en wordt er cement ingespoten. Door RIZIV wetgeving komt hiervan wel een deel ten laste vd patiënt.

Een overbruggende schroeffixatie kan ook worden uitgevoerd doch is invasiever.