Rechten van kinderen Bestaan die
In Nederland Niet of Nauwelijks. Dit ondanks tal van aanwijzingen in deze richtingen. Nederland is als land al verschillende keren aangesproken op het schenden van de rechten van het kind. Wat is er aan de hand?
De rechtsstaat in de grondwet, maar nog steeds niet voor kinderen Bron Link
July 14th, 2014 by dr. Jan Willems - Maastricht University
"... Op 27 juni berichtte de rijksoverheid het volgende. ‘De Grondwet krijgt een algemene
bepaling die uitdrukt dat Nederland een democratische rechtsstaat is. Deze zal voor artikel 1
worden toegevoegd en luiden: De Grondwet waarborgt de democratie, de rechtsstaat en de
grondrechten.’ Aldus deze website van de rijksoverheid.
In 1998 verdedigde ik in mijn proefschrift Wie zal de opvoeders opvoeden? de stelling dat in
Nederland sprake is van grootschalige en ernstige mensenrechtenschendingen. En wel door
het grove gebrek aan structurele preventie van kindermishandeling, waarvan tienduizenden
kinderen elk jaar het slachtoffer waren met zeer ernstige gevolgen voor henzelf, de gezinnen
waarin zij opgroeien, en de hele maatschappij. Bij een dergelijke grove
mensenrechtenschending is het bijna een gotspe Nederland een rechtsstaat te noemen. Is
de situatie intussen zodanig verbeterd dat we de rechtsstaat zonder gêne een plaatsje in de
Grondwet kunnen geven? Helaas, het tegendeel is het geval.
De omvang van kindermishandeling is toegenomen, van schattingen van minimaal 50.000
vóór 1998 en minimaal 80.000 in mijn proefschrift naar een in 2005 en 2010 gemeten
omvang van minimaal 120.000 kinderen per jaar. En ook dat is nog een forse
onderrapportage van de werkelijke omvang van vermijdbare ernstige kinderbeschadiging.
Zeker als je bedenkt dat één op de drie jonge kinderen – volledig onnodig – onveilig is
gehecht. Met alle risico’s vandien voor de gezonde ontwikkeling van hun hersenen,
veerkracht en persoonlijkheid.
Bovendien weten we meer van de ernst van de gevolgen, met name op medisch en
neurologisch vlak (zie Acestudy en Harvard), en van de miljarden per jaar die we in
Nederland verspillen met een achterhaalde en averechtse aanpak. We weten immers ook
veel beter dan in 1998 wat echte preventie inhoudt en hoe de aantallen dus drastisch kunnen
worden teruggedrongen. En daarmee de kosten van gezondheidszorg, criminaliteit en
uitkeringsafhankelijkheid. .."
