Antena Dual-Element Wideband Dipole (DEWD), czyli dwuelementowy, szerokopasmowy dipol, została wynaleziona przez Nikolaya Kudryavchenko, UR0GT (SK). Oryginalna antena została zaprojektowana dla pokrycia całego pasma 80 m z bardzo małym współczynnikiem SWR.
Antena składa się z dwóch równych, równoległych przewodów przesuniętych względem siebie. Te równoległe przewody są połączone ze sobą krótkim prostopadłym odcinkiem przewodu z punktem zasilania anteny umieszczonym w jego środku. Geometria i wymiary DEWD pokazane są poniżej.
Poniżej przedstawiono wykres współczynnika SWR jaki był opublikowany przez UR0GT na forum CQHAM.RU. Kliknij tutaj, aby zobaczyć jego oryginalny post.
Jak widać, DEWD zapewnia bardzo niski SWR w całym paśmie 80 m. Antena została zamodelowana z przewodem miedzianym o średnicy 2 mm.
Kliknij tutaj, aby ściągnąć zestaw modeli tej anteny.
Możliwe jest przeprojektowanie DEWD dla pokrycia pasma 75/80 m (3,5-4 MHz). L.B. Cebik, W4RNL (SK), zrobił to i zaprezentował wymiary w rozdziale 12 książki "Antennas: Wideband & Broadband, Volume 2" (opublikowanej przez antenneX Online Magazine).
Kliknij tutaj, aby ściągnąć zestaw modeli tej anteny.
Zasymulowałem oba projekty i oto, co otrzymałem. Najpierw oryginalny projekt UR0GT - DEWD na pasmo 3,5-3,8 MHz.
Zysk DEWD w wolnej przestrzeni wynosi 1,77-1,8 dBi, czyli ułamek decybela mniej niż zysk dipola. To bardzo niewielka cena za tak doskonały wykres SWR.
Wykres dla wersji W4RNL dla zakresu 3,5-4 MHz wygląda jak niżej.
Choć zastosowałem dokładnie te same wymiary, jakie L.B. Cebik podał w swoim artykule, uzyskałem nieznaczne przesunięcie w stronę wyższych częstotliwości. Jakieś 10 kHz. Najprawdopodobniej stało się tak z powodu innej segmentacji. Niemniej, różnica była tak niewielka, że nie próbowałem zmieniać modelu, aby powtórzyć dokładnie wyniki W4RNL. Zysk anteny mieścił się w granicach 1,74 do 1,81 dBi w całym zakresie 3,5-4 MHz.
Charakterystyka promieniowania obu wersji anteny była taka sama jak zwykłego dipola i prawie nie było różnicy przy ustawieniu anteny w płaszczyźnie poziomej i pionowej (różnica w zysku < 0.05 dB). Oczywiście antena zorientowana w płaszczyźnie poziomej stawia mniejszy opór wiatrowi.
Poniżej pokazana jest krótsza wersja DEWD na zakres 3,5-3,8 MHz także zaprojektowana przez UR0GT. Jej dłuższe ramiona zostały zagięte do środka anteny.
I wykres SWR tej wersji.
Wersja pozaginana DEWD jest krótsza od wersji podstawowej o 3,36 m za cenę tylko nieznacznie wyższego SWR i niższego zysku (1,72-176 dBi). Antena została zamodelowana z przewodami miedzianymi o średnicy 2 mm.
Kliknij tutaj, aby ściągnąć zestaw modeli tej anteny.
Jedną z anten cierpiących na wąskie pasmo jest przerwana pętla kwadratowa. Możecie kojarzyć tę antenę w jej wersji wielopasmowej jako Cobweb. Zmodyfikowałem pętlę korzystając z idei DEDW i oto, co otrzymałem.
Porównałem wykresy SWR anteny DEWC z klasycznym Cobwebem na pasmo 20 m (przerwana pętla 2,6 x 2,6 m).
Jak widać, poprawa wykresu SWR jest bezdyskusyjna. Równocześnie, charakterystyka promieniowania nie pogorszyła się, a nawet uległe lekkiej poprawie.
Prawdopodobnie nie da się stworzyć pięciopasmowej wersji DEWC. Próbowałem, ale nie powiodło mi się. Interakcje między elementami były zbyt silne. Próbowałem także wersję z przekaźnikami, ale to tez nie zakończyło się sukcesem.
Niemniej, nawet jako antena jednopasmowa, DEWC może być uznana za interesującą prawie dookólną antenę z polaryzacja poziomą. DEWC jest znacznie mniejsza od anteny Turnstile. DEWC na pasmo 40 m powinna być wykonalna, nie wspominając o wyższych pasmach.
Kliknij tutaj, aby ściągnąć zestaw modeli tej anteny.
W przypadku kwadratowej pętli o obwodzie wynoszącym jedną długość fali nie ma wielkiej potrzeby ulepszać jej szerokości pasma. Chciałem jednak sprawdzić, czy pomysł UR0GT można też zastosować do kwadratowych pętli. Wykonałem model dla pasma 14 MHz. Zwykły Quad na to pasmo wykonany z przewodu miedzianego o średnicy 2 mm powinien mieć wymiary 5,58 x 5,58 m i powinien być zasilony ze źródła o impedancji 112 omów.
DEWQ wygląda natomiast tak, jak na rysunku poniżej i jest zasilany źródłem o impedancji 50 omów.
Uwaga: górna zwora nie jest w osi symetrii anteny, ale jest przesunięta w bok o 0,6 m. Bardzo podobne wyniki otrzymuje się jeśli zarówno górną jak i dolną zworę przesuniemy w bok o 0,3 m. Poniżej przedstawiono wykresy SWR dla zwykłego quada i DEWQ.
Jeśli porównany szerokości pasma dla SWR<1,5:1, to DEWQ ma znaczną przewagę. Charakterystyka promieniowania tej anteny jest nieznacznie skoszona z powodu braku pełnej symetrii, ale jest to pomijalnie mało (parę stopni). Zysk DEWQ jest mniejszy o 0,3 dB w porównaniu ze zwykłą pętla kwadratową.
Kliknij tutaj, aby ściągnąć zestaw modeli tej anteny.
Kolejnym logicznym krokiem było sprawdzenie, czy idea dual-element może coś poprawić w 2-elementowym Cubical Quada. Przygotowałem taki model, ale nie zauważyłem niczego interesującego. Osiągi takiej anteny były bardzo zbliżone do tradycyjnego Cubical Quada. To samo stało się z 2-elementową Yagi - zastosowanie pomysłu UR0GT nie ulepsza jej.