Pętla SFP i układ dwóch dipoli z zagiętymi końcami są elektrycznie równoważne. Ale to nie wszystko.
Jeśli dobierzemy impedancję falową linii długich (300, 450, 600 omów) możemy osiągnąć inną impedancję wejściową anteny. Także długość tych linii ma na to wpływ.
Kolejnym interesującym faktem jest to, że można albo skorzystać z rezonansu o niskiej impedancji na 11,8 MHz, albo z rezonansu o wysokiej impedancji na 16,1 MHz (por wykres |Z|/Faza pętli SFP). Trzy powody przemawiają za wyborem rezonansu o wysokiej impedancji:
moduł i faza impedancji zmieniają się łagodniej wokół tej częstotliwości, co powinno ułatwić osiągnięcie szerokiego pasma pracy,
impedancja ta jest relatywnie niska (około 760 omów) i wydaje się możliwe jej dalsze obniżenie przez dobór linii długich,
zysk anteny jest większy przy rezonansie wysokoimpedancyjnym niż przy niskoimpedancyjnym (3,75 dBi wobec 2,92 dBi)
Jest też i jedna wada takiego wyboru. Dla tej samej częstotliwości pracy, wymiary pętli musza być większe. Mino tej wady, pozostałem przy opcji rezonansu wysokoimpedancyjnego i udało mi się zaprojektować 5-pasmowy SFP cubical quad.
5-pasmowy
SFP c
ubical q
uad
Antena wygląda jak niżej.