Җирдә безне йөрткән кайгылар бар.
Җирдә безне көткән шатлык бар.
Җирдә кыш бар.
Сукмакларны күмеп,
Яусын өчен ишеп ап-ак кар.
Эз калмасын өчен кемнәрдәндер.
Ә кемнәндер - калсын өченгә.
Җирдә исәбе юк юаныч бар.
Һәм аяныч.
Җитә кешегә.
Җирдә безне көткән язмышлар бар.
Ялгышлар бар.
Булмый аларсыз.
Җирдә кыш бар.
Ыжгырырга шашып:
- Олы юлмы? Бәлки, табарсыз...
Эзләгәнне, бәлки, табарбыз да.
Эзләмәгән - үзе табылыр.
Җирдә без бар.
Без - табышмак әле -
Җаваплары карга язылыр...
Кубарылып, аннан очар - Илгә...
Бурый-бурый-бурый
Җанны кар...
Кай фасылда яуса да ул карлар,
Син... үзеңә юлны табып ал!
...Кышкы дөнья буйлап
Киләм атлап.
Хәтерең, дип, истән җуймасын:
Кайда салсаң, шунда нигезең бар,
Кайда сүтсәң, шунда җыясың.