Bergen op Zoom - Nispen

4 februari 2012

Er zijn alweer 3 maanden verstreken sinds we de laatste keer een etappe van het Grenslandpad liepen. Vol goede moed vertrokken we gisteren richting Roosendaal, ofschoon we eigenlijk toch wel wisten dat het een lange rit zou gaan worden. Inderdaad, in de buurt van Weert begon het te sneeuwen, en dat bleef zo totdat we na 4 uur rijden in Roosendaal arriveerden. Gelukkig zonder averij opgelopen te hebben, maar wel met een chauffeur die vermoeid is van het drukke verkeer (avondspits) en het turen naar de weg om in het goede spoor te blijven. Het avondeten maakt veel goed. We verblijven in Bastion hotel Roosendaal, dicht bij de autoweg maar jammer genoeg iets te ver uit het centrum. Het ziet er allemaal netjes uit, alleen zijn de matrassen naar onze maatstaf iets te zacht en is de douche Italiaans ( dus erg klein). We nemen de trein naar Bergen op Zoom. In onze coupé zit een familie die er met zijn allen op uit gaan: opa met de kinderen en kleinkinderen. Als de trein in Bergen op Zoom stopt gaat opa als eerste de trap af. Maar dat gaat niet al te snel, hij kijkt regelmatig om naar zijn kleindochter. Met als gevolg dat hij te laat op de knop drukt om de deur te openen: de trein zet zich in beweging met een aantal passagiers die er eigenlijk al uit wilden zijn. Met zijn allen stappen we in Kruiningen in Zeeland uit, waar de trein naar Bergen op Zoom voor neus wegrijdt. “Tsja”, zegt Jack, “dit dorp hebben we een tijdje geleden al bezocht”. We moeten wachten op de volgende trein, die volgens planning over een half uurtje moet komen. Maar helaas, de geplande trein komt niet vanwege materiaalpech. Uiteindelijk komen we dan toch in Bergen op Zoom met een stoptrein, waarna we de bus naar Het Stayokay hostel rijden. Het busje heeft nog steeds geen apparaat om met de OV-chipknip in te checken, dus mogen we gratis mee. Twee uur later dan gepland beginnen we aan onze wandeling. Het eerste gedeelte loopt langs de Balse Dreef, maar bij een boerderij gaan we links over het erf en komen we op een zandpad.

Het is een prachtige dag: het zonnetje staat aan een heldere hemel en schijnt over een winters landschap. De velden en weilanden liggen onder een deken van sneeuw, en ook de takken van de bomen zijn ingepakt in witte vlokken.

Het lijkt wel een plaatje uit een sprookje.

Maar er is ook een keerzijde. Als we verder lopen glijdt Tiny plotseling uit. Gelukkig breekt de rugzak haar val en loopt het goed af. Het blijkt dat onder de sneeuw plaatselijk ijs zit, in kuilen en karrensporen in het pad die door de sneeuw niet te zien zijn.

We komen bij de Zoom, een brede beek die zijn oorsprong vindt in België.

We volgen de beek tot bij de Wouwse Plantage waar we in een kroeg iets gaan drinken. Jack koffie en Tiny chocomel. De kwaliteit van de koffie is matig. De Wouwse Plantage is van oorsprong een bos dat in het begin van de 16e eeuw werd aangeplant voor houtproductie. Het uitgebreide landgoed, waar een kasteel op staat maar ook diverse andere interessante gebouwen ( oa jachthuis en houtzagerij) is in particulier bezit.

We vervolgen onze wandeling langs de Zoom ( die even later Spillebeek heet).

We worden vergezeld door een roodborstje die zich telkens verstopt als Jack een foto van hem wil maken. Bij de grens met België gaan we linksaf en passeren aan de Nederlandse kant een mooi landhuis dat Kerckeborch heet. Aan de Belgische zijde wordt geschaatst op een vijver. Iets verder gaat onze verharde weg over in een zandweg die bij grenspaal 241 uit komt. We gaan naar links en steken een paar honderd meter verder een spoorweg over. In de verte zien we de kerktoren van Nispen, waar we een half uurtje later aan komen.

In een rokerig café ( gegarandeerd rookvrij staat op de deur!) houden we even pauze. Daarna lopen we terug naar Roosendaal, toch nog zo’n 5 kilometer.

Onderweg zien we hoe de zon onder een rode gloed onder gaat. Het belooft dus morgen weer een mooie dag te worden.

Lees verder Nispen - Rijsbergen