4 september 2010
Even na 08:00 u rijden we thuis weg, om op tijd in Montfort te zijn om daar de auto te parkeren en met het openbaar vervoer naar ons vertrekpunt Swalmen te reizen. Maar de A73 is enige jaren geleden aangelegd en aldus geschied wat menigeen zal vermoeden: we komen niet via de geplande route in Montfort, maar via een kleine omweg. En dan is het vinden van de markt nog een probleem. Maar goed, ondanks al deze kleine tegenslagen zijn we toch op tijd voor de bus naar St. Odiliënberg waar we op een andere bus moeten overstappen die ons naar Roermond moet brengen. Ook hier zit het tegen, want deze bus moet omrijden vanwege wegwerkzaamheden. Dit heeft als gevolg dat we, na het kopen van treinkaartjes, op het perron nog een sprint moeten inzetten om in de Veolia-trein te komen die ons uiteindelijk naar Swalmen moet brengen. Gelukkig redden we het na deze door ons geleverde inspanning. En dan moeten die 22 km die we vandaag moeten lopen nog komen!
Enfin, even na 10:00 u zijn we op het marktplein in Swalmen waar we aan de wandeling beginnen. Vanaf het plein lopen we tussen de kerk en het voormalige gemeentehuis door een smal straatje. Even later gaan we via een brug over de Swalm.
Nadat we een mooi bronzen beeld van een meisje dat op een muurtje zit gepasseerd hebben komen we in de buitenwijk van het dorp. Vlak voordat we Swalmen verlaten volgen we een voetpad dat ons naar kasteel Hillenraedt leidt. Bij het kasteel gaat het pad over in een laan, maar deze is toch niet zo mooi als eerdere die we op het Pieterpad gezien hebben. Niet zo mooi verzorgd, en twee “niet passende” heggen. De laan leidt ons tot vlak voor het kasteel, dat helaas niet toegankelijk is.
Maar hetgeen dat we wel kunnen zien is indrukwekkend. Het slot wordt nu bewoond door de gravin van Wolff Metternich. Deze familie is al eeuwen eigenaar van het kasteel.
Na het kasteel aanschouwd te hebben gaat de route verder door de bossen die bij het kasteel horen. De paden in dit bos zijn een aantal keren versperd door bomen die het loodje gelegd hebben tijdens een storm die recentelijk over ons land trok. Als we het bos verlaten hebben komen we langs een riant woonhuis. Rondom dit huis zien we een complete kinderboerderij, een vijver met zwanen en eenden, een hertenkamp en ook nog enige kangoeroes. Deze skippies zijn een beetje mensenschuw, want ze laten zich niet gemakkelijk fotograferen. En dan is er ook nog schrikdraad. Achter Boukoul komen we op een gedeelte van een oude Romeinse Heerweg: de weg van Heerlen naar Xanten. Op een roestvrijstalen plaatje, dat op een oude afgezaagde boom is bevestigd, staat een en ander vermeld. Op de verharde weg weer aangekomen passeren we de kasteelboerderij Zuidewijck Spick. Het pand ziet er indrukwekkend uit voor een boerderij, maar het is het verbonden aan kasteel Hillenraedt en de gravin laat bezichtiging ook hier niet toe. Voorbij de boerderij verlaten we weer de asfaltweg en komen we op een niet zo prettig gedeelte. We lopen over een smal pad tussen twee weilanden. Uiteindelijk wordt het pad breder en zo komen we bij het buurtschap Spik waar we bij een boerderijwinkel kort pauzeren. Er zijn meerdere wandelaars die deze “pleisterplaats” weten te vinden. Weer verder lopend langs een sloot zien we in de verte Roermond liggen. We lopen nu parallel aan de A73. Het pad eindigt bij een verharde weg die even later een bocht naar links maakt. Daarna moeten we de asfaltweg weer verlaten en na een knie naar rechts lopen we langs de Maasnielderbeek. De route gaat nu richting het industriegebied van Roermond. Eerst kruisen we de IJzeren Rijn, onderdeel van een oude spoorverbinding tussen Antwerpen en het Ruhrgebied. Het spoorlijntje is nu buiten gebruik. Via een fietstunneltje gaan we onder een verkeersweg door en dan verlaten we al gauw Roermond en gaan we op weg naar Melick waar we zo’n 20 minuten later aankomen. In Melick komen we niet langs noemenswaardige monumenten of gebouwen, dus lopen we zonder pauze door.
We verlaten Melick op een smalle verharde weg. Er wordt veel gefietst vandaag. Logisch, het is een mooie na-zomerse septemberdag. Als we bij een kruispunt rechtsaf gaan zien we het volgende dorp in de verte al liggen.
Maar eerst komen we voorbij de Lorberg. Dit is een verhoging in het landschap, die vroeger bewoond werd door Romeinen. Tijdens graafwerkzaamheden in de 2e wereldoorlog stuitte men op restanten van een fundering van een Romeins gebouw. We komen uit bij een drukke verkeersweg, die we moeten oversteken en dan linksaf slaan naar St. Odiliënberg. De entree van dit dorp is werkelijk mooi via een brug over het riviertje de Roer.
Vanaf de brug heb je een mooi uitzicht op de iets hoger gelegen basiliek en de rivier. In St. Odiliënberg nemen we weer een korte pauze.
Na de pauze houden we bij een klein pleintje links aan en verlaten we bij de sportvelden het dorp. We komen nu in een bosgebied, genaamd “Het Sweeltje”. Dit bos is ontstaan op stuifduinen. Vroeger was dit meer een dennenbos, maar nu is het toch meer een gemengd bos. Het is hier prettig wandelen.
Op het einde van het bos lopen we nog een stukje langs de Vlootbeek, daarna eindigt het bos bij een asfaltweg die naar Montfort leidt. Bij het Rozenhofje, vlak bij de kerk, eindigt de - niet onaardige - wandeling van vandaag.
Lees verder Montfort - Sittard