Millingen aan de Rijn - Groesbeek

26 juni 2010

Er zijn al weer ruim 6 weken verstreken sinds we de laatste keer een etappe gelopen hebben. Maar ja, er is ook een en ander gebeurd, zoals de geboorte van onze kleinzoon Sten een weekje geleden! Ons eerste kleinkind!!!!

Het belooft een warme zomerse dag te worden, dus staan we vroeg op om naar Groesbeek te rijden. Hier nemen we de bus die ons naar Nijmegen brengt waar we overstappen en uiteindelijk even na 10:00 u in Millingen aan komen.

Na het nuttigen van een kop koffie en het insmeren van onze armen en gezicht met zonnebrandolie beginnen we om ca. 10:30 u aan onze wandeling. Vanuit het gemeentehuis lopen we in de richting van de grens met Duitsland. Het pad dat we volgen volgt een tijdje de grens.

We bevinden ons in een agrarisch gebied met grote boerderijen, die op terpen liggen omdat het gebied in het verleden veel wateroverlast kende. Vanaf de Zeelandsche Hof ( we zijn toch wel in Gelderland!) volgen we een breed graspad dat langs een sloot loopt. De sloot ligt op de grens. We volgen dit pad een tijdje tot we bij een klein bruggetje komen. Hier verlaten we de grens en komen op een zandpad dat even later eindigt bij een verharde weg. Deze weg voert ons naar het dorpje Leuth. Onderweg passeren we De Plezenburg. Ook een terpboerderij die stamt uit 1810 en dit jaar dus 2 eeuwen oud is. Vlak voor Leuth zien we dan een groot ooievaarsnest. En al hebben we veel ooievaarsnesten in Spanje gezien, het blijft toch indruk maken en aandacht trekken. En nu sowieso, omdat er een week geleden eentje in Limbricht is geweest! Na het aanschouwen van het ooievaarsgezin ( 1 jong) lopen we verder en komen we in Leuth. Het is warm, en we zijn blij met de zonnebrillen en de hoofddoeken. Door het dorp lopend passeren we een snackbar, en een ijsje is wel lekker. Nadat we Leuth verlaten hebben komen weer op een onverhard pad dat ons naar de grens leidt. Ook hier wordt de grens bepaald door een sloot, waar we langs moeten lopen. In de sloot zwemt een eend met haar jongen. Het laatste gedeelte langs de sloot moeten we door een wei, die we kunnen betreden via een overstapje. Een beetje link, want de wei is afgezet met schrikdraad.

Als we de wei verlaten komen we bij “De Boog”, een eeuwenoude brug die op de grens tussen Nederland en Duitsland ligt. Via deze oude brug gaan we over de sloot. We bevinden ons nu in Duitsland en lopen over een verharde weg naar het plaatsje Zyffich.

Het mag vreemd zijn, maar vlak voor dit plaatsje zien we weer een groot ooievaarsnest. Het ooievaarsgezin is hier groter, want het nest heeft 4 jonge vogels! Blijkbaar voelen de ooievaars zich in deze streek goed thuis.

In Zyffich nemen we een korte pauze. Daarna gaat het verder. Zyffich bestaat eigenlijk uit één lange straat, en er wonen veel Nederlanders zoals te zien is aan de vele vlaggen ( het WK-voetbal is bezig). Op het einde wordt de weg weer een onverhard pad.

We bevinden ons in een recreatief gebied met veel water, te weten het Wylermeer. Als we aan de overzijde van het water zijn gekomen bevinden we ons weer in Nederland. Aan de rand van het stadje Beek gaan we een bospad op dat steil omhoog gaat. Dit is de Duivelsberg, een oude stuwwal. Boven op deze Duivelsberg bevond zich in de middeleeuwen een oude motte, een versterking, die werd gebouwd in opdracht van Graaf Balderik.

Een bord aan de voet van de motte geeft tekst en uitleg; als het allemaal klopt heeft er zich van alles afgespeeld. Maar van enig bouwwerk is nauwelijks nog iets te zien. Je hebt er wel een mooi uitzicht ( als je over de vrij hoge heg heen kunt kijken!).

We verlaten de motte en lopen verder naar het Pannenkoekenhuis, waar we twijfelen over het vervolg van de route. Het Pieterpad kruist hier namelijk het Lingepad, en dit is ook met rood-witte strepen gemarkeerd. Uiteindelijk vinden we toch snel de juiste weg.

Als we de Duivelsberg door de bossen afdalen komen we weer in een gebied met weilanden en akkers. Het is een mooi landschap, lijkt wel iets op Zuid-Limburg met die glooiende heuvels.

In de verte zien we Groesbeek al liggen. Maar eerst komen we nog langs een Canadese begraafplaats, waar vele soldaten begraven liggen die in 1944/1945 hun leven lieten ( oa. bij de operatie Market Garden).

Nadat we de camping-boerderij De Hoge Hof gepasseerd hebben gaat het weer geleidelijk omlaag over enkele moeilijk begaanbare graspaadjes naar Groesbeek, waar deze mooie en gevarieerde wandeletappe eindigt.

Lees verder Groesbeek - Gennep