Follow us on Facebook!
Πιστεύουμε ότι η κατανόηση απο πλευράς των ενηλίκων, των εμπειριών τους, κατά τη διάρκεια και μετά την πανδημία Covid-19 είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη και θεμελίωση της ευημερίας τους. Αυτή η δραστηριότητα διερευνά τις προκλήσεις που αντιμετώπισαν, τις δεξιότητες που ανέπτυξαν για την εργασία και την καθημερινή ζωή, καθώς και τα στοιχεία κείνα, που βοήθησαν ώστε τα άτομα να διατηρήσουν την ευημερία τους κατά τη διάρκεια αυτής της μοναδικής περιόδου.
Τι κάναμε:
Διεξήγαμε μια ολοκληρωμένη έρευνα σε 150 ενήλικες (50 από κάθε μία από τις τρεις χώρες-εταίρους: Τσεχία, Ελλάδα και Σλοβενία) ηλικίας 18 έως 55+.
Ερευνήσαμε τα επίπεδα κινήτρων, τις ψηφιακές/πράσινες/καλλιτεχνικές δεξιότητες που χρησιμοποιήθηκαν και τις τεχνικές αντιμετώπισης.
Αναλύσαμε τα συλλεχθέντα δεδομένα τόσο ατομικά για κάθε χώρα όσο και συλλογικά και για τις τρεις ευρωπαϊκές χώρες.
Ετοιμάσαμε μια λεπτομερή έκθεση με τα ευρήματα της έρευνας σε μια εύκολα προσβάσιμη ηλεκτρονική μορφή.
Η έκθεση είναι ελεύθερα διαθέσιμη σε εκπαιδευτές ενηλίκων, επαγγελματίες ανθρώπινου δυναμικού, επαγγελματίες υγείας και το ευρύτερο κοινό. Αυτά τα δεδομένα ήταν ζωτικής σημασίας για τον σχεδιασμό άλλων δραστηριοτήτων του έργου, ιδίως για την ανάπτυξη υλικού μικρομάθησης. Βοήθησαν επίσης στην ενεργοποίηση ενηλίκων ποικίλη προέλευσης και στην ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ οργανισμών που εργάζονται με ενήλικες.
▰▱▰▱▰▱▰▱▰▱▰▱▰▱▰▱▰▱▰▱▰▱▰▱
Για να μάθετε περισσότερα, διαβάστε τα παρακάτω κείμενα:
Το έργο «Digital Stepping Stones to Well-being» (Ψηφιακά σκαλοπάτια προς την ευημερία) αναπτύσσει τις κοινωνικές και επικοινωνιακές δεξιότητες των ενηλίκων, οι οποίες με τη σειρά τους μπορούν να έχουν θετική επίδραση στην ευημερία και τη συνολική ποιότητα ζωής. Η ενεργή συμμετοχή των ενηλίκων σε δρασηριότητες μη τυπικής μαθησης δείχνει να βελτιώνει σημαντικά την ευημερία, τις γνωστικές τους ικανότητες και τη συνολική τους κινητοποίηση για ενεργό συμμετοχή στην εργασία και την καθημερινή ζωή. Λαμβάνοντας υπόψη την επιστροφή στην εργασία και τις καθημερινές δραστηριότητες μετά την πανδημία, την εξ αποστάσεως εργασία και την υβριδική μορφή οργάνωσης της εργασίας, σκοπεύουμε να διερευνήσουμε τις εμπειρίες των ενηλίκων, την αλλαγή στις ανάγκες τους, τις δεξιότητες που έχουν αναπτύξει προκειμένου να προσαρμοστούν σε αυτές τις νέες συνθήκες.
Το έργο υλοποιήθηκε σε δύο μέρη:
Πρώτον, μια αρχική αναζήτηση άλλων έργων, όπου με εξέταση των δημόσια διαθέσιμων αποτελεσμάτων αυτών των έργων Erasmus+ να κατανοήσουμε πως διαχειρίστηκαν και τι αντίκτυπο είχαν οι εργασίες που υλοποιήθηκαν και σε τι ποσοστό στην προσαρμοστικότητα των ενηλίκων στα νέα δεδομένα.
Εισαγωγική ανάλυση, η οποία επικεντρώθηκε στην εξεύρεση απαντήσεων σε βασικά ερευνητικά ερωτήματα, όπως
ποιες ήταν οι εμπειρίες της πανδημίας και της μετά την πανδημία περιόδου του Covid-19
ποιες δεξιότητες είχε το κοινό-στόχος για να προσαρμοστεί σε αυτές τις συνθήκες
τι τους βοήθησε να επιτύχουν και να διατηρήσουν την ευημερία τους
πώς προσπάθησαν/κατάφεραν να διατηρήσουν την ευημερία τους εν μέσω των προκλήσεων που έπρεπε να αντιμετωπίσουν στην εργασία και στις καθημερινές τους δραστηριότητες.
Η έρευνα επικεντρώνεται στα αποτελέσματα σε σχέση με την ευημερία ως προς:
Τα επίπεδα κινήτρων,
Τις δεξιότητες που πρέπει να αναπτύξουν οι ενήλικες για την εργασία και την καθημερινή τους ζωή,
Ποιες από αυτές τις δεξιότητες εξακολουθούν να χρησιμοποιούν ή δεν χρησιμοποιούν,
Πόσες από αυτές τις δεξιότητες είναι ψηφιακές/πράσινες/καλλιτεχνικές/άλλες,
Τι τους βοήθησε να επιτύχουν και να διατηρήσουν την ευημερία τους κ.λπ.
Η έρευνα πεδίου πραγματοποιήθηκε μεταξύ Φεβρουαρίου και Μαρτίου 2024. Συνολικά 167 άτομα απάντησαν στο ερωτηματολόγιο. Τα αποτελέσματα αναλύθηκαν ξεχωριστά για κάθε χώρα του προγράμματος και συνολικά.
Για να διαβάσετε την πλήρη έκδοση, κάντε κλικ εδώ
Η αρχική φάση του έργου περιελάμβανε μια αναλυτική σύγκριση των υφιστάμενων έργων Erasmus+ με παρόμοια θέματα, προκειμένου να κατανοηθεί η προσαρμογή των ενηλίκων, καθώς και μια αρχική ανάλυση με έμφαση στις εμπειρίες κατά τη διάρκεια της πανδημίας και μετά την πανδημία.
Στόχος της έρευνας αυτής ήταν να διαπιστωθεί ποιες δεξιότητες είχαν αποκτήσει οι ενήλικες, τι τους βοήθησε να διατηρήσουν την ευημερία τους και πώς αντιμετώπισαν τις προκλήσεις.
Η Παγκόσμια Έκθεση Ευτυχίας 2023, η οποία μετρά την υποκειμενική ευτυχία και παράγοντες που την επηρεάζουν, όπως το εισόδημα, η κοινωνική υποστήριξη και η υγεία, χρησίμευσε ως πλαίσιο αναφοράς και κατατάσσει την Τσεχική Δημοκρατία στην 18η θέση, τη Σλοβενία στην 22η και την Ελλάδα στην 58η θέση στην κατάταξη του προσδόκιμου ζωής (2020-2022).
Παρά την πανδημία, η παγκόσμια κατάταξη προσδόκιμου ζωής έδειξε αξιοσημείωτη ανθεκτικότητα το 2020-2022, και η προκοινωνική συμπεριφορά παρέμεινε κοινή, υποδηλώνοντας τη σημασία της κοινωνικής ανθεκτικότητας και της κοινωνικής υποστήριξης. Αναλύθηκαν διάφορα έργα, όπως τα WELLy, Reintegrate Wellbeing και Mental Health Awareness, τα οποία παρείχαν πληροφορίες σχετικά με την ευημερία στο χώρο εργασίας, την επανένταξη μετά από επαγγελματική εξουθένωση και τις στρατηγικές αντιμετώπισης των προβλημάτων ψυχικής υγείας.
Τα αποτελέσματα των ερευνών ανά χώρα αποκάλυψαν διαφορετικές προοπτικές σχετικά με την ευημερία και την ανάπτυξη δεξιοτήτων.
Στην Τσεχική Δημοκρατία, οι ερωτηθέντες απέκτησαν εκτενείς ψηφιακές δεξιότητες (π.χ. χρήση MS Teams, Zoom) και οργανωτικές δεξιότητες για την εργασία κατά τη διάρκεια της πανδημίας, καθώς και δεξιότητες διαχείρισης του άγχους και κριτικής σκέψης σχετικά με τις ψευδείς πληροφορίες στην προσωπική τους ζωή. Μετά την πανδημία, αυτές οι εργασιακές δεξιότητες διατηρήθηκαν σε μεγάλο βαθμό, αλλά σημειώθηκε σημαντική μείωση στη χρήση ψηφιακών εργαλείων για προσωπική επικοινωνία υπέρ των διαπροσωπικών συναντήσεων.
Στην Ελλάδα, οι ψηφιακές δεξιότητες για την εργασία και οι δεξιότητες για την υγεία (π.χ. διαχείριση του άγχους για την υγεία, σωματική δραστηριότητα) αναπτύχθηκαν σημαντικά, ενώ οι καλλιτεχνικές δεξιότητες (σχέδιο, εικονογράφηση) αναδείχθηκαν επίσης ως μηχανισμός αντιμετώπισης του προσωπικού άγχους. Αν και η ψηφιακή επικοινωνία παραμένει σημαντική, υπάρχει μια αναγνωρισμένη ισορροπία μεταξύ της πρόσωπο με πρόσωπο επαφής και της ψηφιακής αλληλεπίδρασης.
Στη Σλοβενία, οι ψηφιακές δεξιότητες ήταν βασικές για την εργασία, ενώ οι δεξιότητες για τη βελτίωση της υγείας και της σωματικής δραστηριότητας ήταν απαραίτητες για τις προσωπικές ανάγκες. Ωστόσο, ένα σημαντικό ποσοστό των ερωτηθέντων ανέφερε ότι δεν είχε αποκτήσει πολλές νέες δεξιότητες ή είχε χρησιμοποιήσει λιγότερο την ψηφιακή επικοινωνία στην προσωπική του ζωή μετά την πανδημία, δίνοντας προτεραιότητα στην πρόσωπο με πρόσωπο επικοινωνία και στον χρόνο που περνούσε στη φύση.
Και στις τρεις χώρες, τα ισχυρότερα κίνητρα για την εκμάθηση νέων δεξιοτήτων ήταν η εργασία, η οικογένεια και η προσωπική ανάπτυξη. Με βάση αυτά τα ευρήματα, η έκθεση παρέχει συγκεκριμένες συστάσεις για κάθε χώρα-εταίρο με σκοπό την υποστήριξη της ευημερίας και της προσαρμογής.
Η Τσεχική Δημοκρατία θα πρέπει να επικεντρωθεί στην υποστήριξη των ψηφιακών δεξιοτήτων και της τεχνολογίας, στη βελτίωση της ευελιξίας του εργασιακού περιβάλλοντος και στην επέκταση της υποστήριξης της ψυχικής υγείας.
Οι συστάσεις για τη Σλοβενία περιλαμβάνουν την υποστήριξη των προσωπικών επαφών και των κοινωνικών δραστηριοτήτων, την επένδυση στην υγεία και τη σωματική δραστηριότητα, καθώς και την παροχή εκπαίδευσης σχετικά με το άγχος και τη διαχείριση του χρόνου.
Η Ελλάδα καλείται να αναπτύξει καλλιτεχνικές και δημιουργικές δεξιότητες, να ενσωματώσει την ψηφιακή μάθηση στην καθημερινή ζωή και να υποστηρίξει την προσωπική και επαγγελματική.
Συνολικά, η μελέτη υπογραμμίζει μια καθολική ψηφιακή μεταμόρφωση, μια συνεπή εστίαση στην υγεία και την ευημερία (αν και οι μέθοδοι έχουν ποικίλει από την πανδημία) και μια ισχυρή επιστροφή στην προτίμηση για προσωπικές κοινωνικές αλληλεπιδράσεις μετά την πανδημία.