29 oktober 2011

Op het laatste moment hebben we afgelopen week besloten om toch nog een etappe te gaan lopen. Gisteren hebben we onze intrek genomen in Hotel Old Dutch, vlak bij het station in Bergen op Zoom. Eenvoudig, maar netjes. De mevrouw die ons hartelijk verwelkomde, waarschuwde ons voor de parkeerwachters. Er wordt hier streng gecontroleerd. En dat bleek te kloppen, want ’s avonds voordat we gingen eten ( in een Turks restaurantje, was goed) kwamen we een duo parkeerwachters tegen. We gaan met de trein naar Krabbendijke, waar we het witte stationsgebouw herkennen.

Van hier uit zijn we al weer snel op de route. We verlaten het dorpje en nadat we de dijk overgestoken hebben lopen we langs de Oosterschelde. De weergeleerden hadden ons prachtig weer beloofd, zon, geen wind, en een lekker temperatuurtje. Maar helaas, het is bewolkt en waait ook enigszins. Desalniettemin mogen we niet treuren, het is droog en de temperatuur is oké.

We lopen over het buitendijkse pad in de richting van een klein strand. Hier aangekomen steken we de dijk over en komen in een klein gehucht, Roelshoek. Er staan slechts enkele huizen, dus bevinden we ons al weer gauw in open terrein. We lopen nu binnendijks over een geasfalteerde weg die langs enkele fruitweiden loopt.

Bij een dijkovergang steken we de dijk weer over en lopen we weer langs het water. Achteraf blijkt dat we dit iets te vroeg gedaan hebben. Maar dat deert niet, je kunt hier de weg niet kwijt raken. En buitendijks is de natuur eigenlijk toch net iets leuker, met zijn watervogels die in grote massa’s leven in dit gebied dat voor hun een oase is.

We lopen langs het verdronken land van Zuid-Beveland, een gebied dat in 1530 overstroomd werd door de Sint Felixvloed. Wat wij zien is een natuurgebied, met schorren en slikken waar veel ruimte is voor waterdieren en planten. Als we een haakse bocht naar links maken komen we bij de Rattekaai.

Vroeger was hier een getijdehaventje, waar de Zeeuwse suikerbieten verscheept werden naar de verwerkingsfabrieken in Brabant. Het is eb en er is nauwelijks water in de geul. De plek ligt er verlaten en verwoest bij, er staan enkele palen recht op langs de kant. Misschien was daar de aanlegsteiger en de kade. Met enige fantasie kun je je wel voorstellen dat dit vroeger een haventje was.

We pauzeren en nuttigen iets van het lunchpakket.

Dan gaan we weer verder. Na zo’n 20 minuten verlaten we de Oosterschelde en komen we via een graspaadje op een fietspad. Even later steken we via een brug het Scheld-Rijnkanaal over. Boven op de brug hebben we een mooi uitzicht op de Kreekraksluizen, gigantische sluizen die belangrijk zijn voor de Schelde-Rijnverbinding.

Direct na de brug gaan we links langs de brug het talud af en komen we beneden bij een weg die we naar rechts volgen. Via een parallelweg langs de hoofdweg komen we bij een T-kruising waar we de weg naar links volgen die met zwarte “kinderkopjes” geplaveid is. Links van ons ligt achter de dijk “Het Markiezaat”, een natuurgebied waar een moerasbos is en ook veel vossen, reeën en andere dieren huizen. Het gebied is niet toegankelijk. De zwarte “kinderkopjes” worden groter en divers van kleur, dit is de plek waar we Zeeland verlaten en Noord-Brabant binnenstappen. Op het einde van de klinkerweg steken we een dijk over en even later gaan we voor spoorlijn naar links. Via een spoorviaduct gaan we onder het spoor door waarna we links een fietspad volgen. Het zonnetje is doorgebroken en we krijgen het plots een stuk warmer. Er zijn veel mensen aan het fietsen, met en zonder hulpmotortje. Bij een bank houden we weer even pauze. We bevinden ons in de Brabantse Wal, hier is de overgang van de zeepolders en het hoger gelegen “vaste land”. We vervolgen onze wandeling en komen langs bossen en heide.

Als ons pad weer de spoorlijn kruist komen we bij een boerderij die "Hoeve Hildernisse" als naam draagt. Het is een buitendijkse boerderij. Hildernisse was een dorp waarvan de eerste gegevens uit de 11e eeuw stammen. Het dorp werd door de Allerheiligenvloed van 1570 totaal verwoest. De resten schijnen nog onder het slik te liggen. Vanaf hier komen we in een mooi wandelgebied, het pad kronkelt tussen bomen en dan weer langs open velden totdat we bij een uitkijktoren komen die we uiteraard beklimmen.

Hier krijgen we schitterend uitzicht over het Markiezaatmeer. In de verte herkennen we de Kreekraksluizen. Prachtig.

Na dit mooie stukje gaat het richting Heimolen, een klein dorpje dat we al weer gauw verlaten waarna we op een brede boslaan met grote beuken weerszijden lopen. We bevinden ons op het landgoed Groot Molenbeek. Het is herfst, de paden zijn bezaaid met bladeren.

Het speelse komt in Tiny boven! Vol enthousiasme raapt ze bladeren op om ze in de lucht te gooien.

Op het einde van dit gebied steken we een autoweg over en komen we in een ander landgoed: Lievensberg. Hier is het behoorlijk druk, veel gezinnen wandelen over de paden.

Het is een ideale middag om er met de familie op uit te gaan: een stralende zon, fijn temperatuurtje en dan de prachtige kleurwisseling van de bomen. Als we Lievensberg verlaten zijn we gelijk bij het eindpunt van de etappe van vandaag. Bij het Stayokay hostel drinken we nog een kop koffie waarna we met de bus terug rijden naar Bergen op Zoom waar onze auto staat.

Lees verder Bergen op Zoom - Nispen