6 december 2009
We zijn ingegaan op het verzoek van de receptioniste om iets langer te slapen, en dus gaat de wekker om 07:30 u af. Gelukkig is het droog.
Ons hotel ligt aan de route van het Pieterpad, dat is wel gemakkelijk. We lopen langs de weg waarover we eergisteren Coevorden binnen reden. Het eerste stuk is dus ook verhard, maar dan moeten we linksaf en komen we op drassig pad langs een sloot. Aan het eind van dit pad komen we uit bij een heuvelrug. Al is “heuvel” wel een beetje overdreven. Al lopend komen we op het eind van deze overigens kunstmatige wal uit bij de “Poort van Drenthe”.
Dit is een kunstwerk dat gemaakt is van zwerfstenen en het staat ongeveer op de grens tussen Drenthe en Overijsel. We lopen verder. In een weiland zien we een grote groep zwanen, het zijn er zo’n 30. We lopen nog steeds op onverharde drassige paden, tot aan het gehucht de Hulte.
Hier komen we weer op de verharde weg. We gaan nu naar het kruispunt De Haandrik.
Dit is een bijzonder plekje, want hier kruisen zich een aantal waterwegen, waaronder de Vecht, maar ook de spoorlijn en de verkeersweg waar wij ons op bevinden. Op het uiteinde van het kruispunt tussen het kanaal en de Vecht ligt heel idyllisch een woonhuis, schitterend. Het huisje ligt ingeklemd tussen 2 waterstromen die zich daar kruisen. We lopen verder, terwijl het hard waait. Gelukkig hebben we enige beschutting van de paraplu, en blijft het droog. Het is rustig, er zijn weinig wandelaars onderweg vandaag. Begrijpelijk, de weersvoorspellingen waren niet goed, en ……….het is Sinterklaas.
We komen in Gramsbergen waar we bij een bruggetje een cafeetje zien dat open is. We besluiten hier een kop koffie te gaan drinken en komen in een lokaal waar de tijd heeft stil gestaan. We zien in een hoek een oude bedstee. Ook dit is een verrassing van het Pieterpad, geweldig. Het blijkt dat we beland zijn bij “brouwerij de Mommeriete”. Naast het (proef-)lokaal, waar wij genieten van onze koffie en de huisgemaakte cranberry-cake, ligt de kleinschalige brouwerij waar 2 blinkende koperen brouwketels staan. Het lijkt Jack geweldig om hier eens op een warme zondagavond langs het water te genieten van……..
We gaan verder, en lopen door het centrum van Gramsbergen dat een leuk plaatsje is met mooie pleintjes.
Voor het kerkplein zien we het bronzen beeld van de Pieterpadwandelaars.
Eenmaal uit Gramsbergen gaan we richting Ane. Eerlijk gezegd, we hadden nog nooit van deze plaats gehoord. Maar het blijkt dat in de 13e eeuw een leger van een Utrechtse landsheer door een legertje Drentse boeren hier het moeras werd ingelokt en afgeslacht. We lopen even naar het monument ter herinnering aan wat wordt genoemd “de slag van Ane”.
Via rustige wegen, deels weer onverhard, gaat het verder naar het Engelandsche bosch. Vroeger stroomde de Vecht hier door heen. Maar deze meander ( bocht) is nu afgesneden. Wel zijn nu nog rivierduinen te zien die herinneren aan de stroming in vroegere tijden.
Het laatste gedeelte van onze wandeling van vandaag loopt over de dijk langs de Vecht. Via een moderne fietsbrug lopen we Hardenberg binnen. Het regent inmiddels. We hopen met wat geluk de trein naar Coevorden nog te halen, maar helaas. Net voor onze neus rijdt hij weg. Dat wordt een uurtje wachten en dus zoeken we een snackbar om wat te eten.
Eenmaal terug in het hotel in Coevorden mogen we nog gebruik maken van onze kamer om ons te douchen en frisse kleren aan te trekken ( wat een service!), waarna we weer naar huis rijden.
Lees verder Hardenberg - Ommen