Embedded Files
when inter turns out to be super: hazing
when inter turns out to be super: hazing
A "recent text" regarding a "recent" phenomenon. Desiderius Erasmus in De pueris instituendis around 1530
The first to go to school have to endure hazing, an ugly name for an ugly habit.
A freeborn boy is sent to school to learn the liberal arts.
But what inhumane humiliations [illiberales contumeliae] await him by way of initiation!
First they smear his chin as if to shave him; urine is used, or if possible even dirtier junk. That fluid is pushed into his mouth; he must not spit it out.
He is mercilessly beaten, supposedly to lose his last baby teeth.
Sometimes he gets a few more gulps of vinegar or brine, or whatever youngsters like in their unhinged brutality. Naturally, the game begins with a mandatory oath that he will obey his tormentors through thick and thin.
Finally, he is lifted off the ground and slammed against a door with his back like a battering ram, as often as the others see fit. The result of that rough ceremony is often a fever or incurable back pain.
And, of course, that tasteless jesting ends in a drunken party.
With such starting rituals, the study in the liberal arts [artes liberales] begins.
Those kinds of initiation rites befit…not a boy destined to serve the Muses and the Graces.
I can't believe liberal arts students behave like this, but it's even more incredible that the supervising teachers [Erasmus uses the term moderators] accept that kind of behaviour!
The stupidity, as scandalous as it is cruel, is tolerated under the guise of habits, as if an abominable habit were anything other than ingrained evil, which must be eradicated with all possible effort as it spreads further and further.
en dan is inter plots super: ontgroening
en dan is inter plots super: ontgroening
quando inter se torna super: praxes
quando inter se torna super: praxes
Een "recente tekst" over een "recent" fenomeen.
Desiderius Erasmus in De pueris instituendis rond 1530
Wie voor het eerst naar school gaat, moet worden ontgroend, een lelijke naam voor een lelijke gewoonte.
Een vrijgeboren jongen wordt naar school gestuurd om de vrije kunsten te leren.
Wat voor onmenselijke vernederingen [illiberales contumeliae] staan hem echter niet te wachten bij wijze van inwijding!
Eerst smeren ze zijn kin in als om hem te scheren; hierbij wordt urine gebruikt, of zo mogelijk nog viezere troep. Dat vocht wordt in zijn mond geduwd; hij mag het niet uitspuwen. Hij wordt onbarmhartig afgeranseld, zogezegd om zijn laatste melktanden kwijt te raken.
Soms krijgt hij nog enkele teugen azijn of pekel te slikken, of wat jongeren maar leuk vinden in hun losgeslagen brutaliteit.
Vanzelfsprekend begint het spelletje met een verplichte eed dat hij zijn kwellers door dik en dun zal gehoorzamen.
Tot slot wordt hij van de grond getild en met zijn rug als stormram tegen een deur gebeukt, zo vaak het de anderen goeddunkt. Het gevolg van die ruwe ceremonie is vaak een koortsaanval of ongeneeslijke rugpijn.
En natuurlijk loopt die smakeloze grappenmakerij uit op een dronkemanspartij.
Met zulke startrituelen begint dan de studie in de vrije kunsten [artes liberales].
Dat soort initiatieriten passen ... niet een jongen die is voorbestemd om de Muzen en de Gratiën te dienen.
Niet te geloven dat leerlingen in de vrije kunsten zich zo gedragen, maar het is nog ongelooflijker dat de begeleidende docenten [moderatores] dat soort gedrag accepteren!
De even schandalige als wrede domheden worden onder het mom van gewoonten gedoogd, alsof een afschuwelijke gewoonte iets anders is dan ingeworteld kwaad, dat met alle mogelijke moeite moet worden uitgeroeid omdat het steeds verder om zich heen grijpt
Um "texto recente" acerca de um fenómeno "recente"
Desiderius Erasmus em De pueris instituendis por volta de 1530
“Quem chega pela primeira vez na escola tem que ser praxado, um nome feio para um hábito feio.
Um menino nascido livre é enviado à escola para aprender artes liberais.
Mas que humilhações desumanas [illiberales contumeliae] o aguardam como forma de iniciação!
Primeiro eles esfregam-lhe o seu queixo como se fossem fazer a barba; é usada urina ou, se possível, lixo ainda mais sujo. Esse fluido é colocado na sua boca; ele não o pode cuspir.
Ele é espancado sem piedade, supostamente para perder os seus últimos dentes de leite.
Às vezes, ele recebe mais alguns goles de vinagre ou salmoura, ou o que quer que os jovens gostem de esse lembrar na sua brutalidade desequilibrada.
Naturalmente, o jogo começa com um juramento obrigatório de que ele obedecerá aos seus algozes, apesar de tudo. Finalmente, ele é levantado do chão e jogado contra uma porta com as costas como um aríete, tantas vezes como os outros considerarem adequado. O resultado dessa cerimónia rude costuma ser uma febre ou uma dor incurável nas costas.
E, é claro, aquela piada de mau gosto termina numa festa de bebedeira.
Com esses rituais iniciais, começa o estudo das artes liberales.
Esses tipos de ritos de iniciação não são adequados para um menino destinado a servir as Musas e as Graças. É inacreditável que os alunos em artes liberales se comportem assim, mas é ainda mais incrível que os professores supervisores [Erasmus usa o termo moderadores] aceitem esse tipo de comportamento!
A estupidez, tão escandalosa quanto cruel, é tolerada sob o disfarce de hábitos, como se um hábito horrível fosse outra coisa senão um mal arraigado, que deve ser erradicado com todo o esforço possível porque constatamos que se espalha mais e mais.”
Page updated
Google Sites
Report abuse