Schoonloo - Sleen

19 oktober 2009

Vandaag staat een redelijk lange etappe op het programma: 24 km. Aangezien we vanavond weer naar huis moeten, staan we op tijd op om na het ontbijt gelijk met de auto naar Schoonloo te rijden.

Om 09:30 u vertrekken we te voet uit Schoonloo, wat eigenlijk toch maar een klein dorp is. Het duurt niet lang of we bevinden ons net zoals gisteren weer in een bos. In het bos merk je dat het herfst is.

Je moet er wel oog voor hebben: zoals boomzwammen en mos die schilderachtige tafereeltjes vormen op afgezaagde boomstammen. De weg waarop we lopen is een zogenaamde “flintenweg”, een oude bosweg die vroeger verhard werd met veldkeien ( flinten). Net zo’n keienweg zoals ze die in de wielerklassieker Parijs - Roubaix kennen.

Deze eerste flintenweg komt uit bij een open terrein midden in het bos, waar twee veentjes liggen. Ze heten toepasselijk “De Tweelingen”. Hier lopen we langs, waarna we alweer snel via een kort stuk door een bos op een open veld uitkomen, het Ellertsveld. Hier kijken we uit over landerijen. Maar niet voor lang, want het zandpad waar we over lopen leidt ons weer naar een bos en een volgend natuurgebied: de Meeuwenplassen. Ook hier lopen we langs en komen net zoals eerder weer uit op een open agrarisch gebied. Zo passeren we enkele grote boerderijen met authentieke namen, zoals “t Aol Örveld. De verharde weg waar we over lopen wordt na een kruising een graspad dat uitkomt bij een mooi gebied dat de Kijl heet.

Heel mooi, waterplassen rustig gelegen tussen de heide. Het graspad is inmiddels weer en flintenweg geworden. Weer komen we in een bos, en het moet gezegd, de keienweg loopt niet zo prettig. En Jack krijgt pijn ( en tranen) in z’n ogen. Niet van de keien maar van de vele gezaagde boomstammen die langs het pad liggen. Meters hoog! De tocht door het bos duurt nu enkele kilometers. Af en toe krijgen we het idee dat alsof we figureren in een griezelfilm, want spinnenraggen “strelen” ons gezicht. We steken het Oranjekanaal over en houden een eind verder even pauze om iets te eten.

Als we even later onze tocht vervolgen komen we bij de “Zweelooër”, wat een klein natuurgebied is met stuifzand en ook een enkel meertje.

Iets verderop zien we in een bosgebied metershoge mierenhopen. Die mieren zijn hier wel erg ijverig aan het werk geweest! Het bospad leidt ons hierna naar het Pieterpadmonument, dat op een open plek in het bos staat. Het is een mooie rustige plek. Het monument zelf bestaat uit 3 op elkaar gestapelde dikke keien die op een kleine heuvel staan.

De bovenste kei is bewerkt, aan beide zijden is een groot konisch gat gemaakt, waar beide gaten samen komen is een opening.

Hierna weer over een zandpad lopend passeren we een galgenberg. In de middeleeuwen schijnt men hier vele dood veroordeelden opgehangen te hebben. Uiteindelijk komen we dan toch weer in bewoond gebied, in de verte zien we de contouren van Sleen. Toch duurt het nog wel een half uurtje voor we daadwerkelijk in dit dorp aankomen. Het valt op dat hier veel grote huizen met rieten daken liggen.

Ook het voormalige raadhuis valt op, een mooi gebouw met het wapen van Sleen op de gevel.

Lang blijven we niet in Sleen. De bus brengt ons terug naar Schoonloo waar we nog even een kop koffie drinken. Daarna……………. terug naar huis.

Lees verder Sleen - Coevorden