Anteny EFDA (End-Fire Doublet Array) są trochę podobne do BDA. Również składają się z równych i równoległych elementów, ale punkt zasilania nie jest w nich umieszczony w środku całej anteny, ale w środku skrajnego (tylnego) elementu. Jej charakterystyka promieniowania zmienia się od prawie dwukierunkowej do jednokierunkowej wraz ze wzrostem częstotliwości. Osiągi anten EFDA są lepsze od anten BDA.
To najprostsza forma EFDA, a mimo to, ma zaskakująco dobre parametry. Antena jest raczej dwukierunkowa jak dipol, ale w miarę wzrostu częstotliwości zaczyna lekko przekształcać się w antenę jednokierunkową. W paśmie 10-metrowy ma stosunek zysku przód/tył na poziomie 4,5 dB.
Kliknij tutaj, aby ściągnąć zestaw modeli tej anteny.
Jeden element więcej, a SWR i zysk antenowy polepszają się.
Kliknij tutaj, aby ściągnąć zestaw modeli tej anteny.
Kolejny dodany element i SWR spada poniżej 2,4:1. Taka antena może być podłączona do nadajnika nie wyposażonego w tuner antenowy. Na końcu kabla przy nadajniku można oczekiwać SWR niższego niż 2:1.
Kliknij tutaj, aby ściągnąć zestaw modeli tej anteny.
Ta antena jest nieco mniejsza niż wersja 4-elementowa, a jednocześnie ma troszkę lepsze osiągi. Dzięki niskiemu SWR także nadaje się do współpracy z nadajnikami bez tunera antenowego.
Kliknij tutaj, aby ściągnąć zestaw modeli tej anteny.
Jeśli do 2-elementowej EFDA opisanej powyżej dodamy elementy zbiegające się na końcach, powstanie bardzo interesująca antena. Ma ona dwukierunkową charakterystykę promieniowania w paśmie 20 m, zmieniającą się stopniowo na w pełni jednokierunkową w paśmie 10 m. Jej zysk jest równy dipolowi w paśmie 20 m i 2-elementowej Yagi w paśmie 10 m!
Kliknij tutaj, aby ściągnąć zestaw modeli tej anteny.
Jeśli podstawowa antena EFDA jest dla nas zbyt długa, można ja zmodyfikować poprzez zagięcie do wewnątrz końcówek elementów. W ten sposób możliwe jest uzyskanie długości 8 metrów. Osiągi nieco ucierpią, ale nadal będą akceptowalne.
Kliknij tutaj aby ściągnąć modele tej anteny.
Antenę EFDA można zrobić jeszcze krótszą. Możliwe jest skrócenie jej do 7 metrów przy pewnym pogorszenie osiągów. Będziemy musieli zaakceptować SWR do 4.1:1 w punkcie zasilania anteny (co przekłada się w typowych przypadkach na SWR < 3:1 przy "nadajnikowej" końcówce kabla koncentrycznego). Zmniejszenie wymiarów osłabi także nieco zysk anteny, ale wciąż osiągi EFDA będą tylko nieco gorsze od półfalowego dipola (-1.1 ... +0.1 dB).
Na rysunku poniżej przedstawiono nie tylko rozmieszczenie przewodów antenowych, ale także pomysł konstrukcyjny anteny. Zielona ciągłe linie reprezentują tyczki z włókna szklanego, natomiast zielone linie przerywane - nieprzewodzące linki napinające. Taka konstrukcja będzie bardzo lekka i możliwe będzie zastosowanie jej na maszcie teleskopowym
Kliknij tutaj aby ściągnąć modele tej anteny.