• Geef jezelf de tijd. Het verwerken van een trauma kost over het algemeen veel tijd.

• Sta stil bij je trauma.

• Je wil het liefst gedachten aan de gebeurtenissen wegdrukken, zodat je maar niet de angst en pijn hoeft te voelen. Dit is begrijpelijk, maar dat zorgt niet voor herstel. Laat het trauma tot je doordringen.

• Dit kan bijvoorbeeld door erover te schrijven of het te tekenen.

MIJN 1E KEER IN EEN POLITIECEL > ALKMAAR /

In 1999 of 2000 werd ik een keer opgepakt bij een de brug in Alkmaar vlakbij het politiebureau.

Die vriend van mij had een auto, maar had zijn fiets opgehaald bij de brug.

Echter wist ik dat die fiets van hem was, maar niet helemaal eerlijks verkregen was.

Omdat ik de politie zag en schrok en nogal bang was ben ik toen gaan rennen.

Natuurlijk werd ik toen aangehouden en verhoord, maar omdat ik niet wilde vertellen

wie die vriend was en waar die vriend heen ging of wat we daar aan het doen waren

werd ik na een paar uur weer vrij gelaten, maar ik heb toen toch ruim een paar uur in een cel gezeten.

Dat was mijn 1e keer in een politiecel.

Zelf zag ik dit als een soort signaal van boven omdat ik zelf wel eens wat had gepikt

en voelde dat ik daarvoor gestraft moest worden.

Toch werd ik door de agente gesommeerd om achteruit te rijden.

Ik stond al naast de auto met de agente te praten en was bereid om haar de sleutels van de auto te geven omdat ik zelf geen raad zag hoe ik weg kwam met die auto.

Er stonden veel mensen daar dus de auto werd omringd door mensen.

Ik heb hier zelf een trauma door opgelopen nadat ik met de auto bij de spoorbrug voor een hek stond en niet vooruit en niet achteruit kon, werd ik door een agente gesommeerd om achteruit te rijden, terwijl er een heleboel mensen stonden en ik geen weg terug zag. Op dat moment kwam de brandweerwagen met volle sirenes en toeterend en kon ik met de auto alleen nog maar vooruit toen het hek werd weg gehaald. Echter sprong de agente voor de auto en nadat ik koppeling en gas indrukte om haar duidelijk te maken dat ik voor de brandweerwagen ruimte wilde maken door vooruit te rijden sprong ze opzij en sloeg ze op de auto.Toen ik terug rende om te vragen waarom ze zo deed, was ze niet aanspreekbaar en werd ik in de boeien tegen het hek aangeduwd, daarna heb ik 3 nachten in een cel mogen overnachten en de agente beweerde dat ik een poging tot doodslag had gedaan, maar dat was natuurlijk absurd, want als je de koppeling en gas tegelijk indrukt dan staat de auto stil en maakt de motor alleen een lawaai. Ik snap dat ze geschrokken was, maar ze heeft me daarna nooit een kans gegeven om normaal in gesprek te gaan. Dankzij mijn familie en advocaat kwam ik met een soort waarschuwing er van af, maar ik voel nu nog dat ik toen onrechtvaardig ben behandeld en onterrecht 3 nachten opgesloten heb gezeten. Het bracht me veel verdriet en ook angst en het vertrouwen in de politie is daardoor nooit hersteld.

https://sites.google.com/view/stijn-online/ #stijnonline

Mijn 4e keer in een politiecel > HAARLEM >

Als slachtoffer van een bedreiging en geweld

werd ik aangehouden nadat ik 112 had gebeld in de trein.

Lees het document ... is.gd/19012021

Artikel door Stijn Gabeler uu3.eu 19 Januari 2021 1315 - 2100

Het was op dinsdag 19 Januari 2021 dat ik met Froukje Keuning de trein nam vanaf Alkmaar-Noord naar Haarlem en overstapte in Haarlem om de trein naar Leiden te pakken.

Onze bestemming was een afspraak met Chef Stijn voor een 1e podcast interview voor de website : FreelanceFriends.EU

We vertrokken rond 11h41 vanaf Alkmaar Noord en stapte uit rond 12h30 op spoor 3.

Allebei hadden we een vouwfiets mee, maar omdat het mijn fietsen waren hielp ik Froukje rond 12h37 met de vouwfiets in het treinstel (9480) naar Leiden te zetten.

Er zat een man op een stoel naast zijn fiets. Ik vroeg hem of ik de vouwfiets op de plek in het hoekje mocht plaatsen. Hij reageerde geïrriteerd en sprak in het engels, You irritate me, Fuck you, Fagot.

Op dit moment was ik nog niet bang, maar ik merkte wel dat de man bedreigend en agressief overkwam. Toen hij dicht tegen me aan kwam staan en bleef schelden zei ik: doe niet zo agressief. De man bleef boos en hield geen afstand. Hij riep Put on your facemask. Fagot.

Op dat moment voelde ik de dreiging en hij stopte zijn hand in zijn jaszak waardoor ik dacht dat hij naar een wapen greep. Mijn reactie was dat ik mijn telefoon pakte om mijzelf te verdedigen met de mogelijkheid om bewijsmateriaal te kunnen maken door een foto te maken. Hij riep, geen foto maken maar sloeg eigenlijk direct de telefoon uit mijn handen die achter mij viel op de bankstel waar reizigers in de hal kunnen zitten. Door de klap voelde ik mijn rechter ringvinger en rechterhand, maar de man kwam nogmaals op me af en sloeg me in mijn gezicht.

Door de klap op mijn hand, het vallen van mijn telefoon en de toenadering met een klap in mijn gezicht stak ik mijn been uit om hem op afstand te houden, maar de man greep naar mijn nek. Ik reageerde uit zelfverdediging maar vrij snel had hij mij in een wurggreep.

Mijn geluk was dat ik me met wat judo bewegingen los kon maken.

Nogmaals greep hij naar mijn nek en toen voelde ik de nog verstikkende arm.

Ik strekte mijn arm en strekte mijn hand en rechter wijsvinger uit naar zijn gezicht richting zijn oog.

Op een gegeven moment kon ik bij zijn linkeroog en had ik de kans om een druk uit te voeren op zijn gezicht waardoor de greep om mijn nek losser werd en ik mijzelf eindelijk los kon trekken uit de verstikkende greep.

Wederom had hij zijn arm al bijna om mijn nek.

Ik probeerde zelf een arm-nek klem bij hem terug te leggen en riep LET ME GO. LET GO

Op dit moment had ik iets meer controle over de situatie en kon ik weer iets makkelijker ademhalen.

Op dat moment zag ik 2 mannen in de hal die riepen : STOP en ze probeerden te helpen.

Vrij snel liet ik de man los en probeerde ik uit te leggen dat de man mij had aangevallen.

Ook pakte ik toen mijn telefoon die uit mijn hand was geslagen en ik maakte een 3 tal foto’s van de dader die mij zowel fysiek had aangevallen alsmede verbaal had bedreigd en geïntimideerd.

Ik besloot toen om 112 te bellen, omdat de man bleef schreeuwen en schelden en zich agressief bleef uiten richting mij. Ik voelde me toen angstig en mishandeld. Voor mij was het duidelijk dat de man mij had bedreigd en aangevallen.

Telefonisch vertelde ik de alarmcentrale in welke treinstel ik zat, hoe de man eruit zag en hoe de situatie was. Toen kwam er een conducteur en een man met een geel hesje die hielpen om met de man te praten, maar de man bleef schreeuwen. Na een paar minuten kwamen we bij het station Heemstede-Aerdenhout aan waar de politie ons verhoorde.

Toen ik de agent mijn verhaal vertelde vroeg de agent of ik een aanklacht in wilde dienen of dat ik het hier bij zou willen laten. Ik zei dat ik de man graag zou willen aanklagen vanwege de geweldpleging en bedreigende gedrag en mishandeling die hij mij had aangedaan. Ik vertelde dat hij de 1e klap had gegeven en was begonnen met schelden en schreeuwen. Ook zei ik dat ik niet begreep dat ik zelf graag mee ging voor een verhoor ondanks het feit dat Froukje verder zou reizen met de trein richting Leiden.

De agent zei dat ik dan zelf ook mee zou moeten maar dat ik dan aangehouden was, want de man die mij had aangevallen zou een aanklacht tegen mij indienen van mishandeling.

Ik zei dat dit absurd was. Ik had gebeld met 112 om de melding te doen. Ik was geslagen en werd gediscrimineerd door de man met een woord zoals fagot, maar de agent zei. Dit gaat nu eenmaal zo.

Ik was rustig. Ging mee met een een arrestatiebusje, waar ik direct werd gevraagd om mijn telefoon in mijn tas te doen. Toen besefte ik dat ik gearresteerd was en het nog best een tijdje kon duren voordat ik mijn verhaal zou kunnen doen en vrij zou komen.

Wat ik niet had gedacht is dat ik pas om 15h30 mijn advocaat zou kunnen spreken.

Na ruim 2 uur in een lege cel met geen schoenen aan en niets om handen behalve 2 rollen toiletpapier, 3 lege bekertjes, de toegang tot een wc, water, een tafel en stoel en een bed met een plastic matras en kussen.

De cel was koud en kil, het was stil en ik had tijd om na te denken.

Ik voelde mijn hoofd en de hoofdpijn van de klap. Ik voelde mijn hand en de pijn van de klap op mijn vinger en hand, ik voelde mijn nek en armen, mijn benen deden pijn.

Na een tijd zitten in heel fel licht en wat water drinken besloot ik om te gaan liggen op de matras.

Toen ik rond 15h30 mijn advocaat had gesproken moest ik nog 90 minuten wachten voordat het 1700 was. Op dit moment kreeg ik een veganistische magnetron menu. De warmte van de maaltijd hielp een beetje maar ik voelde me verdrietig, verward, en vooral onbegrepen.

Pas rond 19h00 kwam de recherche Frank … die vertelde dat hij het heel druk had die dag en net uit Zandvoort kwam en nog niet had gegeten. De computers deden even niets.

Telefonisch legde hij contact met mijn advocaat

https://www.kalbfleisch.nl/mw-mr-r-bleijendaal/ Mw. Mr. R. Bleijendaal

Tel: 023-5325177 E-mail: rbleijendaal@kalbfleisch.nl

Rond 20:05 hadden we het verhoor afgerond.

Ik werd terug in de cel gezet en moest wachten op een uitspraak van de officier van justitie.

Dit duurde tot 2100. Rond 21h05 stond ik buiten bij het politiebureau met mijn spullen.

Ik haastte mij naar het perron en ging met de trein van Haarlem naar Heemstede-Aerdenhout om mijn fiets weer op te halen. Daarna ben ik met de trein weer naar Haarlem gereisd en terug naar Alkmaar om naar huis te fietsen.

Initiated by Stichting GODOGOOD.EU , UU3.EU - 3NO.ONE - WhoWhat.EU

Verder verloop:

een klacht indienen tegen de man.

Hulp zoeken via :

info@fondsslachtofferhulp.nl

https://slachtofferwijzer.nl/naaste/mishandeling/

Writing articles can be easy, simple and smart.

verder / later meer over : auto ongelukjes, fietsen en vallen, stoten, vallen en opstaan, pech, stomiteiten, foutjes ... stress,spanning en zorgen verwerken ...

reddingsacties ? / hulpverlening? / noodhulp? / goede doelen en steun projecten?