Holten - Laren

27 maart 2010

Aanvankelijk zag het weerbericht er niet veelbelovend uit, maar afgelopen donderdag veranderden de weergoden hun standpunt en zag het er opeens veel beter uit. Het werd dus een soort “last minute” planning. Vanwege de logistiek hebben we Zutphen als uitvalsbasis gekozen. Dit blijkt een goede keuze, want naast de gunstige ligging en verbindingen met het openbaar vervoer is het ook nog een leuk gezellig stadje met veel panden die hun oorsprong vinden in de bloeitijd van deze Hanzestad.

We verblijven in hotel de Kloostertuin, het is een ouder hotel met krakende trappen. Maar het ligt wel dicht bij het centrum en het station, wat ons natuurlijk goed uit komt.

Met de bus rijden we naar Holten, de plaats waar Olympisch schaatskampioen Mark Tuitert opgegroeid is. Het station waar we 3 weken geleden op de trein stapten is ons vertrekpunt. Holten is geen grote plaats.

In het buitengebied komen we langs mooie imposante boerderijen. En tevens langs gastvrije bankjes die uitnodigen om even plaats nemen.

We zien ook weer dezelfde paaltjes als 3 weken geleden met de kubusjes. Het blijkt dat we ons hier op het Wereldtijdpad bevinden.

Hier zien we op de kubusjes informatie over gebeurtenissen in de jaren 1131 tot 1360, zoals oa. de kruistochten en ook het netwerk van de Hanzesteden.

We komen door het buurtschap Beuseberg dat bij een uitloper van de Overijsselse stuwwallen ligt. Maar al lopend merken we niet dat we ons in de nabijheid van een “berg van 33 mtr” bevinden.

Een half uurtje later kruisen we de drukke A1, waarna we via een veldweg bij de Schipbeek komen. De Schipbeek is een zijstroom van de rivier de IJssel. We lopen nu over een schilderachtig traject.

Aan beide zijden van de beek bevindt zich een pad met een rij beuken aan weerszijden. Via een brug steken we de beek over en komen we weer op een verharde weg. Echter niet voor lang want al gauw moeten we rechtsaf waarna we bij een boerderij over de Bolksbeek gaan. Hier verlaten we Overijssel en komen we in Gelderland. We lopen nu over een lange onverharde weg waar veel identieke boerderijen liggen. De weg komt uit in een bos. Hier gaan we het landgoed Verwolde in.

Het landgoed is nog eigendom van de familie Van den Borch van Verwolde, maar het prachtige landhuis met bijbehorende tuin werd aan het einde van jaren zeventig van de vorige eeuw verkocht aan een stichting die Gelderse kastelen beheert.

Verderop maken we een kleine omweg om even een kijkje te nemen naar wat de dikste eik van Nederland schijnt te zijn.

De boom is inderdaad indrukwekkend, en schijnt al meer dan 500 jaar oud te zijn, maar of het echt de dikste van Nederland is? Plots begint het hard te regenen. Gelukkig niet lang, dus hoeft Tiny haar kanariegele plastic regencape niet lang aan te houden. Als we het landgoed verlaten komen we weer door akkerland. We passeren weer een mooi landhuis, wat vroeger een pastorie schijnt te zijn geweest.

Dat moet wel een rijke parochie zijn geweest ( of een welgestelde pastoor). Via een tunneltje bereiken we Laren, het eindpunt van de wandeltocht van vandaag, waar we iets nuttigen bij restaurant Stegeman.

Laren oogt een beetje saai, en maakt niet veel indruk op ons.

’s Avonds eten we, net zoals vrijdag in het Spaans Argentijns restaurant Toro. Echt aan te bevelen als iemand eens in Zutphen komt. Ontspannen sfeer, goed eten en vriendelijke bediening. Het valt ons sowieso op dat de restaurants in Zutphen ’s avonds allemaal goed vol zitten. Terug in ons hotel gaan we op tijd onder de dekens, want……………….morgen begint de zomertijd!

Lees verder Laren - Vorden