Religie ludzi

Sigmar

Tym, co łączy wszystkie świątynie Sigmara, to brak miejsc siedzących dla kongregacji oraz eksponowane symbole wojennych młotów i komet. Oraz monumentalizm mający olśnić maluczkich i skłonić ich do podziwu dla wielkości Sigmara i Imperium - między innymi bogato zdobiony, pusty tron cesarski czekający na powrót Sigmara oraz wspaniałe, malowane freski i kolorowe witraże w oknach, opisujące historię Człowieka-boga i jego świętych wiernych.

Od strony niedostępnej dla „publiczności” architektura ma bardziej „ludzką” miarę. Czysto i schludnie, a korytarze proste i dobrze oświetlone. Wielu wyobraża sobie być może cele, suchy chleb i wodę oraz biczujących się ascetów, ale tak postępowali tylko niektórzy fanatycy, Kapłanów kultu nie bez powodu nazywano „żołnierzami Sigmara” - w odróżnieniu od Ulryka, który cenił bezmyślną rzeź, Sigmar cenił dyscyplinę i posłuszeństwo. I właśnie dlatego wnętrza domów zakonnych bardziej przypominały koszary niż cokolwiek innego.

Oczywiście główni kapłani i administratorzy mieli wygodniejsze łóżka oraz większe pokoje, nierzadko bogato urządzone, a gabinety, w których przyjmowali gości także miały przytłaczać petentów swoją wielkością i podkreślać znaczenie przedstawicieli Sigmara na świecie.

Każda świątynia Sigmara miała własne motto, pochodzące z khazalidu, ale że nie każdy kapłan znał runy, a krasnoludzcy rzemieślnicy miewali specyficzne poczucie humoru, niektóre świątynie miewały motta typu „jebać długouchych”.

Świątynie Sigmara nie odmawiają pomocy krasnoludowi. Nigdy.

Zakon ognistego serca

Został założony przez Baldemara? [4th Omnibus p. 305], z którego płaszcza utworzono potem sztandar zakonu, będący jednym z regaliów (?). Drugim jest Miecz Sprawiedliwego Płomienia [tamże], dzierżony pierwszy raz przez Konrada von Zechlina u wrót Kislevu podczas Wielkiej Wojny. Mówi się, że miecz staje w płomieniach w obecności nieprawych. Google nie znajduje nic na te tematy.

Mannan

Bóg mórz

Manann jest synem Taala - boga dzikich miejsc oraz Rhyi - bogini przyrody. Jako bóg mórz i oceanów kontroluje przypływy i odpływy, prądy morskie, będąc samemu tak nieprzewidywalnym i zmiennym, jak samo morze. Jest zwykle przedstawiany jako olbrzymi mężczyzna o potężnej budowie ciała, noszący spiczastą koronę z czarnego żelaza., ubrany, podobnie jak jego ojciec, w barbarzyński strój. Manann może także przybierać formę wodnego wiru, trąby wodnej lub olbrzymiego potwora morskiego.

CHARAKTER: Neutralny.

SYMBOL

Manann jest najczęściej reprezentowany przez abstrakcyjny falisty wzór, symbol, który dzieli z kilkoma mniejszymi bóstwami wody. Równie popularnymi jego symbolami są pięcioramienna korona i stylizowana sylwetka albatrosa. Kapłani Mananna noszą zwykle ciemne, zielono-błękitne albo niebieskoszare habity, czasami przyozdobione wzorem niebieskich fal na białym tle.

ZASIĘG KULTU

Manann jest czczony na obszarach nadbrzeżnych, głównie na północnych wybrzeżach Starego Świata . Modlą się doń przede wszystkim osoby zależne od morza - żeglarze, rybacy itd. Zwyczajem jest, że ci, którzy podróżują morzem, składają mu małe ofiary w nadziei spokojnej drogi. Czczą go także piraci z Sartosy i innych miejsc, gdzie jest postrzegany jako srogi i wojowniczy bóg, często atakujący tych, którzy wkraczają do jego wodnego królestwa. Krąży pogłoska, że ma także wyznawców wśród elfów morskich, którzy nazywają go Mathlannem. Nie odnotowano jednak kontaktów między nimi, a czczącymi tego samego boga ludźmi. Jest głównym bogiem Jałowych Ziem.

ŚWIĄTYNIE

Prawie wszystkie świątynie Mananna znajdują się w miastach przybrzeżnych, chociaż kilka jest nawet w portach śródlądowych, do których mogą wpływać statki morskie - takich jak Mousillon i Altdorf. Główna świątynia Mananna znajduje się w dzielnicy doków Marienburga. Jest to wielki i okazały budynek, w którym przechowuje się ogromne bogactwa, ofiarowywane bóstwu przez pokolenia kupców i marynarzy. Podobnie, jak to się dzieje w kulcie Taala, poszczególne świątynie Mananna są na wpół autonomiczne, chociaż wszystkie płacą daninę na rzecz świątyni w Marienburgu. Świątynie Mananna mają różne kształty i rozmiary, jednak ich wnętrza są zwykle przestronne i w czasie nabożeństw czy innych uroczystości gromadzi się w nich wielu wiernych. Stałym elementem wystroju jest duży posąg Mananna, ale poza tym bardzo się między sobą różnią, zależnie od stylu architektonicznego, dominującego w miejscu; w którym zostały zbudowane. Kapliczki Mananna są również zróżnicowane, poczynając od małych, ale bogato zdobionych budynków, a kończąc na posągach na rogach ulic i pośród portowych magazynów.

PRZYJACIELE I WROGOWIE

Kult Mananna poważają czciciele jego ojca Taala, matki Rhyi i brata ojca - Ulryka. Rzadko zdarzają się konflikty z innymi religiami Starego Świata.

DNI ŚWIĄT

Najważniejszym dniem świątecznym religii Mananna jest wiosenne zrównanie dnia z nocą, oznaczające przypływów i odpływów.

WYMAGANIA KULTU

Wyznawcą Mananna może zostać każdy. Przyłączenie się do tej religii nie wymaga spełnienia żadnych szczególnych wymagań.

PRZYKAZANIA

Większość przykazań, nałożonych na wyznawców Mananna to po prostu sformalizowana wersja zwykłych marynarskich przesądów. Na przykład zakazane jest: gwizdanie na okręcie, wyruszanie w podróż w trzynastym dniu miesiąca, zabijanie albatrosów itp.rozpoczęcie sezonu długich podróży. Inne uroczystości odbywają się na początku wiosny i w czasie kwadrowych.

Żródła:


Morr

Maska Morra - Czar (nekormancki?) nadający grupie postaci wygląd nieumarłych. [4th Omnibus p.776]

Linia narysowana na progu węglem drzewnym uniemożliwia przekroczenie go nieumarłym [4th Omnibus p. 782]

Czarna świeczka, płonąca, używana przy ceremonii pogrzebowej aby ułożyć martwych do snu, użyta przeciwko nieumarłym rytualna inkantacja [4th Omnibus [. 783]

Ulrik

Fesiwal Ulrika - dedicated to the God of Battle, Wolves and Winter, took place each autumn to celebrate the onset of winter, and was held in a different city every year. This was where the campaigns against the creatures of darknes were planned, where the arrangements for the defence of the Empire were made and where the disposition of emperor's forces was decided. It was also the best place for a masterless mercenary to come by a position [The Vampire Genevieve p. 546]

Solkan, Arianka i Alluminas

Bogowie prawa, sprawiedliwości i porządku