Οι μαθησιακές εμπειρίες που λαμβάνουν χώρα στην τάξη πρέπει να είναι ελκυστικές, ποικίλες, διαβαθμισμένες ως προς τη δυσκολία και προσβάσιμες στους περισσότερους μαθητές. Πρέπει να προάγουν την ικανότητα να μαθαίνει κανείς μόνος του και να εργάζεται σε ομάδα.

Το διδακτικό προσωπικό, ξεκινώντας από τις πληροφορίες που έχει για τις προηγούμενες γνώσεις των μαθητών, παρουσιάζει δραστηριότητες που προσελκύουν το ενδιαφέρον τους, και που μπορούν να συσχετιστούν με προηγούμενες εμπειρίες. Είναι σημαντικό αυτές οι εμπειρίες να λαμβάνουν χώρα σε ένα περιβάλλον συμμετοχής και δραστηριότητας που περιλαμβάνει παιχνίδι και απευθείας εξερεύνηση. Αυτό κάνει τις δραστηριότητες πιο ελκυστικές και δίνει τη δυνατότητα στα παιδιά να δημιουργήσουν ουσιαστικές σχέσεις. Απαιτείται ευελιξία και δυνατότητα προσαρμογής στους ρυθμούς μάθησης.

Υπό αυτή την έννοια, οι εκπαιδευτικοί εκμεταλλεύονται καταστάσεις που προκύπτουν στην τάξη για να πραγματοποιήσουν δραστηριότητες ανάγνωσης, τροποποιούν τον προγραμματισμό της τάξης καθ' όλη τη διάρκεια του μαθήματος με βάση τις ανάγκες των μαθητών και διευκολύνουν τον προγραμματισμό πιο σημαντικών και παρακινητικών δραστηριοτήτων ανάγνωσης με βάση τα θέματα που έχουν συζητηθεί στην ολομέλεια.

Οι μεθοδολογικές κατευθυντήριες γραμμές βοηθούν τόσο στο στάδιο της πρώιμης παιδικής ηλικίας όσο και στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση ώστε ο προγραμματισμός να διεξάγεται με μια καθολική προσέγγιση στον οποίο να υπάρχουν δεσμοί μεταξύ των διαφορετικών τομέων του προγράμματος σπουδών, μέσω εργασιών που προκύπτουν από το ενδιαφέρον αγοριών και κοριτσιών. Όσον αφορά τις μαθησιακές εμπειρίες, οι εκπαιδευτικοί εστιάζουν σε δραστηριότητες όπως ο εντοπισμός των βασικών ιδεών, η ταχύτητα ανάγνωσης, η ανάλυση του περιεχομένου του κειμένου και η προώθηση της δημιουργικότητας ως επί το πλείστον. Όσο για τις δραστηριότητες που σχετίζονται με την ανάλυση του περιεχομένου του κειμένου που διαβάζουν, τονίζουν τη σύνδεσή τους με τη μεγαλόφωνη ανάγνωση. Εδώ τονίζεται η ανάγκη οργάνωσης δραστηριοτήτων που επιτρέπουν στους μαθητές να εντοπίσουν την κεντρική ιδέα, να αναλύσουν και να εκφράσουν ιδέες ενώ βοηθούν στον εντοπισμό των κύριων και δευτερευόντων χαρακτήρων ενός κειμένου. Οι ερωτήσεις μπορούν να τεθούν πριν, κατά τη διάρκεια ή/και μετά την ανάγνωση ενός κειμένου.

Σχετικά με την οργάνωση των μαθητών, οι εκπαιδευτικοί δείχνουν σαφή προτίμηση στην πραγματοποίηση των δραστηριοτήτων ατομικά ή σε μεγάλη ομάδα. Τέλος, προτείνεται να εφαρμόζονται τεχνικές ανάγνωσης σε μικρές ομάδες, π.χ. προφορικές δραστηριότητες όπως η συζήτηση και ο σχολιασμός ενός κειμένου.

1. Αναδυόμενο (3-6).

2. Αρχικό (6-9).

3. Προχωρημένο (9-12).