Geersbroek - Alphen

10 maart 2012

Dit weekend hebben de weergoden goed weer in het vooruitzicht gesteld, en aangezien we geen verplichtingen hebben maken we er een wandelweekend van. Vóór 8:00 u zijn we al op weg naar Alphen, een plaatsnaam waarbij al gauw aan Alphen aan de Rijn wordt gedacht. Maar zover hoeven we niet te rijden. Het dorpje Alphen ligt bij Chaam, bij wielerliefhebbers bekend van de Acht van Chaam.

We parkeren de auto in het dorp bij de kerk, en nemen de bus met lijnnummer (1)32 naar de Geersbroekseweg. Onderweg moet de bus plots stoppen, een politieauto verspert de doorgang. Gelukkig mag de bus over het fietspad verder. Er blijkt een zwaar ongeluk te zijn gebeurd, een kleine auto is nagenoeg total loss, een ander zwaar beschadigd vehikel staat een eind verder. Van inzittenden is niets te bespeuren, hopelijk is het bij materiële schade gebleven, maar die ene auto zag er toch niet goed uit.

Zo om 10:15 u kunnen we aan de wandeling beginnen die eerst door akkerland loopt. Het miezert, en dat is niet prettig.

Het akkerland gaat over in een bosgebied. Sinds we Rijsbergen een paar weken geleden verlieten loopt onze wandeling door de Baronie van Breda, een zogenaamd hertogelijk leengoed dat in de middeleeuwen onderdeel was van het hertogdom Brabant. Het landschap bestaat voornamelijk uit agrarisch gebied en bossen. Veel van die bossen werden aangeplant om stuthout te leveren voor de mijnbouw. Maar daarnaast is er ook nog heidegebied met vennen.

We lopen over een zandweg. Jack moet denken aan een liedje dat zijn peetoom zaliger vroeger altijd op de lagere school voor de klas zong. Althans zo vertelde zijn moeder meerdere keren.

Een karretje over de zandweg reed

De maan scheen helder de weg was breed

Het paardje liep met lusten

‘k wed, dat het zelf zijn weg wel vind

De voerman lei te rusten.

Ik wens je wel thuis, mijn vrind, mijn vrind

Ik wens je wel thuis, mijn vrind.

We bevinden ons in het Prinsenbos, waarschijnlijk genoemd naar de heren van Oranje die ook bossen lieten aanplanten ten behoeve voor jachtterrein. We horen krakende takken, net als of er elk moment een tak kan afbreken en op ons vallen.

Het pad leidt ons naar een grote plas water, het Ossengoor. Op de kaart staat het niet aangegeven als een meer, maar toch zien wij een meer of ven. Het is in elk geval een moerassig gebied.

We gaan verder en komen nu in de Chaamsche Bosschen, wederom een uitgestrekt gebied. Maar ook hier is het moerassig. Op één plek staat het pad helemaal onder water, we zijn genoodzaakt om aan de andere kant van de greppel die langs het pad ligt te lopen.

Om daar te komen moeten we wel even springen. Iets verder moeten we weer terug naar het pad. Maar daarvoor moeten we over de greppel, ook niet zo makkelijk.

Even later bereiken we het Putven, niet zo groot maar wel mooi en we zien hier verschillende watervogels, zoals een meerkoet.

Jack wil persé een foto van het dier nemen, maar dat vergt enig geduld. Uiteindelijk wordt hij toch beloond. Zie het resultaat.

Een eindje verder komen we bij een grote camping, Buitenlust. Tot onze verrassing kunnen we hier koffie met gebak krijgen. De keuze van muziek is hier wat minder, althans niet naar onze smaak: de ene na de andere smartlap komt voorbij, van de Zangeres zonder Naam tot Frans Bauer. Als we de camping verlaten komen we op voornamelijk rechte paden, niet zo afwisselend maar het schiet wel op. We komen in de buurt van Alphen, maar eerst maken we een bocht om het recreatiegebied Het Zand. Een mooi gebied om ’s zomers in het zonnetje te vertoeven met het gezin. Er is water, zand en er zijn speelweides.

Daarna bereiken we snel Alphen, met zijn markante kerktoren.

Ons hotelletje “den Brouwer” ligt pal aan de route. We worden vriendelijk welkom geheten en krijgen een nette kamer. We hebben inclusief diner geboekt, en als we ’s avonds aan tafel gaan krijgen we te horen dat we het diner zelf mogen samenstellen uit de gerechten die op de menukaart staan. Dat is nog eens een verassing!

Uiteraard gaan we met een voldaan gevoel slapen.

Lees verder Alphen - De Tulder