24 juli 2010
Donderdag zat Jack nog even te puzzelen hoe we met het openbaar vervoer van Vierlingsbeek naar Gennep kunnen komen. Je hebt immers verschillende busmaatschappijen. Maar Tiny wist de oplossing: “Kijk achter in het boekje van het Pieterpad”. Tsja, dat scheelt toch wel wat zoekwerk op het internet. Er is een treinverbinding tussen Vierlingsbeek en Boxmeer, en vanuit Boxmeer rijdt de bus ( Arriva) naar Gennep. Let wel: de bus rijdt alleen door de week en in het weekend alleen op zaterdag!
Dus komen we zonder tegenslagen bij ons vertrekpunt in Gennep. Vanuit het busstation pikken we de route weer op. Al gauw merken we dat we vandaag zeker niet de enige Pieterpad-wandelaars zijn, 2 jonge dames lopen zo’n 20 meter voor ons. Het eerste gedeelte loopt door een woonwijk en dus eigenlijk niet zo bijzonder. Als we het stadje verlaten hebben komen we in het Heijense bos. Hier volgen we een onverhard pad, dat een paar keer doorkruist wordt door een verharde weg. Op het einde van het bos komen we weer op een verharde weg, waarna we via een tunneltje onder de A77 door lopen. We bevinden ons nu in het buurschap De Brem. We slaan weer een bosweg in. Het lopen is hier iets zwaarder, zandpaden! Als we uiteindelijk bij een open gebied komen nemen we even een korte pauze. De beide dames, die we kort van te voren voorbij gingen, komen weer langs. En ook een andere eenzame wandelaar. Als we weer verder gaan komen we via een klaphekje in een prachtig natuurgebied: Het Quin.
Dit gebied maakt deel uit van het Nationaal Park De Maasduinen. In het gebied ligt een 30 mtr hoog rivierduin. Van hieruit heb je een mooi uitzicht over de vennen en de heide die begraasd wordt door Schotse Hooglanders en Oud Hollandse landgeiten.
Deze laatste zien er vrij karakteristiek uit met hun lange ruige haren en grote horens. Ze schijnen niet meer zo veel voor te komen. Maar bang zijn ze zeker niet, wel nieuwsgierig want als Tiny de rugzak op de grond zet komen ze al “buurten”. Al met al is dit toch wel een mooi stukje natuur. We verlaten het gebied weer door een klaphekje en komen nu op een pad dat ons naar het kerkdorp Afferden leidt. Aan de rand van dit dorp zien we een uithangbord met een leuk opschrift dat wandelaars uitnodigt voor een kop koffie met vla voor een redelijke prijs. En eerlijk is eerlijk: de koffie is prima en ook de zelfgebakken kruimel-kersenvlaai. Als we onze wandeling vervolgen komen we in Afferden langs een mooie vijver, en daarna staan we al gauw aan de oever van de Maas. De rivier die hier de grens vormt tussen de provincies Limburg en Brabant. Het veer ligt al klaar, we kunnen gelijk aan boord. De dames van het eerste uur zijn er ook.
De overtocht gaat vrij snel. Het eerste gedeelte volgt ons pad de oever van de Maas. Maar dan wordt de afstand tussen het pad en de rivier toch weer iets groter. We wandelen nu tussen de zogenaamde Maasheggen. De Maasheggen liggen in de uiterwaarden van de Maas.
De heggen ( uit meidoorn of sleedoorn) werden vroeger geplant om percelen te scheiden en om het vee binnen de percelen te houden. Ze werden zodanig aan elkaar gevlochten dat ze ondoordringbaar waren, zo hielden ze roofdieren buiten maar waren ze ook vervelend voor vijandige legers. Vanuit het Maasheggen gebied komen we al lopend over een breed zandpad in de Groeningsche Bergen. Dit gebied bestaat uit bosrijke rivierduinen. Ons pad slingert zich door het bos.
Als we boven op een heuveltje staan hebben we een mooi uitzicht over het Maasdal. Uiteindelijk komen we weer uit op een breed pad, dat als we het bos verlaten hebben uitkomt op een verharde weg. Deze weg leidt naar het eindpunt van deze etappe: Vierlingsbeek.
Lees verder Vierlingsbeek - Swolgen