Deze week was zeker een ervaring, maar ik heb wel een idee van wat ik wil doen.

Ik ga deze module bezig met worldbuilding. Om deze reden heb ik deze week mijn manier van werken op een andere manier benaderd en daarbij een belangrijke ontdekking gedaan: mijn werk proces is net zo belangrijk, misschien zelfs belangrijker, als het eindresultaat, Waar ik normaal gesproken vanuit personages werk, heb ik nu bewust gekozen om eerst de wereld op te bouwen. Dit voelde in eerste instantie een beetje ongemakkelijk aangezien ik normaal gesproken start vanuit de motivaties van personages. Nu richtte ik mij op thema's zoals tijdperken en geschiedenis. Die verschuiving in focus was wennen, maar het hielp me inzien dat worldbuilding niet alleen een hulpmiddel is, maar juist een essentieel onderdeel van het verhaal. 

Tegelijkertijd merkte ik ook al snel hoe groots zo'n proces aanvoelt. Ik heb nu een idee, een wereld waarin vallende sterren een fortuin waard zijn en piraten strijden om de buit, maar ik heb nog helemaal geen idee waar het naartoe zal gaan. Dit brengt een beetje onzekerheid met zich mee, want hoe weet ik nou of ik de goede kant op ga?
Maar juist doordat we deze module meer tijd krijgen, kan ik dit proces omarmen in plaats van snel tot een eindwerk proberen te komen. Onderzoek hoeft niet een obstakel te zijn dat ik zo snel mogelijk moet overwinnen in mijn werkproces.

Met deze realisaties ben ik verder gegaan met mijn wereld. Ik heb een mindmap gemaakt met mogelijke richtingen en aspecten die ik kan verkennen, en hoewel het nog vaag is, voelt het wel goed om op deze manier te werken.
Het meest motiverende, is dat ik dit keer niet van deadline naar deadline hoef te rennen, maar juist de ruimte heb om de tijd te nemen. Ik kijk daarom erg uit naar de komende weken en ben erg benieuwd wat ik kan bedenken. Ik heb echt geen idee wat ik nou precies aan het bouwen ben, maar daar zit juist de lol in van deze module.

Deze week draaide alles om onderzoek doen, en ik merkte al snel hoe dit mijn manier van werken beïnvloedde. Waar ik normaal gesproken de neiging zou hebben om snel over de informatie heen te gaan, probeerde ik nu bewuster de diepte in te duiken. Mijn focus lag vooral bij schepen, een onderwerp waar ik eerder nog nooit aandacht aan had besteed, maar dat onmisbaar is voor mijn verhaal. Wat begon als een praktisch onderzoek naar de bouw en functie van schepen, groeide al snel uit tot een inzicht in hoe scheepvaart verweven is met sociale structuren, handel en macht.

Dit besef veranderde mijn kijk op worldbuilding. Elk schip heeft zijn eigen kenmerken en vertelt een verhaal in zowel functie als ontwerp. Dit is toepasbaar op de bredere wereld die ik aan het bouwen ben. Als ik een geloofwaardige setting wil neerzetten, kan ik niet zomaar elementen toevoegen zonder hun context te begrijpen. Mijn onderzoek naar de scheepvaart van de 18e eeuw hielp me dus niet alleen bij het opbouwen van mijn wereld, maar toonde ook aan hoe feit en fictie met elkaar verweven kunnen worden.

Dit idee van loslaten en ontdekken kwam ook terug in de workshop die ik met mijn groepje had gegeven deze week. Ons doel was om mensen aan te moedigen minder na te denken voordat ze starten met maken. Dit sluit goed aan bij hoe ik deze module probeer aan te pakken. Wat ons verraste, was hoe snel de deelnemers aan de slag gingen. Wij hadden verwacht dat ze meer tijd nodig zouden hebben om op gang te komen, maar juist doordat ze zich volledig overgaven aan het proces, ontstonden er al snel spontane en onverwachte resultaten. Dit bevestigde heel erg hoe waardevol het is om de controle soms los te laten en open te staan voor nieuwe uitkomsten.
Dit kwam ook naar voren in de filosofieles over het Schip van Theseus. Dit gedachte-experiment stelt de vraag of een schip waarvan elk onderdeel is vervangen, nog steeds hetzelfde schip is. Dit principe deed me denken aan mijn eigen proces. Hoeveel mag ik aanpassen voordat mijn proces niet meer als mijn eigen voelt? En hoe blijft de kern van mijn project overeind, zelfs als ik steeds elementen aanpas. Dit hiep mij een inzicht geven dat verandering een erg belangrijk onderdeel is van creativiteit.

Ik begon mij steeds zekerder te voelen over mijn project. Ik dook opnieuw mijn collectie kunst boeken in en wat hieruit vooral naar voren kwam, is dat een duidelijke setting het proces een stuk makkelijker maakt. Dit bracht me bij een concretere richting: ik besloot mijn verhaal te laten afspelen in de 18e eeuw in Nederland.
Vanuit daar ben ik onderzoek gaan doen naar schepen en architectuur uit die tijd. Daarnaast heb ik plannen gemaakt om een dag in Amsterdam door te brengen, oude gebouwen te schetsen en langs het Scheepvaartmuseum te gaan. Dit voelt als een logische volgende stap om mijn onderzoek tastbaarder te maken en een beter idee te krijgen van de details waarover ik heb gelezen.

Wat ik deze week vooral heb opgestoken, is hoe belangrijk het is om onderzoek niet te zien als een verplichting, maar als bouwsteen van mijn werk. Elk element dat ik heb onderzocht draagt op zijn eigen manier bij aan een meer overtuigende wereld. Door de balans te vinden tussen gestructureerd onderzoek en spontane creativiteit krijg ik steeds meer grip op mijn project zonder het idee te hebben dat ik alles al moet weten.

Deze week stond voor mij vooral in het teken van het toepassen van mijn onderzoek. Na een week van onderzoek was ik toe aan mijn opgedane kennis in mijn werk te verwerken. Ik heb het Scheepvaartmuseum in Amsterdam bezocht en ben door de stad gaan lopen om gebouwen te tekenen. In het museum was het soms wat lastig om goed te tekenen door de drukte, maar ik had ook genoeg foto's gemaakt om later als referenties te kunnen gebruiken. Er zijn zeker nog verbeterpunten in de schetsen, vooral in mijn schepen en het perspectief, maar het proces zelf gaf me vertrouwen.

De schepen die ik tekende zijn schepen die in Nederland werden gebruikt rond de 1700's. Mijn wereld wil ik alleen niet exact hetzelfde maken als Nederland in die tijd. De komende week wil ik daarom dus de elementen die ik tot nu toe heb onderzocht een nieuwe draai geven, zodat ze passen binnen mijn wereld. 

Tijdens deze week waren we ook weer verder gegaan met de workshops, waarvan ik in twee rondes zat gericht op intuïtie en dromen. De workshop over intuïtie vond ik erg interessant. Het ging erom niet te veel na te denken, maar gewoon te reageerde op wat je voelde. Hierin hebben we met verschillende mediums gewerkt waaronder papier en stiften maar ook klei. Dit zorgde voor een dynamisch en verassend resultaat dat van te voren niet te voorspellen was.

Deze week hebben we ook de Gestalt-theorie besproken die vooral gericht is op de manier waarop mensen de wereld waarnemen. Hoe we de wereld in zijn geheel waar nemen in plaats van afzonderlijke delen. Deze theorie heeft me geholpen om na te denken over hoe ik mijn werk organiseer. Het liet me inzien dat niet alleen de details van mijn werk belangrijk zijn, maar ook hoe alles samenkomt om een geheel te vormen. Dit is erg belangrijk voor mijn project aangezien elk element in mijn wereld moet bijdragen aan de grotere structuur en visualisatie van de wereld die ik aan het creëren ben.

Wat ik deze week vooral heb geleerd is dat de brug tussen theorie en praktijk erg belangrijk is voor mijn proces. Het onderzoek dat ik heb gedaan naar scheepvaart en architectuur heeft me niet alleen geholpen om mijn technische kennis uit te breiden, maar heeft ook mijn vertrouwen vergroot. In plaats van me af te vragen of ik wel goed bezig was, was ik trots op wat ik aan het maken was omdat het is gebaseerd op onderzoek en kennis. Ook heeft het de drempel verlaagd om daadwerkelijk te beginnen aan werk maken.

Na mijn tripje in Amsterdam ben ik gaan na denken over hoe fictie en feit zich tot elkaar verhouden in mijn werk. Het historische onderzoek heeft de structuur en context gegeven die ik nodig heb om een geloofwaardige wereld te maken, maar ik wil ook ruimte maken voor mijn eigen fictieve invullingen. Dit is wat worldbuilding voor mij inhoud. het combineren van realistische elementen om een geloofwaardige wereld neer te zetten, maar ook vrij genoeg kunnen blijven om te experimenteren en nieuwe ideeën te verkennen. Door een combinatie van de twee wil ik een wereld maken die zowel vertrouwd als verrassend is.

Het onderzoek is dus niet alleen een hulpmiddel geweest, maar heeft me er ook voor gezorgd dat ik mijn creatieve keuzes kan onderbouwen en dat vind ik erg belangrijk. Ik kijk uit naar waar ik volgende week mee op weet te komen.

Deze week viel tegen. Ik had me voorgenomen om veel werk te maken, maar de inspiratie was ver te zoeken. Het voelde alsof ik vastzat, en ik weet eigenlijk niet waar het vandaan kwam aangezien ik erg lekker op dreef was. Het kan dat ik teveel van mezelf verwachtte en dat na een periode van veel onderzoek ik het gevoel had dat ik echt iets 'waardevols' moest produceren. In plaats van lekker te schetsen zonder verwachtingen, voelde het alsof ik iets belangrijks moest maken, wat zorgde voor blokkades.

Een ander aspect kan zijn dat ik geen duidelijk einddoel voor mezelf heb deze module. Toch ben ik overtuigd dat ik niet in deze dip ga blijven hangen. Volgende week hebben we Playgrounds, wat altijd weer voor nieuwe inspiratie zorgt. En eerlijk gezegd heb ik wel vaker even een dipje tussen door dus dit zal wel niet anders zijn.

Het enige moment deze week waarop ik wel wat heb gemaakt, was tijdens het bezoek aan het Kröller-Müller Museum. Ik heb wat schepen getekend, niet veel, maar toch beter dan niets. In het museum was ik vooral te vinden bij de schilderijen waarin de toets duidelijk zichtbaar is. Ik kon echt eindeloos blijven kijken naar die werken. Ondanks het gebrek aan inspiratie in de rest van de week heb ik erg genoten van het museum.
Ik denk dat daar ook wel een beetje de sleutel ligt voor de komende weken: niet forceren, maar kijken waar mijn aandacht naartoe wordt getrokken en dat als uitgangspunt nemen. Soms is het beter om je gewoon te laten leiden door wat op dat moment je het meest aantrekt.

Deze week kwam ook langs hoe belangrijk de balans tussen intuïtie en rationele keuzes is. Hier hebben we het over gehad tijdens het bespreken van het Monty Hall-problem. Ik vond het lastig me hier in te verdiepen aangezien ik niet achter de logica kon komen en het me vooral hoofdpijn gaf. De essentie van de les was voor mij wel duidelijk: je kunt je intuïtie volgen, maar je zult ook moeten leren om keuzes met je hoofd te maken.
Hoewel ik dus op gegeven moment een beetje de draad kwijt raakte bij deze les denk ik dat het wel iets waardevols te bieden had. Ook al dacht ik dat in het moment misschien niet. Het idee dat je balans moet vinden tussen intuïtie en ratio is iets wat ik zeker kan toepassen in mijn eigen proces. Beide hebben hierin een plek.

Deze week verliep een stuk beter, maar ik liep wel tegen een klein obstakel aan. Ondanks de inspiratie die ik had opgedaan tijdens Playgrounds, merkte ik dat ik moeite had met werk op papier te krijgen. De inspiratie was er wel, maar iets zorgde ervoor dat ik nog steeds niks deed. Het zette me aan het na denken waarom ik nou vast liep.

Toen ik terug dacht aan wat van de schetsen waar ik wel tevreden mee was kwam ik tot de conclusie dat ik de stap naar het toevoegen van details bleef uitstellen. Het voelde alsof de wereld die ik probeerde te maken nog niet goed genoeg op papier stond. Ik had een goed idee van Nederland, maar ik het moeite om te bepalen waar mijn wereld hiervan afweek. Omdat ik niet het gevoel had dat ik het goed op papier kon krijgen, besloot ik om niets te doen zodat ik geen 'slecht' werk zou maken.

Wat me uiteindelijk heeft geholpen om hier uit te komen, was het loslaten van mijn schetsboek voor een paar dagen. In plaats van te blijven hangen in de details die ik zat uit te stellen, hing ik bladen op de muur en begon ik gewoon te schrijven en verbanden te leggen tussen ideeën. Dit proces gaf me niet alleen plezier, maar ook helderheid. Door mijn ideeën op deze manier te organiseren, kreeg ik een beter overzicht van de wereld die ik aan het opbouwen ben en kwam ik met nieuwe ideeën die ik anders misschien nooit had bedacht.

Momenteel ben ik vooral bezig met het vertalen van de kennis die ik heb naar mijn eigen ideeën. Ik ben bijvoorbeeld bezig met hoe ik verschillende vormen kan gebruiken in de schepen, in plaats van vast te houden aan het idee dat we allemaal kennen van een standaard schip. Ook ben ik aan het kijken of ik in andere mediums wil werken zoals klei.
We hebben in de theorie les gekeken naar onderzoeksmethoden en hoe we deze konden toepassen op ons eigen werk. Hier hebben we verder gekeken naar onze eigen werkwijze en zoals ik al eerder heb vermeld is dit in mijn project erg belangrijk. Mijn onderzoek bestaat uit twee delen: het theoretische onderzoek en het maken gebaseerd op dat onderzoek.  Nu zit ik in een goede flow waarin ik beide aan het combineren ben. Ik ben niet alleen bezig met het maken van werk, maar ik blijf ook verder onderzoek doen naar aspecten die mij in eerste instantie nog niet te binnen waren geschoten.  

De schepen die ik had onderzocht, zoals het Fluitschip, gaven me ook praktische inspiratie. Wat deze week me vooral heeft geleerd, is dat ik het idee van 'mijn schetsboek moet mooi en perfect zijn' moet loslaten. Door niet te forceren en ruimte te geven aan mijn ideeën kom ik veel verder. Het begon steeds meer te voelen alsof de wereld zichzelf aan het schrijven was en dat was erg fijn.

Wat ik ook erg fijn vond deze week is dat het me heeft bewezen dat ik mezelf uit een dip kan trekken. Het is niet iets heel bijzonders, maar ik vind het wel fijn dat ik een aantal strategieën heb waarop ik terug kan vallen. 

Deze week heb ik vooral veel doorbraken gemaakt in mijn plannen voor de module. Ik heb het idee van een eindproduct volledig losgelaten. Ik was nog een beetje aan het kijken of ik een tussentijds doel voor mezelf wou op stellen, maar dit zorgde alleen maar voor druk om een mooi plaatje te leveren en dat vond ik nogal onnodig.

Dit project is niet iets wat ik na de module opeens links zal laten liggen. Ik ben van plan hier verder mee te gaan na de module en aangezien het nog lang niet klaar is vond ik het idee om een gehaast 'eindproduct' te maken onnodig. Het proces staat centraal en dat wil ik volledig omarmen.

Daarnaast ben ik begonnen met in 3D te werken met klei. Ik ben dit momenteel aan het gebruiken om een beter begrip te krijgen van de schepen en hoe ik deze kan visualiseren en tekenen. Nou ben ik geen held met klei, maar het voelt wel als een goede manier om dieper in te gaan op mijn ontwerpen. Deze week heeft me vooral geholpen een stap terug te doen en te reflecteren. Het gaat niet alleen om de inhoud die ik nu creëer, maar vooral om de manier waarop ik ermee omga. Het proces zelf is waar de waarde zit en ik wil genoeg ruimte nemen om het te verkennen.

Ook kwam ik in de theorieles er achter dat ik de theorie uit de lessen onbewust veel meer had toegepast dan dat ik dacht. Ik koppelde zelf alleen het onderwerp 'spelen' eraan, maar tijdens de bespreking kwamen er veel meer lagen naar voren die ik had meegenomen in mijn aanpak. Het was interessant om te zien dat ik onbewust opgedane kennis in mijn werk verwerkte.