Braamt - Millingen aan de Rijn

13 mei 2010

We lagen gisteravond al om 21:30 u in bed, dat gebeurt niet vaak. We hoorden gisteren nog van een ernstig vliegtuigongeluk bij de Libische hoofdstad Tripoli. Er zouden meer dan 100 doden te betreuren zijn, waaronder ongeveer 60 Nederlanders. Één jongetje van 10 jaar zou de ramp overleefd hebben.

Tiny staat als eerste om 07:00 u op. Het zal een lange dag gaan worden. Na het ontbijt vertrekken we aan onze tocht die ons tot aan de zuidelijke oever van de Rijn moet brengen. Braamt is maar een klein dorp in het Montferland.

We verlaten het plaatsje aan de westelijke rand waar vrij nieuwe huizen een mooi uitzicht hebben op het veld en de Hettenheuvel. Deze heuvel maakt deel uit van de stuwwal tussen de Oude IJssel en de Rijn. Aan de voet van deze heuvel liggen ook nog diverse huizen, deze liggen echt op een mooie plek: aan de ene kant open veld en aan de andere kant het Bergher bos en de heuvels.

Als we het bos binnen lopen gaat het meteen bergop. Wat ons opvalt is dat dit een echt natuurlijk oud bos is, niet zoals in Drenthe waar de bossen door mensen aangelegd zijn en de bomen veelal netjes in een rij staan. Hier staan verschillende soorten bomen: eiken, beuken maar ook naaldbomen. Het is hier ongelooflijk stil, behoudens het vrolijke gefluit van de vogels.

Het Bergher bos behoorde vroeger bij de heerlijkheid Bergh, waarvan het slot in ‘s Heerenberg ligt. Tegenwoordig is het bos eigendom van Natuurmonumenten.

Ons pad stijgt en daalt. Een enkel keer komen we bij een kleine open plek. Ook passeren we de Boterweg. Over deze weg werd vroeger boter maar ook andere zuivelproducten naar Emmerich in Duitsland vervoerd om daar te verhandelen. We lopen ruim 2 uur door dit bos, totdat het Pieterpad vlak bij de grens met Duitsland zich bij het Noaberpad voegt. Via een viaduct gaan we over de grens, waar aan Duitse zijde een autosnelweg loopt. Ook hier blijven we voornamelijk in een bebost gebied lopen, voornamelijk over onverharde paden.

Uiteindelijk bereiken we het plaatsje Hoch Elten, dat zoals de naam al aan geeft op een heuvel ligt. Het is hier best wel druk, veel dagjesmensen bezoeken het dorpje waar je een mooi uitzicht hebt over het Rijndal en de Gelderse poort.

We pauzeren even in het plaatselijke pannenkoekenhuis. Als we verder gaan passeren we de kerk en ook het Brunnenhaus waar zich een meer dan 1000 jaar oude waterput bevindt. Het schijnt dat zelfs de Romeinen vroeger hier kwamen, wat eigenlijk wel te begrijpen is, want Hoch Elten ligt op een strategisch belangrijke plek.

We verlaten het plaatsje over een paadje dat vrij steil omlaag loopt. Op een verharde weg aangekomen gaan we rechts onder een spoorweg door. We bevinden ons nu weer op de grens met Nederland. Het is een drukke weg waar we langs lopen. Maar dan moeten we de afslag naar Spijk nemen. Spijk is maar een klein plaatsje met veelal ook kleine huisjes.

We lopen langs de Hl. Gerardus Majella kerk. Via een trap komen we boven op de dijk langs de Rijn. Over deze dijk vervolgen we onze tocht langs een toch wel redelijk drukke weg, wat niet zo plezierig lopen is. Rechts van ons liggen oude steenfabrieken. Na zo’n kleine 3 kilometer verlaten we de weg en gaan we omlaag naar de kade, we bevinden ons nu in Tolkamer. Tolkamer was vroeger een douanedorp. Langs de kade zien we een grote drijvende supermarkt liggen. Via een grote doorgang met stalen deuren in de dijk komen we in het dorpscentrum. Het centrum zelf bestaat nog uit veel kleine huisjes, maar langs de kade van de Rijn is er toch al meer hoogbouw. Mensen vinden het toch wel fijn om een mooi uitzicht op de Rijn te hebben. We gaan verder en komen weer via een trap op de dijk. Links van ons bevindt een grote scheepswerf, namelijk scheepswerf De Hoop. Vroeger een groot bedrijf omdat veel schippers hier hun reparatiewerken lieten uitvoeren. Dat schijnt nu iets minder te zijn.

Naast de scheepswerf ligt Tuindorp, dit is een aparte woonwijk die in het verleden speciaal gebouwd werd voor werknemers van de scheepswerf. Achter Tuindorp bevindt zich een grote vluchthaven. Deze vluchthaven wordt door een dijk gescheiden van het recreatiegebied De Bijland dat ontstaan is door zand- en grindwinning.

Wij moeten via een overstapje naar de uiterwaard, waar we dicht bij de Rijn lopen. De rivier wordt druk bevaren, onder meer door grote containerschepen. De koeien bekijken het allemaal rustig. Enkele honderden meters verder, na een klein kerkhof, moeten we weer terug naar de weg. Het laatste stuk passeren we nog een camping, waar mooie vakantiehuisjes op staan. Dan komen we aan de oever van de Rijn waar het veer klaar ligt om ons naar Millingen aan de Rijn te brengen.

In Millingen aangekomen lopen we tot aan het gemeentehuis, waar ook de bushalte is. Met de bus gaan we naar Nijmegen, van hier uit met de trein via Arnhem naar Doetinchem waar we het laatste stukje weer de bus naar Braamt nemen. Omslachtig, maar we moeten toch met de auto naar huis. Dit was een mooie etappe.

Lees verder Millingen aan de Rijn - Groesbeek